Friday, July 27, 2012

တရုတ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံရွိသည့္ ၀ တပ္မေတာ္အေၾကာင္း..။

 
ယေန႔ေခတ္ လူငယ္မ်ားဟာ ကိုယ့္ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ေတြထဲမွာ တပ္မေတာ္နဲ႔ တုိက္ပြဲျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့ ေကအင္ယူ၊ ေကအိုင္ေအ အက္စ္အက္စ္ေအ နဲ႔ အျခား လက္နကိုင္
တပ္ဖြဲ႕အမ်ားစုကိုသာ သတိထားမိၾကမွာပါ..။  ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားျပားသလို တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားလည္း မ်ားျပားပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအရ ညွိလို႔ရတဲ့ တပ္ဖြဲ႕ေတြ ရွိသလို တုိက္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့ လက္နက္ကိုင္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။

ဒါေပမယ့္ အျခားတုိင္းရင္းသားတပ္ဖြဲ႕ေတြနဲ႔ လံုး၀မတူပဲ တရုတ္ႀကီးအားကိုးနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ညွိညွိ လက္မခံတဲ့ အဖြဲ႕ကေတာ့ ၀ ျပည္ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးတပ္မေတာ္ (UWSA) ပဲျဖစ္ပါတယ္..။

၁၉၈၈ အၿပီးမွာ န၀တ/နအဖ အစိုးရရဲ႕ စစ္ေရး မဟာဗ်ဴဟာနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေပၚလစီေတြအားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲတာကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြဟာ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အင္အားႀကီးထြားလာၾကပါတယ္.။ အဲဒီတုန္းက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္သူျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ရဲ႕ ေပၚလစီဟာ တကယ္ေတာ့ နားလည္မႈရွိစြာ ႏိုင္ငံေရး၊ တုိင္းရင္းသားေရး အရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားတာမဟုတ္ဘဲ ေသနတ္မပစ္ရင္ၿပီးေရာမူ၀ါဒခ်ၿပီး အခြင့္အေရးမ်ားစြာေပးကာ ျပည္တြင္းမွာ စီးပြားေရးကို လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ခြင့္ေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္..။ အဲဒါေၾကာင့္ ၀ တပ္မေတာ္ (USA) အပါအ၀င္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အမ်ားစုဟာ ေခတ္မီေတာင့္တင္းတဲ့ လက္နက္ကိုင္မ်ားအျဖစ္ အင္အားႀကီးထြားလာၾကပါတယ္.။

လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ေကအုိင္ေအနဲ႔ အျခားတုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းေတြဟာ ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းက်စြာ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာေျဖရွင္းမႈ၊ ကို လက္ခံေဆြးေႏြးခဲ့ၾကေပမယ့္ တရုတ္ရဲ႕အေထာက္အပံ့ကို ေပၚတင္ ရရွိခဲ့တဲ့ ၀ တပ္မေတာ္ကေတာ့ အားလံုးထဲမွာ အင္အားအႀကီးမားဆံုးျဖစ္ၿပီး တရုတ္ရဲ႕ တရား၀င္ပံ့ပိုးမႈမႈေၾကာင့္ ယခုထက္ထိ အစိုးရကို လံုး၀ ဂရုမစိုက္ခဲ့ပါဘူး။

ထူးျခားတာက ၀တပ္မေတာ္ အဲဒီလို အင္အာႀကီးမားလာတာ တရုတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေပမယ့္ တရုတ္ဟာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္တယ္ဆိုတဲ့စကားလံုးကို ယခင္/ယခုအစိုးရကေကာ တပ္မေတာ္ကပါ မသံုးစြဲ၀ံ့တာက အံ့ၾသစရာျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔အတူ   ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ ၀ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တုိင္းဆိုၿပီ ၿမိဳ႕နယ္ (၆) ၿမိဳ႕နယ္ နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းခြင့္ေပးလုိက္ရပါတယ္..။ အဆိုးဆံုးတစ္ခ်က္က ျပည္ေထာင္စုအစိုးရရဲ႕ ေပၚလစီနဲ႔ ညႊန္ၾကားခ်က္မပါပဲ ၀ ျပည္နယ္အစိုးရနဲ႔ တရုတ္နဲ႔ တုိက္ရိုက္ ဆက္ဆံခြင့္ ေပးလုိက္ရတာျဖစ္ပါတယ္..။ အေမရိကန္မွာေတာင္ ဖက္ဒရယ္ျပည္နယ္အစိုးရအဆင့္က အျခားႏိုင္ငံအစိုးရနဲ႔ တုိက္ရိုက္ဆက္ဆံခြင့္ မရွိပါဘူး။

၀ ျပည္နယ္ (၀ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတုိင္း) ႏွင့္ UWSA ၀ တပ္မေတာ္ ျဖစ္ေပၚလာပံု..။



