အပါယ္ေလးပါးမွလြတ္ေျမာက္ေစနုိင္ေသာ ကုသုိလ္(၇)မ်ဳိး

အပါယ္ေလးပါးမွလြတ္ေျမာက္ေစနုိင္ေသာ ကုသုိလ္(၇)မ်ဳိးအပါယ္ေလးပါးဆုိတာ ငရဲ၊တိရိစာၦန္၊ျပိတၱာ၊ အသုရကာယ္တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။အပါယ္ဆုိတာက(အပါယ)ဆုိတဲ့ပါဠိပုဒ္ကေနဆင္း သက္လာတာပါ။ (အပါယ)မွာ(အပ+အယ)ဆုိျပီးႏွစ္ပုဒ္ရွိပါတယ္။အပ=ကင္းျခင္း၊အယ=ကုသုိလ္တရား ႏွစ္ပုဒ္ ေပါင္းလုိက ္ေတာ့ ကုသုိလ္တုိ႔မွကင္းျခင္းလုိ႔အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ဆုိလုိတာက အပါယ္ေလးဘုံးသားတုိ႔မွာ ကုသုိလ္ေတြမွ ကင္းျခင္း ၊ ကုသုိလ္တရားတုိ႔ကုိျပဳလုပ္နဳိင္စြမ္းမရွိျခင္း ခ်မ္းသာျခင္းတရားတုိ႔မွကင္းျခင္း လုိ႔အဓိပၸါယ္ ရပါ တယ္။မွန္ပါတယ္။ အပါယ္ေလးဘုံကုိေရာက္သြားျပီဆုိရင္ ကုသုိလ္တရားေတြက ုိျပဳလုပ္နုိင္စြမ္း မရွိသည့္ အတြက္ ေကာင္းေသာ ဘုံဌာနကုိ ျပန္ေရာက္ဖုိ႔ အင္မတန္မွခက္ခဲပါတယ္။အကုသုိလ္ကံ အဟုန္ေတြ ကုန္ဆုံးမွသာ ေကာင္းရာဘုံကုိေရာက္ေစတာပါ။
ငရဲဘုံဆုိရင္လည္းငရဲသူ၊ငရဲသားတုိ႔ရဲ့ဆင္းရဲဒုကၡအလြန္ၾကီးပါတယ္။သံရည္ပူမ်ားႏွင့္ေလာင္းခံရျခင္း၊ေခြးနက္ၾကီးမ်ားရဲ့
ကုိက္ခဲျခင္းကုိခံရျခင္း၊ဓါ၊လွံတုိ႔ျဖင့္ထုိးခံရျခင္းစသည္ျဖင့္ ဒုကၡမ်ားစြာ ျဖစ္ေနတဲ့ေနရာ၊ ခ်မ္းသာဆုိလုိ႔ ျမဴမွဳန္တစ္မွဳန္ မ်ွမရွိလုိ႔ႈရဲလုိ႔ေခၚတာပါ။ဒုကၡမ်ားစြာျဖစ္တည္ ခံစားေနရတဲ့ေနရာ၊ခ်မ္းသာကင္းတဲ့ေနရာကုိ ငရဲလုိ႔ေခၚပါတယ္။
အိပ္ျခင္း၊စားျခင္း၊ကာမဂုဏ္မွီဝဲျခင္းမွလြဲျပီး ကုသုိလ္ကံကုိမသိ၊ ကုသုိလ္ကံရဲ့ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကုိ မသိ၊ အကုသုိလ္ကံကုိမသိ၊အကုသုိလ္ကံရဲ့ဆုိးက်ဳိးကုိမသိ၊ဘုရား၊တရားသံဃာ၊မိဘ၊ဆရာဆုိတာမသိ၊ႏွမသားခ်င္းမွန္းမသိပဲ မဂ္တရား ဖုိလ္တရား တုိ႔မွဖီလာကန္႔လန္႔သြားတတ္ျခင္း ကုိတိရိစာၦန္လုိ႔ေခၚတာပါ၊ တိရိစာၦန္ဘဝကုိ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။မိဘ ႏွမသားခ်င္းကုိေတာင္ မိဘႏွမသားခ်င္းမွန္းမသိသည့္အတြက္ မွားယြင္း စြာေဖာက္ျပန္မွဳေတြ ရွိပါတယ္။ကုသုိလ္ကုိ ကုသုိလ္ပါ လုိ႔နားမလည္ပါဘူး။အကုသုိလ္ဆုိတာကုိလည္း အကုသုိလ္လု႔ိမသိရတဲ့ဘဝပါ။ဒါျဖင့္ ယခုေခတ္အေနထားနဲ႔ အကုသိုလ္အလုပ္ကုိ အကုသုိလ္ အလုပ္လုိ႔ မသိတဲ့ သူမ်ား အထူး သတိထားသင့္ပါတယ္။ သတၱဝါတစ္ေကာင္က ုိလည္ပင္းျဖတ္လုိ႔အကုသုိလ္မျဖစ္ဘူး ကုသုိလ္ျဖစ္တယ္။သတ္တဲ့သူမခံရဘူး၊ျဖတ္တဲ့ဓါးပဲခံရတယ္ဆုိရင္ အဲလုိပုဂၢဳိလ္ဟာ ဘယ္လုိ အေနထား ကုိေရာက္သြားျပီဆုိတာသိသာပါတယ္။ဒါကတိရိစာၦန္ပါ။
