မဟာလူသားနဲ႔ဆုေတာ္ေငြ ၅ိ

လူတုိင္းနီးပါးသိၿပီးသားျဖစ္မွာပါ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ သခင္ဘဝက
အမိန္႔ဖီဆန္လုိ႔ ဟသၤာတအေရးပုိင္က ဆုေတာ္ေငြ ၅ိနဲ႔
ဖမ္းဝရမ္းထုတ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းကုိ။
ဒါေပမဲ့ ဟသၤာတနယ္ကေန ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဘယ္လုိလြတ္လာ
ခဲ့တယ္ဆုိတာကုိေတာ့ သိသူနည္းမယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။
သခင္ေအာင္ႀကီး(ေပါင္းတည္)(ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း)ေရး
တဲ့ " ကြၽန္ေတာ္ အညာသားပါ ခင္ဗ်ား" စာအုပ္ကုိဖတ္ရႈ
ရမွ ကြၽန္ေတာ္လည္းသိခဲ့ရတာပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြ
(မသိရေသးသူမ်ား)မ်ားကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၿပီးေဝမွ်ေပးလုိက္
ပါတယ္။

သခင္ေအာင္ဆန္းဟာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္၊ သခင္
ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ေပမဲ့ ဘာလူမႈေရးရာမွ ဂရုစုိက္သူမဟုတ္
လုိ႔ အေပါင္းအသင္းနည္းပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္အခ်ဳိ႕
မွလဲြလွ်င္ သူ႔မွာမိတ္ေဆြ မရိွသေလာက္ပါ၊ ဟသၤာတမွာ
ဝရမ္းထုတ္အဖမ္းခံရ လြတ္လာတာဟာ သူႏွင့္အတူ တရား
ေဟာတဲ့ က်ဳံမေငး သခင္တင္ေမာင္ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။
သခင္ေအာင္ဆန္းဟာ ရန္ကုန္မွာဆုိ လြတ္ခ်င္မွလြတ္မွာ
ပါ၊ ဟသၤာတပုလိပ္ေတြက သူ႔ကုိမျမင္ဖူးၾကပါ။ ဖမ္းဝရမ္း
ထုတ္မွ ႀကံရာမရျဖစ္ၿပီး သခင္တင္ေမာင္ဟာ စြန္႔စြန္႔စား
စား သခင္ေအာင္ဆန္းကုိေခၚၿပီး ဟသၤာတလက္ေထာက္
ခရုိင္ရဲဝန္အိမ္သြားကာ အဖမ္းမခံရေအာင္ အကူအညီေပး
ဖုိ႔ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ေျပာင္ေျပာၿပီး အကူအညီေတာင္းခဲ့ပါတယ္။
လက္ေထာက္ခရုိင္ရဲဝန္ ဦးလွေတာ ဟာ I.P.S လုိ႔ပုလိပ္
ဘက္မွာေခၚတဲ့ လက္ေ႐ြးစင္ သစၥာေတာ္ခံ Class I
ပထမဆင့္တန္းကပါ။ ဦးလွေတာဟာ ပါတီတစ္ခုလား၊
သုိ႔မဟုတ္ ကိစၥတစ္ခုခု ရိွလုိ႔လားမသိ အျပင္ထြက္ခါနီး
ဆဲဆဲျဖစ္ပါတယ္။ အင္မတန္လွလည္းလွ၊ေခ်ာလည္းေခ်ာ
ငယ္လည္းငယ္႐ြယ္ သြက္လက္လွတဲ့ သူ႔ဇနီးေလးက သူ
အျပင္မသြားမီ ရပ္ႏႈတ္ဆက္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ။
ဦးလွေတာ ဘာမွမေျပာႏုိင္ခင္ မာရီလွေတာဟာ "ကုိကုိ
အသာေနဆုိၿပီး၊ သူ႔ကိစၥသူ သြားၿမဲ သြားခုိင္းလုိက္ၿပီး သူ႔