၀ျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအလံ..။




၀ ေတာင္ပိုင္း ေျမာက္ပိုင္း။





ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ျပည့္ အခမ္းအနားတြင္ ၀ တပ္မေတာ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ တပ္စစ္ေနပံု.. ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ရွိေသာ္လည္း (ကားတြင္ ျမန္မာ-တရုတ္) အလံႏွစ္ခု ေထာင္ထားသည္။




ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗကပ) ဟာ ၁၉၇၀ ေနာက္ပိုင္း ရွမ္းျပည္အေရွ႕ပိုင္းမွာ တရုတ္ရဲ႕အေထာက္အပံ့နဲ႔ တပ္မေတာ္ကို ႀကီးက်ယ္စြာတုိက္ခိုက္ရင္ဆုိင္ခဲ့ပါတယ္.။ ၁၉၇၈ ကစၿပီး တရုတ္က ေထာက္ပံ့မႈ ရပ္ဆုိင္းခဲ့တဲ့အတြက္ ဗကပအင္အားခ်ည့္နဲ႔လာပါတယ္..။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘိန္းစိုက္ဘိန္းေရာင္းၿပီး ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၉ ေမလမွာ ရွမ္းအေရွ႕ေဒသက ကိုးကန္႔နဲ႔ ၀ေတြဟာ ဗကပကို ေတာ္လွန္ခြဲထြက္ခဲ့တာ သီးျခားရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္..။ ဘိန္းလုပ္ငန္းကို ကိုးကန္႔နဲ႔ ၀ ႏွစ္ဖြဲ႔စလံုး အၾကီးအက်ယ္လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္.။ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ အစိုးရနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရခဲ့တဲ့အတြက္ ျပည္တြင္းက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ႏွစ္ရွည္လမ်ား  ႀကီးမားစြာ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ ရရွိခဲ့ၾကသလို ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္လည္း ေပးခဲ့ပါတယ္..။  အဲဒီလိုေတြ အခြင့္အေရးေတြေပးၿပီး ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ မေျဖရွင္းပဲ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲခဲ့ျခင္းဟာ တစ္ခ်ိန္မွာ ႀကီးမားတဲ့ ျပႆနာေတြနဲ႕ ရင္ဆုိင္ရလိမ့္မယ္လို႔ အေမရိကန္အပါအ၀င္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံအမ်ားစုက သံုးသပ္ခဲ့ၾကပါတယ္..။
တကယ္လည္း ဒီအတုိင္းျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္.. အခုအခ်ိန္မွာ ၀ (UWSA) ဟာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေပါင္းစံု၊ နည္းလမ္းေပါင္းစံုက ရတဲ့ ၀င္ေငြမ်ားစြာနဲ႔ အင္အားႀကီးမားေတာင့္တင္းတဲ့ တပ္မေတာ္တစ္ရပ္ ဖြဲ႔စည္းႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင္  “ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ ဖဲြ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒ ၂၀၀၈ ” မွာ ဝ ေဒသကုိ ကုိယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသ အျဖစ္ ထည့္သြင္း ျပဌာန္းခဲ့ပါတယ္..။
ရွမ္းျပည္နယ္ရိွ ဟုိပန္ၿမိဳ႕နယ္၊ မုိင္းေမာၿမိဳ႕နယ္၊ ပန္ဝုိင္ၿမိဳ႕နယ္၊ နားဖန္းၿမိဳ႕နယ္၊ မက္မန္းၿမိဳ႕နယ္ နဲ႔ ပန္ဆန္း(ပန္းခမ္း) ၿမိဳ႕နယ္မ်ားကို ခရုိင္ႏွစ္ခရုိင္ဖဲြ႔ၿပီး “ဝ” ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတုိင္း” အျဖစ္ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။  အဲဒီၿမိဳ႕႔အားလံုးဟာ သံလြင္အေရွ႕ဘက္ျခမ္း တ၇ရုတ္နယ္စပ္မွာ ရွိပါတယ္..။

အစိုးရက အေျခခံဥပေဒအတုိင္း ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေပးခဲ့ေပမယ့္ အေျခခံဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္ေနာက္တစ္ခုအရ အပစ္ရပ္ အဖဲြ႔မ်ားသည္ ေရြးေကာက္ပဲြ ၿပီးသည့္အခါ လက္နက္ခ်ရမည္ ဆိုတဲ့ စကားကို တရုတ္အားကိုးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးဖို႔၊ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႕စည္းဖို႔ကို လံုး၀ ဂရုမစိုက္တဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အဖြဲ႕ျဖစ္ပါတယ္..။ က်န္တဲ့ အဖြဲ႕မ်ားက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ညွိႏႈိင္းလို႔ရေပမယ့္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြလုပ္ၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့ၾကေပမယ့္  ၀ ဟာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည္နယ္တစ္ခုမဟုတ္သလိုပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ရပ္တည္ေနတာကို ထူးျခားစြာပဲ အစိုးရက ဘယ္လို႔မွ မတုန္႔ျပန္ခဲ့ပါဘူး.။