ျပိတၱာဆုိတာက ေပတဆုိတဲ့ပါဠိကေနဆင္းသက္လာတာပါ။ ခ်မ္းသာျခင္းတရားအေပါင္းတုိ႔မွ ေဝးကြာေသာ သတၱဝါ၊ လူ႔ခႏၶာကုိယ္ အတၱေဘာမွ ကင္းကြာသြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေပတ(ျပိတၱာ)လုိ႔ေခၚကာ ဒီေပတအရ ၿပိတၱာဘုံကုိ ေရာက္သြားသူတုိ႔ကုိဆုိေၾကာင္း စာေပမ်ားက ဖြင့္ဆုိျပပါတယ္။
စာေပအဖြင့္ေတြအရ ၿပိတၱာဆုိတာ ေတာၿခဳံပိေပၸါင္း ေတာင္ေစာင္းဂူလႈိဏ္ စတဲ့အရပ္ေတြမွာ မွီခုိၿပီး ဆင္းရဲထူေျပာစြာ ခံစားေနရတဲ့ သတၱဝါတစ္မ်ိဳးကုိဆုိေၾကာင္း မွတ္သားႏုိင္ပါတယ္။ လူ႔ျပည္ေလာကမွာ လူျဖစ္စဥ္က ျငဴစူဝန္တုိျခင္း မ်ားျပားၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းမရွိ၊ သူတပါး ေပးကမ္းလွဴဒါန္းတာကုိလည္း တာျမစ္ကာ ကုသုိလ္ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္ အႏၲရာယ္ျပဳခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ၿပိတၱာဘဝမွာ အျဖစ္မ်ားၾကတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ . ၿပိတၱာဘဝကုိ ေရာက္ရွိသြားၾကတ့ဲ သတၱဝါေတြဟာ မိမိတုိ႔လုပ္ခဲ့တဲ့ မေကာင္းမႈကံေၾကာင့္ အစာေရစာ ငတ္မြတ္ျခင္း ဒုကၡကုိ ခံစားကာ ႏွစ္ေပါင္းရာေထာင္း သိန္းသန္းမက ခံစားၾကရသလုိ ဘုရားတစ္ဆူနဲ႔ တစ္ဆူ ၾကားကာလအထိ မကၽြတ္ မလြတ္ႏုိင္ဘဲ ရွိေနတတ္ၾကတဲ့ ၿပိတၱာမ်ားလည္း အမ်ားအျပား ရွိေေၾကာင္းဆုိပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခ်ိန္ကာလ ၾကာျမင့္စြာ အစာေရစာ မစားမေသာက္ရဘဲ ဆင္းရဲဒုကၡကုိ ခံစားၾကရေပမယ့္ အကုသုိလ္ကံ အရွိန္မကုန္ေသးတဲ့အတြက္ ကြယ္လြန္ေသဆုံး၊ ဘဝတုံးျခင္း မရွိေသးဘဲ အသားအေသြးမရွိ အေရအေၾကာ အ႐ုိးမွ်သာရွိကာ အလြန္ဆုိးဝါးတဲ့အဆင္းနဲ႔ ေၾကာက္ရြ႔ံ႕ထိတ္လန္႔ဖြယ္ရာ တည္ရွိေနရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ၿပိတၱာတစ္ဦးရဲ႕ အဆင္းဆုိးဝါးပုံကုိ ေပတဝတၳဳမွာ ဖြင့္ျပထားတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီအဖြင့္အရ “ၿပိတၱာတစ္ဦးရဲ႕ ကုိယ္ပမာဏဟာ ထန္းပင္လုံးပမာဏရွိၿပီး ကုိယ္အေရဟာလည္း အလြန္ ၾကမ္းတမ္းေၾကာင္း ၊ ေဖာက္ျပန္တဲ့ဆံအေမြးရွိၿပီး ေၾကာက္မက္ဖြယ္အဆင္းရွိကာ အလြန္ေဖာက္ျပန္ ဆုိးဝါးလ်က္ စက္ဆုတ္ရြံရွာဖြယ္ အျမင္ရွိေၾကာင္း၊ ထုိၿပိတၱာသည္ ငါးဆယ့္ငါးႏွစ္လုံးလုံး ထမင္း တစ္လုံး ေရ တစ္ေပါက္ကုိမွ် မရရွိဘဲ ေျခာက္ကပ္ေသာ လည္ေခ်ာင္းႏႈတ္ခမ္းရွိလ်က္ ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္ျခင္း ႏွိပ္စက္ ကာ ဟုိဟုိဒီဒီ ေျပးလႊားေနရတတ္ေၾကာင္း” စသျဖင့္ သိရပါတယ္။ ဒါက ဒီဝတၳဳမွာပါတဲ့ ၿပိတၱာအေၾကာင္း ဖြင့္ဆုိခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပိတၱာအမ်ိဳးအစား မ်ားသေလာက္ ခံစားရပုံခ်င္းလည္း မတူညီလွပါဘူး။

