ေသခါနီးလွ်င္ ကိုယ္တိုင္သိႏိုင္ေသာ ကိုယ့္အေၾကာင္း

"တမလြန္ဘ၀" ဟူသည္ ဘာသာေရးက်မ္းစာ၊
ဘုရားသခင္ သတ္မွတ္၍ ရွိေနရေသာ အရာမဟုတ္၊
ဓမၼနိယာမ၊ ကမၼနိယာမ ပင္တည္း။
တမလြန္ဘ၀ကို ဖန္ဆင္းသူမွာ အျခားမဟုတ္။
မိမိသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။

နက္ျဖန္ အလုပ္မ်ားသည္ ယေန ့လုပ္လက္စမ်ားသာ ျဖစ္ကုန္၏။
ယေန ့ လုပ္သမွ်ကို နက္ျဖန္က
တာ၀န္ယူရသည္။ ယခုဘ၀က ထိထိခိုက္ခိုက္ စိတ္လိုက္မာန္ပါ လုပ္ထားေသာအရာ(ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္=ကံမ်ား) သည္ပင္လွ်င္ တမလြန္ဘ၀ကို ပံုေဖာ္၍ ေပးလိုက္၏။

ဤဘ၀၌ ထိထိခိုက္ခိုက္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား မရွိလွ်င္၊ ရွိေသာ္လည္း အင္အား နည္းေနလွ်င္ တစ္သံသရာလံုးက လုပ္ခဲ.ေသာ ထိထိမိမိကံမ်ားက တမလြန္ဘ၀ကို ဖန္တီးေပးၾကသည္။ တစ္သံရာလံုး လုပ္ခဲ.သမွ် အကုသုိလ္သာမ်ား၍ ကုသိုလ္ကား မဆိုစေလာက္။

ေသခါနီးလာလွ်င္ သံသရာႏွင့္ခ်ီ၍ မိမိလုပ္ခဲ့သမွ် အဆုိးအေကာင္း ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ အမွတ္ထင္ထင္ ျဖစ္ရပ္မ်ားစြာတို ့သည္ တမလြန္ဘ၀ ပံုေဖာ္ရန္ သူ.ထက္ငါ ေတာင္းဆိုလာၾက၏။
ထိုျဖစ္ရပ္ ဇာတ္လမ္းမ်ားသည္ တစ္ခုျပီးတစ္ခု ဘိုင္စကုတ္ ျပသကဲ.သို. အထင္းသားျမင္ေနရသည္။
ကမၼနိမိတ္ ဟုေခၚ၏။ လူကို သတ္ခဲ.လွ်င္ လက္နက္မ်ား၊ ထိုးသတ္ပံုမ်ား၊ ေသသြားပံုမ်ားကို အေသးစိတ္ ျပန္၍ ျမင္ၾကရသည္။ မျမင္ခ်င္၍ မရေတာ.ျပီ။

ကမၼနိမိတ္ အတိတ္ဇာတ္လမ္းမ်ား ပီျပင္ထင္ရွားရာအလိုက္ ေပၚလာျပီး ေနာက္တမလြန္ဘ၀သို. ဆက္လက္ ကူးေျပာင္းရမည္. အသြင္သဏၭာန္မ်ား ဆက္၍ ထင္ျပလာ၏။ ယင္းကို ဂတိနိမတ္ ဟုေခၚသည္။
နတ္ျပည္သြားရမည္.သူမ်ားက နတ္ဗိမာန္မ်ား။
ငရဲသြားမည္.သူမ်ားက ငရဲမီးလွ်ံမ်ား။ ထိုသေဘာတရားကို မည္သူမွ် ေရွာင္၍ မရေခ်။
မိမိ ျပဳလုပ္မွားခဲ.သည္ကို မည္မွ်ေလာက္ ပိရိေအာင္ ဖံုးကြယ္ က်ိတ္မွိတ္၍ ေမ.ေဖ်ာက္ပစ္ထားေသာ္လည္း ကံကိုလိမ္၍ မရေတာ.ျပီ။
ဘ၀တစ္ခုသို. ကူးေျပာင္းေတာ.မည္. လူတစ္ေယာက္အတြက္ ေနာက္ဘ၀ မေရာက္မီကပင္ ကမၼနိယာမ ဟူေသာ တရားသူၾကီး၏ စီရင္ခ်က္ကို ကိုယ္တိုင္ လက္ခံေနရျပီ ျဖစ္၍ ေကာင္းစြာ သိသြားႏိုင္ၾကသည္။ ထို သေဘာတရားၾကီးကို မည္သူမွ် ေရွာင္လႊဲ၍ မရစေကာင္းေခ်။

ကုသိုလ္ကို ျဖစ္ေစ၊ အကုသိုလ္ကို ျဖစ္ေစ အက်ိဳးမေပးေလာက္ပါဘူးဟု မထီမဲ.ျမင္ မလုပ္သင္. ေၾကာင္း ျမတ္စြားဘုရား ေဟာၾကား သတိေပးေတာ္မူ၏။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္. ထို သတိေပးခ်က္ကို လက္မခံလိုၾက။ ျငင္းဆန္သူ ျငင္းဆန္ၾက၏။
မည္သို.ျဖစ္ေစ ထိုသူတို. ကုိယ္တိုင္ပင္ တမလြန္ဘ၀သို. ေရာက္ၾကရေသာအခါ
ေထာက္ခံေသာအားျဖင္. ေက်းဇူးတင္၀မ္းေျမာက္စကား ေျပာသူတို.က ေျပာလာၾကသည္။
မခ်ိတင္ကဲ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲကာ ေနာင္တ စကားဆိုသူတို.က ဆိုလာၾကကုန္၏။