ကားေပၚ သခင္တင္ေမာင္ ႏွင့္ သခင္ေအာင္ဆန္းတုိ႔ကုိ
တင္ၿပီး သူကုိယ္တုိင္ ကားေမာင္းကာ ႀကံဳသလင္ လုိ႔ပဲ
မွတ္မိတဲ့ ဟသၤာတၿမိဳ႕ႏွင့္ အတန္ေဝးတဲ့ ႐ြာႀကီးတစ္႐ြာ
က ၿခံႀကီးတစ္ခုထဲကုိ ေခၚေဆာင္ ခုိးထုတ္သြားပါတယ္။
ဒီၿခံပုိင္ရွင္ကေတာ့ ေနာင္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္အတူလုပ္ႀကံခံလုိက္
ရတဲ့ ကရင္အမ်ဳိးသား အာဇာနည္ မန္းဘခုိင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ပုလိပ္ေတြက ေျမလွန္ၿပီး သခင္ေအာင္ဆန္းဆုိတဲ့ ငါးက်ပ္
တန္ သခင္ငနဲကုိ ဟသၤာတတစ္ခြင္ ဘယ္ေလာက္ပဲရွာရွာ
သူတုိ႔ရဲ႕ဆရာ ပုလိပ္အရာရိွႀကီးကေတာ္က ကုိယ္တုိင္ကား
ေမာင္းၿပီး ဝွက္လုိက္တယ္ဆုိေတာ့ ဘယ္မိေတာ့မွာလဲ။
မန္းဘခုိင္ကတစ္ဆင့္ ဌက္ေပ်ာေလွႀကီးထဲမွာ ရုပ္ဖ်က္ၿပီး
ရန္ကုန္ပုိ႔လုိက္တာကေတာ့ တကယ့္အျဖစ္ပ်က္ပါခင္ဗ်ား"
ဦးလွေတာႏွင့္ ေဒၚမာရီလွေတာကုိ ကြၽန္ေတာ္နဖူးေတြ႕ဒူး
ေတြ႕ ေတြ႕ဖူးတာကေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္မွာကြၽန္ေတာ္ တပ္
ေပါင္းစုမွဴးအျဖစ္ အမႈထမ္းခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကခရုိင္
ရာဇဝတ္ဝန္ႀကီးေတြ ျဖစ္ေနခ်ိန္ ၁၉၅၁ခုႏွစ္ကေပါ့ဗ်ာ။
သူပုန္ေတြ ဝုိင္းဝုိင္းလည္ေနခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ့္အရင္တပ္ခ်
သြားတဲ့ ဒု ဗုိလ္မွဴးႀကီးေစာျမင့္တုိ႔၊ ဒု ဗုိလ္မွဴးႀကီးေအး
ေမာင္တုိ႔နဲ႔ လက္တဲြၿပီး ကုိယ္တုိင္တုိက္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚမာရီလွေတာကေတာ့ အင္မတန္အေပါင္းအသင္း
ေကာင္းၿပီး ရပ္႐ြာလူႀကီးမ်ားႏွင့္ေရာ ၾကည္းတပ္၊ေရ
တပ္ အရာရိွေတြႏွင့္ပါ အလြန္ရင္းႏွီး ခင္မင္သူျဖစ္ပါ
တယ္။ တပ္မေတာ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး အမ်ဳိးသမီးေတြႏွင့္
ေရွ႕တန္းထိ လုိက္ပါကာ လက္ေဆာင္ေတြ စားစရာေတြ
ပုိ႔တာကုိ ျမင္ရေတြ႕ရတဲ့အတြက္ သူ႔ရဲ႕ေခတ္ဆန္တဲ့အျပဳ
အမူေတြၾကားက သူ႔နည္းသူ႔ဟန္ႏွင့္တုိင္းျပည္ခ်စ္ပုံကုိခ်ီး
က်ဴးမိပါတယ္လုိ႔ဆက္လက္ေရးသားထားပါတယ္။
အမွန္ကလည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ကုိ ကယ္ထုတ္စဥ္ကတည္းက
ပင္ မိမိတုိ႔၏ရာထူး စည္းစိမ္ကုိ အထိခုိက္ခံကာ လုပ္ကုိင္
ခဲ့ျခင္းျဖစ္၍ ခ်ီးက်ဴးေလးစားရမည္ျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍
သာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ထုိစဥ္ကအဖမ္းခံရလွ်င္ ရာဇဝင္သည္တစ္မ်ဳိး
တစ္ဖုံေျပာင္းသြားႏုိင္ေပသည္ဟုထင္ျမင္ယူဆမိပါသည္။