သဂၤါယနာတင္ အ႒ကထာ ဋီကာက်မ္းအဖြင့္မ်ားအရ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ၿပိတၱာအမ်ိဳးအစား ေလးမ်ိဳးရွိေၾကာင္းလည္း မွတ္သားရပါတယ္။ အဲဒီေလးမ်ိဳးက

၁။ သူတပါးတုိ႔ ေပးအပ္တဲ့ အစားအစာကုိ အမွီျပဳၿပီး အသက္ရွင္ရေသာ ပရဒတၱဴပဇီဝိကၿပိတၱာ
၂။ ထမင္းငတ္ျခင္း၊ ေရမြတ္သိပ္ျခင္းတုိ႔ မျပတ္ႏွိပ္စက္ခံေနရတဲ့ ခုပၸိပါသိကၿပိတၱာ
၃။ အၿမဲအၾကြင္းမဲ့ ေလာင္ကၽြမ္းခံေနရတဲ့အတြက္ ပူပန္ျခင္းရွိေနရေသာ နိဇၥ်ာမတဏွိကၿပိတၱာ
၄။ အသုရကာယ္လုိ႔ သီးသန္႔ေခၚဆုိအပ္တဲ့ အသုရာကာယေခၚ ကာလကဥၥိကၿပိတၱာ တုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီၿပိတၱာေလးမ်ိဳးမွာ နံပါတ္တစ္အမ်ိဳးအစား ၿပိတၱာကေတာ့ လူ႔ဘဝက ေဆြမ်ိဳးဉာတကာ စသူေတြရဲ႕ ရည္စူးၿပီး လွဴဒါန္းေပးတဲ့ အလွဴကုိ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုေခၚဆုိႏုိင္ပါက စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္မ်ားကုိ ရရွိခံစားႏုိင္ေၾကာင္း ဆုိပါတယ္။ဒါကျပတၱာပါ။
အသုရကာယ္ဆုိတာကေတာ့ နတ္ေတြလုိ ရဲရင့္ျခင္း၊ေတာက္ပျခင္း၊ တင့္တယ္ျခင္း ကင္းေနတဲ့ သတၱဝါ၊ မွင္စာ နတ္ေသးနတ္ငယ္၊နတ္စုတ္၊နတ္ျပတ္ နတ္မႊားေလးေတြကုိေခၚတာပါ။(မရယ္လုိက္နဲ႔ေနာ္)။ ဒါကအပါယ္ေလးဘုံပါ။အဲဒီအပါယ္ေလးဘုံကုိေရာက္သြားမယ္ဆုိရင္အေတာ္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမွဳေတြျပဳလုပ္ခြင့္မရသလုိ ခ်မ္းသာျခင္းလည္းကင္းပါတယ္။

လူဘုံ လူေလာကမွာ ၾကုံဆုံေနရ တဲ့ ဒုကၡမ်ားပင္ အင္မတန္မွေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္ဆုိရင္ အပါယ္ေလးဘုံသားမ်ား ၾကုံဆုံေနရတဲ့ ေဘးဒုကၡမ်ားဟာ လူ႔ေလာက…က ဒုကၡမ်ားထက္အဆေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ သာလြန္ေန ပါတယ္။ျပီးေတာ့ အပါယ္ေလးဘုံေရာက္သြားရင္လည္း ေကာင္းေသာ ဘုံဌာနသုိ႔ျပန္ေရာက္ ဖုိ႔သာမလြယ္ေသာေၾကာင့္ ထုိအပါယ္ေလးဘုံမွ အျပီးပုိင္ကင္းလြတ္ေအာင္ ဒါန သီလ အစထားျပီး ဝိပႆနာတရားမ်ားကုိၾကိဳးစားအားထုတ္သင့္တယ္ဆုိတာ ေျပာျပခ်င္တာပါ။ဝိပႆနာအားထုတ္လုိ႔
ေသာတာပန ္ပုဂၢဳိလ္အဆင့္ေရာက္သြားမယ္ဆုိရင္ အျပီးပုိင္ အပါယ္ေလးပါးက ကင္းလြတ္ပါတယ္။ဒီဘဝမွာ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ဝိပႆနာေတာ့ၾကိဳးစား အားထုတ္ပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသာတာပန္တည္၊ မတည္ဆုိတာေတာ့အာမခံလုိ႔မရပါ။ေသာတာပန္ မတည္ရင္ေရာ အပါယ္ေလးပါးက မလြတ္ေတာ့ဘူးလား။ ဒီဘဝကေနျပီးေတာ့ အပါယ္ေလးပါး လြတ္ေျမာက္ခ်င္ရင ္ဘယ္လုိေကာင္းမွဳေတ ြျပဳလုပ္ရမလဲ။ ဘယ္လုိေကာင္းမွဳေတြ ျပဳလုပ္ရင္ အပါယ္ေလးပါး လြတ္ကင္းမလဲ။စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ ေမးဖြယ္ရာရွိပါတယ္။အဲဒီေတာ့ ေနာက္ဘဝ အပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ခ်င္ရင္ အပါယ္ေလးပါးေရာက္ေၾကာင္း(တနည္း)အပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ေစနုိင္တဲ့ကုသုိလ္ေတြရွိေနပါတယ္။အဲဒီကုသုိလ္ေတြက ခုနစ္မ်ဳိးရွိပါတယ္။ အဲဒါေတြကဘာေတြလဲလုိ႔ဆုိေတာ့