ေသခါနီးမွ တရားနာၾကားသြားရေသာ ဖားသတၱ၀ါကေလး၊ ဘုရားကို လွ်ပ္တျပက္မွ်သာ ျမင္ရုံျမင္သြားရေသာ မ႒ကု႑လီ မိစၧာဒိ႒ိလုလင္၊ ရွင္မဟာကႆပကို ေပါက္ေပါက္လွဴျပီး ေျမြကိုက္၍ ဆံုးခဲ.ရရွာေသာ လယ္သူမေလး စသူတို.က-
ဒီေလာက္ ကုသိုလ္ကေလးနဲ. ဒီလို ၾကီးက်ယ္တဲ. နတ္စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာၾကီးကို ရမယ္မထင္ဘူး။ ခုေတာ. အဟုတ္ရေနျပီေကာ။ ျမတ္စြားဘုရားရွင္ႏွင္. သံဃာေတာ္ျမတ္ေတြရဲ. ေက်းဇူးက ၾကီးမာလိုက္ပါဘိ ဟု ၀မ္းေျမာက္ၾကရသည္။ လူ.ျပည္သို.ဆင္း၍လည္း ေက်းဇူးတင္စကား ေလွ်ာက္ထားသူမ်ားလည္း မနည္းေခ်။

ဒီေလာက္မေကာင္းမႈကေလး လုပ္မိတာနဲ. ခုလို ငရဲဘ၀၊ ျပိတၱာဘ၀ ေရာက္ရလိမ္.မယ္ မထင္မိလို. လုပ္ခဲ.မိပါျပီ။ ေနာက္မ်ား လူ.ဘ၀ကို ျပန္ရလွ်င္ေတာ. ဆင္ျခင္ပါေတာ.မယ္ ဟု မိမိလုပ္ခဲ.သည္. မေကာင္းမႈနွင္. ရရွိခံစားေနရေသာ အပါယ္ဒုကၡၾကီးကို ေျဖာင္.ခ်က္ေပးကာ ေနာင္တျဖစ္ေနရွာသူမ်ားကား အထင္အရွားပင္ ရွိကုန္၏။ (လကၡဏာသံယုတ္၊ ေပတ၀တၳဳပါဠိေတာ္တို.၌) ျမတ္စြာဘုရားရွင္ အတည္.အလင္းပင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ.သည္။ ထို.ေၾကာင္. ကုိယ္.ကိုယ္ကို သနားလွ်င္ မေကာင္းမႈမွ
ေရွာင္ရွားၾက ဟု တဖြဖြ ဆံုးမေတာ္မူရေလသည္။ သို ့ရာတြင္ လက္ေတြ.ကိုမွ ယံုခ်င္ၾကသူေတြမ်ားၾက၏။
ေနာက္မွရေသာ ေနာင္တကား ျပင္၍ မရစေကာင္းျပီ။

ရတနာသံုးပါးေက်းဇူးကာ ပထမဆံုး လူတိုင္းလိုက္နာရမည့္ ငါးပါးသီလမွ်ေလာက္ကိုပင္ ေလးေလးစားစား
လိုက္နာက်င္.သံုးပါက အပါယ္ေလးပါးေဘးၾကီးမွ လြတ္ေျမာက္ေစႏိုင္၏။
ငါးပါးသီလမွ် မလံုသူကား ေၾကာက္ဖြယ္ေကာင္းေလစြ။
ငရဲ၊ တိရစၧာန္၊ ျပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ဟူေသာ အပါယ္ေလးပါး ေဘးၾကီးကား ဘုရားစင္အနီး၌ပင္ ရွိေနေလျပီ။

အလြန္ၾကံဳခဲလွေသာ အခြင္.ေကာင္းၾကီးကို ရေနခိုက္တြင္ ဗုဒၶါႏုႆတိ၊ ေမတၱာ၊ အာနာပါန သတိပ႒ာန္ လုပ္ငန္းတို.ကို (တရား႒ာနမ်ားသို. မသြားမေရာက္ႏိုင္ၾကေသးေစကာမူ) တစ္ေန. နည္းနည္း နည္းနည္းျဖင္. အိမ္မွာပင္ ေလ.က်င္.သြားပါက အပါယ္ေဘးၾကီးမွ ပို၍ စိတ္ခ်ေပသည္။
ေရဗူးႏွင့္ ဖိနပ္မပါ ေႏြခါမွ သိမည္။
ဒါန နွင့္ သီလမပါ ေသခါမွ သိမည္။
မည္သို.ျဖစ္ေစ ဤဘ၀ကုန္ဆံုးျပီးသည္ႏွင့္ တမလြန္ဘ၀
အေရးကား ေျပး၍ မလြတ္ပါေခ်။

(ဓမၼာစရိယ ဦးေ႒းလိႈင္ေရးေသာ ရတနာသံုးပါး ေက်းဇူး စာအုပ္မွ)
ေမတၱာျဖင့္
အႏိႈင္းမဲ့စာတိုေပစမ်ား
(www.infinitydhamma.com)

ေအးခ်မ္းမြန္ Credit & Copy From >အႏွိူင္းမဲ႔ စာတိုေပစမ်ား < Thank For Your Post
သက္ဆိုင္ရာသတင္းဌာန၏ မူရင္းေရးသားခ်က္ သာျဖစ္သည္