(၁)။ဘုရား၊တရား၊သံဃာေတာ္မ်ားရဲ့ ဂုဏ္မ်ားကုိ မိရုိးဖလာဗုဒၶဘာသာ လုိမကုိးကြယ္ မဆည္းကပ္ပဲ တကယ့္စစ္မွန္ေသာ ခုိင္ျမဲေသာ သဒၶါ၊ပညာဦးစီးတဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ၾကည့္ညုိျခင္းလုိ႔ဆုိတဲ့ (သရဏဂုံကုသုိလ္)။အဲဒီကုသုိလ္မ်ဳိးရွိထားရင္ အပါယ္ ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ပါတယ္။ (ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္ေတြ အပါယ္ေလးပါးကလြန္ေျမာက္သလုိ ဒီကုသုိလ္ေလး ရွိထားရင္ ေသာတာပန္ ပုဂၢဳိလ္နဲ႔အဆင့္ခ်င္းတူပါတယ္။)

(၂)။ငါးပါးသီလျမဲျခင္း(ပဥၥသီလကုသုိလ္)။ငါးပါးသီလျမဲတဲ့ပုဂၢဳိလ္ဟာလည္းအပါယ္ေလးပါးကလြတ္
ေျမာက္ ပါတယ္။(ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္ေတြ အပါယ္ေလးပါးကလြန္ေျမာက္သလုိ ဒီကုသုိလ္ေလးရွိထားရင္ ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္နဲ႔အဆင့္ခ်င္းတူပါတယ္။)

(၃)။စာေရးတံ မဲခ်ျခင္းကုသုိလ္၊ဆုိလုိတာက ဦးဇင္းတုိ႔ဗဳဒၶဘာသာမ်ား သီတင္းက်ြတ္ကာလမွာ ဆုိရင္ ေက်ာင္းတုိက္မ်ားမွ သံဃာမ်ားကုိ မဲခ်ျပီး က်တဲ့ သံဃာေတာ္ကုိ ဆြမ္းစတဲ့ လွဴဘြယ္ပစၥည္းမ်ား ကုိ ေပးလွဴတဲ့ ကုသုိလ္မ်ဳိးပါ။ ကထိန္ရာသီ မွာဆုိရင္ ပေဒသာပင္မ်ား လွဴဒါန္းတဲ့ကုသုိလ္ပါ။ မိမိလွဴလုိက္တဲ့ပစၥည္းဝတၳဳမ်ားကုိ မဲေပါက္တဲ့ ေက်ာင္းတုိက္က သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ကပ္လွဴျခင္းျဖစ္ပါ တယ္။ မိမိလွဴလုိက္ျပီဆုိတည္းက ပုဂၢဳိလ္ကုိမငဲ့ကြက္ပဲ(ဆုိလုိတာက ငါနဲ႔သိတဲ့ ဦးဇင္းအတြက္ ငါတုိ႔ကုိးကြယ္ေန တဲ့ေက်ာင္းအတြက္)ဆုိျပီး ပုဂၢဳိလ္ကုိမငဲ့ပဲ က်ရာသံဃာေတာ္ေတြ ခ်မ္းခ်မ္း သာသာ သုံးေဆာင္မွီဝဲေစလို႔တဲ့အတြက္ သံဃာဂုဏ္ ကုိရည္မွန္းျပီး လွဴဒါန္းတဲ့ အလွဴမ်ဳိးကုိ ေခၚမယ္ ဆုိရင္ ေခၚလုိ႔ ရပါတယ္။ ဒါကုိစာေရးတံဆြမ္းဝတ္လုိ႔ေခၚတာပါ။ အလြယ္မွတ္ခ်င္ရင္ စာေရးတံမဲခ်တဲ့ကုသုိလ္လုိ႔ မွတ္လုိက္ပါ။ အဲဒီကုသုိလ္ဟာ အင္မတန္မွ ျပဳရလြယ္ျပီး အကုန္က်နည္းေပမယ့္ ရလုိက္တဲ့ အက်ဳိးတရား ကေတာ့ အပါယ္ေလးပါးက ေတာင္ လြတ္ေျမာက္တယ္ဆုိေတာ့ အင္မတန္ကုိမွ အက်ဳိးေက်းဇူး မ်ားပါတယ္။ ဒီကုသုိလ္မ်ားဟာ တကယ္ဘုနး္ရွင္ ကံရွင္မ်ားျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသာ ျပဳလုပ္ခြင့္ရတဲ့ ဒါနမ်ဳိးပါ။ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ရတာ အင္မတန္ေက်နပ္စရာေကာင္းပါတယ္။ (ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္ေတြ အပါယ္ေလးပါးကလြန္ေျမာက္သလုိ ဒီကုသုိလ္ေလးရွိထားရင္ ေသာတာပန္ ပုဂၢဳိလ္နဲ႔ အဆင့္ခ်င္း တူပါတယ္။)

(၄)ပကၡိယဘတ္လုိ႔ေခၚတဲ့ ကုသုိလ္ပါ။ရွင္းေအာင္ေျပာမယ္ဆုိရင္မိမိတုိ႔ကုိးကြယ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းတုိက္မ်ားကုိ တစ္လ ဆြမ္းတစ္ခ်ဳိင့္ေသာ္လည္း၊ တစ္လ ဆြမ္းႏွစ္ခ်ဳိင့္ေသာ္လည္းေကာင္း လွဴတဲ့အလွဴကုိေခၚတာပါ။ လဆန္းပကၡမွာလွဴရင္ လဆန္းပကၡဆြမ္းေပါ့၊လဆုတ္မွာလွဴရင္ လဆုတ္ပကၡဆြမး္လုိ႔ေခၚတာပါ။ အဲဒီလုိ တစ္လကုိႏွစ္ၾကိမ္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ၾကိမ္ေသာ္လည္းေကာင္းလွဴတဲ့အလွဴဒါနမ်ဳိးကုိ (ပကၡိယဘတၱ) ကုသုိလ္လုိ႔ေခၚပါတယ္။ဒီကုသုိလ္ေလးက ေငြကုန္ ေက်းက်လည္း နည္းပါတယ္။ပင္ပန္းမွဳလည္းမၾကီးေလးပဲ ရလုိက္တဲ့ကုသုိလ္က အပါယ္ေလးပါးလြတ္ေျမာက္တဲ့အထ ိအက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားပါတယ္။ဒီကုသုိလ္ကုိလည္း အသက္ထက္ဆုံးျပဳလုပ္ပါလုိ႔ တုိက္တြန္းလုိတာပါ။(ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္ေတြ အပါယ္ေလးပါးက လြန္ေျမာက္သလုိ ဒီကုသုိလ္ေလးရွိထားရင္ ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္နဲ႔အဆင့္ခ်င္းတူပါတယ္။)

(၅)။ေဝႆဝါသိက ကုသုိလ္ပါ။ဗမာလုိရွင္းရွင္းေျပာရင္ ဝါဆုိသကၤန္းကပ္လွဴတဲ့ကုသုိလ္ပါ။ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ဝါဆုိ ဝါကပ ္ေတာ္မူၾကတဲ့ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားကုိ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ဝါဆုိသကၤန္း ကပ္လွဴမယ္ဆုိရင္ (မွတ္ခ်က္ မိမိတတ္နုိင္သေလာက္ေပါ့ေနာ္ တစ္စုံတတ္နုိင္ရင္တစ္စုံ။ႏွစ္စုံတတ္နိုင္ရင္ႏွစ္စုံေပါ့) အဲဒီကုသုိလ္ဟာလည္း ျပဳလုပ္လုိက္တဲ့ကုသုိလ္ေလးပါး ေသးေပမယ့္ရလုိက္တဲ့အက်ဳိးက အပါယ္ေလးပါး ကေတာင္ လြတ္ေျမာက္ခ်င္းဆုိတဲ့ အက်ဳိးမ်ဳိးကုိခံစားရတာပါ။ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္နဲ႔ အလားသ႑န္တူ တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ေသာတာပန္
ပုဂၢဳိလ္ကအပါယ္ေလးပါးကလြတ္ေျမာက္သလုိ ဒီကုသုိလ္ကုိႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းလုပ္သြားမယ္ဆုိရင္ စိတ္သာခ်ပါ။ အပါယ္ေလးပါးကလြတ္ေျမာက္ပါတယ္။

(၆)။ဧေကာအာဝါေသာ ဆုိတဲ့ကုသုိလ္ပါ။ဆုိလုိတာက ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဇရပ္တစ္ေစာင္ ေသာ္ လည္းေကာင္း လွဴဒါန္းတဲ့အလွဴဒါနကုိဆုိလုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ လုံးတပည့္ေတာ္တုိ႔မတတ္နုိင္ပါဘူးဘုရားဆုိရင္ေတာ့ တစ္ေဆာင္လုံးမတတ္နိဳင္ရင္ တတ္နိဳင္သေလာက္ လွဴပါလုိ႔ေျပာခ်င္ပါတယ္။အဓိက ေက်ာင္းေဆာက္တဲ့ကုသုိလ္ထဲမွာ မိမိရဲ့ဒါနပါဖုိ႔သာ အေရးၾကီးပါတယ္။ အဲဒီကုသုိလ္ဟာလည္းက်န္တဲ့ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကုိမေျပာလုိေတာ့ပါဘူး အပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ျခင္း ဆုိတဲ့ အဆင့္ျမင့္တဲ့ အက်ဳိးကုိပဲေျပာခ်င္ပါတယ္။အဲလုိ ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္။ ဒါမွမဟုတ္ တတ္နုိင္သေလာက္လွဴဒါန္းလုိက္မယ္ဆုိရင္ အပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ပါတယ္။ ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္နဲ႔ အလားတူျဖစ္ပါတယ္။ဒီကုသုိလ္ကုိလည္း တတ္နုိင္သေလာက္လွဴဒါန္းပါလုိ႔ေျပာျပအသိေပးပါတယ္။

ေနာက္ဆုံး(၇)။က ဧကာေပါကၡရဏီတဲ့ ဆုိလုိတာက ေရတြင္းေရကန္မ်ားကုိတူးေဖာ္ျခင္း၊လွဴဒါန္းျခင္း၊ ေရတြင္းေရကန္ အေဟာင္းမ်ားကုိျပဳျပင္ လွဴဒါန္းျခင္းဆုိတဲ့ကုသုိလ္မ်ဳိးပါ။အဲေလာက္ထိမလုပ္နုိင္ေသးဘူးဘုရားဆုိရင္မိမိအိမ္ေရွ့မွာ ေသာ္လည္းေကာင္း လမ္းေထာင့္တစ္ေနရာရာမွာေသာ္လည္းေကာင္း ေရအုိးစင္ေလးေဆာက္ျပီး ေသာက္ေရအုိးေလး တည္ ထားမယ္ဆုိရင္လည္းရပါတယ္။အဲေလာက္ထိမလုပ္နုိင္ဘူးဆုိရင္ ေအာက္ထစ္ဆုံး ေရသန္႔ဗူးေလးကိုတည္ထားျပီး ခရီးသြား ရဟန္း၊ရွင္၊လူမ်ားေသာက္သုံးဖုိ႔တည္ထားမယ္ဆုိရင္လည္း အဲဒီဒါနဟာ ေငြေၾကးနဲ႔တုိင္းတာမယ္ဆုိရင္ ေသးေပမယ့္ ရလုိက္တဲ့ အက်ဳိးက အပါယ္ေလးပါး လြတ္ေျမာက္တဲ့အထိ တန္ဘုိးၾကီး။အက်ဳးိမ်ားပါတယ္။ ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္မ်ားနဲ႔အလားတူျဖစ္တာပါ။

ဒါျဖင့္ရင္ အားလုံးေသာ ဒကာ ဒကာမမ်ား ဆုိခဲ့ ကုသုိလ္(၇)မ်ဳိးထဲက တစ္မ်ဳိးကုိေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ႏွစ္မ်ဳိးကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ (၇)မ်ဳိးလုံးကုိေသာ္လည္း အျမဲတန္းဝတ္ထားျပီးျပဳလုပ္မယ္ ဆုိရင္ ျမတ္စြာ ဘုရား က ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္ႏွင့္ အလားတူပါတယ္၊ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္မ်ား အပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ သလုိ အဲဒီကုသုိလ္မ်ားကုိ အျမဲတန္းျပဳလုပ္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္မ်ားလည္းအပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ပါတယ္လုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာေဟာထားခဲ့တာပါ။တစ္ၾကိမ္ေလာက္လုပ္ျပီး အပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ခ်င္လုိ႔ေတာ့မရဘူးေနာ္၊(နိဗဒၶ)ဆုိတဲ့ပါဠိက ပါေနေတာ့ အျမဲတန္း ဝတ္ထားျပီး ျပဳလုပ္ရမယ္ လုိ႔ေျပာတာပါ။ ဝါဆုိသကၤန္းဆုိလည္းႏွစ္စဥ္၊စာေရးတံမဲဆုိရင္လည္း ႏွစ္စဥ္၊ဆြမ္းခ်ဳိင့္ဆုိရင္လည္း လစဥ္၊ေရအုိးစင္ဆုိရင္လည္းေန႔စဥ္ေန႔တုိင္းေပါ့။ရတနာသုံးပါးကုိလည္း အသက္ထက္ဆုံး ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္ရမယ္။

ငါးပါးသီလကုိလည္းအတတ္နိဳင္ဆုံးေစာင့္ထိန္းမယ္ဆုိရင္အပါယ္ေလးပါးကလြတ္ေျမာက္ပါတယ္လုိ႔တုိက္တြန္း အသိေပးခ်င္တာပါ။ အားလုံးေသာ ဒကာ။ဒကာမ မ်ား မိမိႏွင့္ပတ္သတ္တဲ့ေဆြမ်ဳိး မိတ္ေဆြ အေပါင္းသင္း မ်ားကုိလည္း ဒီကုသိုလ္(၇)ခ်က္ကုိတစ္ဆင့္ေျပာျပေပးပါလုိ႔တုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ျပီးေတာ့ မိမိကုိယ္တုိင္ လည္း တတ္နုိင္သေလာက္ တစ္မ်ဳိးကုိျဖစ္ေစ၊ႏွစ္မ်ဳိးကုိျဖစ္ေစ၊ (၇)မ်ဳိးလုံးကုိျဖစ္ေစဝတ္ထားျပီး အားထုတ္ပါ လုိ႔တုိက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္။
အားလုံးကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ၊သာသနာေတာ္အက်ဳိးကုိလည္း ေဆာင္ရြတ္နဳိင္တဲ့သာသနာျပဳ အမ်ဳိးေကာင္းသား၊အမ်ဳိးေကာင္းသမီးမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။


အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္၊အိႏၵိယနုိင္ငံ)

ေသခါနီးလွ်င္ ကိုယ္တိုင္သိႏိုင္ေသာ ကိုယ့္အေၾကာင္း

"တမလြန္ဘ၀" ဟူသည္ ဘာသာေရးက်မ္းစာ၊
ဘုရားသခင္ သတ္မွတ္၍ ရွိေနရေသာ အရာမဟုတ္၊
ဓမၼနိယာမ၊ ကမၼနိယာမ ပင္တည္း။
တမလြန္ဘ၀ကို ဖန္ဆင္းသူမွာ အျခားမဟုတ္။
မိမိသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။

နက္ျဖန္ အလုပ္မ်ားသည္ ယေန ့လုပ္လက္စမ်ားသာ ျဖစ္ကုန္၏။
ယေန ့ လုပ္သမွ်ကို နက္ျဖန္က
တာ၀န္ယူရသည္။ ယခုဘ၀က ထိထိခိုက္ခိုက္ စိတ္လိုက္မာန္ပါ လုပ္ထားေသာအရာ(ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္=ကံမ်ား) သည္ပင္လွ်င္ တမလြန္ဘ၀ကို ပံုေဖာ္၍ ေပးလိုက္၏။

ဤဘ၀၌ ထိထိခိုက္ခိုက္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား မရွိလွ်င္၊ ရွိေသာ္လည္း အင္အား နည္းေနလွ်င္ တစ္သံသရာလံုးက လုပ္ခဲ.ေသာ ထိထိမိမိကံမ်ားက တမလြန္ဘ၀ကို ဖန္တီးေပးၾကသည္။ တစ္သံရာလံုး လုပ္ခဲ.သမွ် အကုသုိလ္သာမ်ား၍ ကုသိုလ္ကား မဆိုစေလာက္။

ေသခါနီးလာလွ်င္ သံသရာႏွင့္ခ်ီ၍ မိမိလုပ္ခဲ့သမွ် အဆုိးအေကာင္း ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ အမွတ္ထင္ထင္ ျဖစ္ရပ္မ်ားစြာတို ့သည္ တမလြန္ဘ၀ ပံုေဖာ္ရန္ သူ.ထက္ငါ ေတာင္းဆိုလာၾက၏။
ထိုျဖစ္ရပ္ ဇာတ္လမ္းမ်ားသည္ တစ္ခုျပီးတစ္ခု ဘိုင္စကုတ္ ျပသကဲ.သို. အထင္းသားျမင္ေနရသည္။
ကမၼနိမိတ္ ဟုေခၚ၏။ လူကို သတ္ခဲ.လွ်င္ လက္နက္မ်ား၊ ထိုးသတ္ပံုမ်ား၊ ေသသြားပံုမ်ားကို အေသးစိတ္ ျပန္၍ ျမင္ၾကရသည္။ မျမင္ခ်င္၍ မရေတာ.ျပီ။

ကမၼနိမိတ္ အတိတ္ဇာတ္လမ္းမ်ား ပီျပင္ထင္ရွားရာအလိုက္ ေပၚလာျပီး ေနာက္တမလြန္ဘ၀သို. ဆက္လက္ ကူးေျပာင္းရမည္. အသြင္သဏၭာန္မ်ား ဆက္၍ ထင္ျပလာ၏။ ယင္းကို ဂတိနိမတ္ ဟုေခၚသည္။
နတ္ျပည္သြားရမည္.သူမ်ားက နတ္ဗိမာန္မ်ား။
ငရဲသြားမည္.သူမ်ားက ငရဲမီးလွ်ံမ်ား။ ထိုသေဘာတရားကို မည္သူမွ် ေရွာင္၍ မရေခ်။
မိမိ ျပဳလုပ္မွားခဲ.သည္ကို မည္မွ်ေလာက္ ပိရိေအာင္ ဖံုးကြယ္ က်ိတ္မွိတ္၍ ေမ.ေဖ်ာက္ပစ္ထားေသာ္လည္း ကံကိုလိမ္၍ မရေတာ.ျပီ။
ဘ၀တစ္ခုသို. ကူးေျပာင္းေတာ.မည္. လူတစ္ေယာက္အတြက္ ေနာက္ဘ၀ မေရာက္မီကပင္ ကမၼနိယာမ ဟူေသာ တရားသူၾကီး၏ စီရင္ခ်က္ကို ကိုယ္တိုင္ လက္ခံေနရျပီ ျဖစ္၍ ေကာင္းစြာ သိသြားႏိုင္ၾကသည္။ ထို သေဘာတရားၾကီးကို မည္သူမွ် ေရွာင္လႊဲ၍ မရစေကာင္းေခ်။

ကုသိုလ္ကို ျဖစ္ေစ၊ အကုသိုလ္ကို ျဖစ္ေစ အက်ိဳးမေပးေလာက္ပါဘူးဟု မထီမဲ.ျမင္ မလုပ္သင္. ေၾကာင္း ျမတ္စြားဘုရား ေဟာၾကား သတိေပးေတာ္မူ၏။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္. ထို သတိေပးခ်က္ကို လက္မခံလိုၾက။ ျငင္းဆန္သူ ျငင္းဆန္ၾက၏။
မည္သို.ျဖစ္ေစ ထိုသူတို. ကုိယ္တိုင္ပင္ တမလြန္ဘ၀သို. ေရာက္ၾကရေသာအခါ
ေထာက္ခံေသာအားျဖင္. ေက်းဇူးတင္၀မ္းေျမာက္စကား ေျပာသူတို.က ေျပာလာၾကသည္။
မခ်ိတင္ကဲ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲကာ ေနာင္တ စကားဆိုသူတို.က ဆိုလာၾကကုန္၏။

ေသခါနီးမွ တရားနာၾကားသြားရေသာ ဖားသတၱ၀ါကေလး၊ ဘုရားကို လွ်ပ္တျပက္မွ်သာ ျမင္ရုံျမင္သြားရေသာ မ႒ကု႑လီ မိစၧာဒိ႒ိလုလင္၊ ရွင္မဟာကႆပကို ေပါက္ေပါက္လွဴျပီး ေျမြကိုက္၍ ဆံုးခဲ.ရရွာေသာ လယ္သူမေလး စသူတို.က-
ဒီေလာက္ ကုသိုလ္ကေလးနဲ. ဒီလို ၾကီးက်ယ္တဲ. နတ္စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာၾကီးကို ရမယ္မထင္ဘူး။ ခုေတာ. အဟုတ္ရေနျပီေကာ။ ျမတ္စြားဘုရားရွင္ႏွင္. သံဃာေတာ္ျမတ္ေတြရဲ. ေက်းဇူးက ၾကီးမာလိုက္ပါဘိ ဟု ၀မ္းေျမာက္ၾကရသည္။ လူ.ျပည္သို.ဆင္း၍လည္း ေက်းဇူးတင္စကား ေလွ်ာက္ထားသူမ်ားလည္း မနည္းေခ်။

ဒီေလာက္မေကာင္းမႈကေလး လုပ္မိတာနဲ. ခုလို ငရဲဘ၀၊ ျပိတၱာဘ၀ ေရာက္ရလိမ္.မယ္ မထင္မိလို. လုပ္ခဲ.မိပါျပီ။ ေနာက္မ်ား လူ.ဘ၀ကို ျပန္ရလွ်င္ေတာ. ဆင္ျခင္ပါေတာ.မယ္ ဟု မိမိလုပ္ခဲ.သည္. မေကာင္းမႈနွင္. ရရွိခံစားေနရေသာ အပါယ္ဒုကၡၾကီးကို ေျဖာင္.ခ်က္ေပးကာ ေနာင္တျဖစ္ေနရွာသူမ်ားကား အထင္အရွားပင္ ရွိကုန္၏။ (လကၡဏာသံယုတ္၊ ေပတ၀တၳဳပါဠိေတာ္တို.၌) ျမတ္စြာဘုရားရွင္ အတည္.အလင္းပင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ.သည္။ ထို.ေၾကာင္. ကုိယ္.ကိုယ္ကို သနားလွ်င္ မေကာင္းမႈမွ
ေရွာင္ရွားၾက ဟု တဖြဖြ ဆံုးမေတာ္မူရေလသည္။ သို ့ရာတြင္ လက္ေတြ.ကိုမွ ယံုခ်င္ၾကသူေတြမ်ားၾက၏။
ေနာက္မွရေသာ ေနာင္တကား ျပင္၍ မရစေကာင္းျပီ။

ရတနာသံုးပါးေက်းဇူးကာ ပထမဆံုး လူတိုင္းလိုက္နာရမည့္ ငါးပါးသီလမွ်ေလာက္ကိုပင္ ေလးေလးစားစား
လိုက္နာက်င္.သံုးပါက အပါယ္ေလးပါးေဘးၾကီးမွ လြတ္ေျမာက္ေစႏိုင္၏။
ငါးပါးသီလမွ် မလံုသူကား ေၾကာက္ဖြယ္ေကာင္းေလစြ။
ငရဲ၊ တိရစၧာန္၊ ျပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ဟူေသာ အပါယ္ေလးပါး ေဘးၾကီးကား ဘုရားစင္အနီး၌ပင္ ရွိေနေလျပီ။

အလြန္ၾကံဳခဲလွေသာ အခြင္.ေကာင္းၾကီးကို ရေနခိုက္တြင္ ဗုဒၶါႏုႆတိ၊ ေမတၱာ၊ အာနာပါန သတိပ႒ာန္ လုပ္ငန္းတို.ကို (တရား႒ာနမ်ားသို. မသြားမေရာက္ႏိုင္ၾကေသးေစကာမူ) တစ္ေန. နည္းနည္း နည္းနည္းျဖင္. အိမ္မွာပင္ ေလ.က်င္.သြားပါက အပါယ္ေဘးၾကီးမွ ပို၍ စိတ္ခ်ေပသည္။
ေရဗူးႏွင့္ ဖိနပ္မပါ ေႏြခါမွ သိမည္။
ဒါန နွင့္ သီလမပါ ေသခါမွ သိမည္။
မည္သို.ျဖစ္ေစ ဤဘ၀ကုန္ဆံုးျပီးသည္ႏွင့္ တမလြန္ဘ၀
အေရးကား ေျပး၍ မလြတ္ပါေခ်။

(ဓမၼာစရိယ ဦးေ႒းလိႈင္ေရးေသာ ရတနာသံုးပါး ေက်းဇူး စာအုပ္မွ)
ေမတၱာျဖင့္
အႏိႈင္းမဲ့စာတိုေပစမ်ား
(www.infinitydhamma.com)

ေအးခ်မ္းမြန္ Credit & Copy From >အႏွိူင္းမဲ႔ စာတိုေပစမ်ား < Thank For Your Post
သက္ဆိုင္ရာသတင္းဌာန၏ မူရင္းေရးသားခ်က္ သာျဖစ္သည္