ေခၚေ၀ၚပံု
ဝျပည္ ေသြးစည္းေရး တပ္မေတာ္
ဝျပည္ ေသြးစည္းေရး တပ္္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား

    ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း (UWSA)အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္္ ေ၀ေရွာက္ခန္း
    ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း (UWSA) ေခါင္းေဆာင္ ေပါက္ယူခ်န္း

အမ်ိဳးသား ေသြးစည္း ညီၫြတ္ေရး ပါတီ (MYANMAR NATIONAL SOLIDARITY PARTY - MNSP) မွ ယခုအခါ ဝျပည္နယ္ ေသြးစည္း ညီၫြတ္ေရး ပါတီ/ တပ္မေတာ္ (UWSP/ UWSA) အမည္သို႔ ေျပာင္းလဲထားၿပီးပါတယ္။


၀ တပ္မေတာ္၏ စစ္အင္အားႏွင့္ စီးပြားေရး


တရုတ္မွ ၀ယ္ယူထားေသာ သံခ်ပ္ကာကားမ်ား..။



တရုတ္တပ္မေတာ္ ဒီဇိုင္းႏွင့္ ၀ တပ္မေတာ္ ရဲေမမ်ား..။



တရုတ္မွ ၀ယ္ယူထားေသာ ေခတ္မွီ သံခ်ပ္ကာကား တစ္မ်ဳိး



ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏွစ္ ၂၀ ျပည့္အခမ္းအနားတြင္ တရုတ္မွ စက္ရံုတည္ေပးေသာ AK 47 အသစ္စက္စက္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား မခ်ိျပံဳးျဖင့္ ၾကည့္ေနခဲ့ရသည္။



၂၀၀၉ ခုႏွစ္က ျပဳလုပ္ေသာ အခမ္းအနားသို႔ ပါ၀င္တက္ေရာက္သူ ျမန္မာ စစ္အရာရွိႀကီးမ်ား



၀ၿမိဳ႕ေတာ္ ပန္ဆန္း




တရုတ္မွ ၀ယ္ယူထားေသာ စစ္သည္တင္ယာဥ္မ်ား

၂၀၁၀ ၀န္းက်င္က ေလ့လာခ်က္အရ ၀ ျပည္ေသြးစည္းေရးပါတီရဲ႕ ၀ တပ္မေတာ္ UWSA ဟာ တပ္မဟာ ၈ ခု၊ တပ္ရင္း ၄၄ ရင္း၊ (ေျမာက္ပိုင္း ၀ နယ္တြင္ တပ္မဟာ ၃ ခုႏွင့္ တပ္ရင္း ၂၂ ရင္း၊ ေတာင္ပိုင္း ၀ နယ္တြင္ တပ္မဟာ ၅ ခု ႏွင့္ တပ္ရင္း ၂၂ ရင္း ) ႐ွိပါတယ္။ စစ္သည္တင္ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ အစီး ရာေက်ာ္၊ သံခ်ပ္ကာ ကားမ်ား၊ ေျမျပင္မွ ေ၀ဟင္ပစ္ ဒံုးက်ည္မ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားပါတယ္.။  စစ္အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လုပ္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း မ်ားစြာမွာ ေဒၚလာ ဘီီလီယံႏွင့္ ခ်ီၿပီး ရင္းႏွီး ျမဳပ္ႏွံထားတဲ့ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈကို ရပ္ဆုိင္းခဲ့ေၾကာင္း ၂၀၀၉ မွာ တရား၀င္ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၁ စက္တင္ဘာလမွာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ၀ီကီလိ သတင္းဖြင့္ထုတ္ခ်က္ အရ ဆိုရင္ UWSA က ျပည္တြင္းျပည္ပ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေငြ ေဒၚလာ ၂ ဘီလီယံ ရွိပါတယ္။ တရုတ္လက္နက္ကုန္သည္မ်ားနဲ႔ တျခားႏိုင္ငံက သူပုန္မ်ားအၾကားကို ပြဲစားလုပ္ေပးတဲ့အတြက္ မ်ဳိးမ်ဳိးျမက္ျမက္ ရရွိခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္.။
၀ၿမိဳ႔ေတာ္ ပန္ဆိုင္းဆိုဟာ ကာစီႏို ေလာင္းကစားရုံေတြ၊ ကမာၻ႔အဆင့္မီ ေဆာက္လုပ္ ထားတဲ့ ဟုိတယ္ေတြႏွင့္ စည္ကားေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ လက္ေအာက္မွ ခြဲထြက္တုန္းက လက္နက္ကိုင္ အေရအတြက္ ေထာင္ဂဏန္းသာ ရွိခဲ့ေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ တပ္မဟာ (၈)  ခု ရွိတဲ့ အင္အားႀကီး တပ္မေတာ္တရပ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။

က်ေနာ္တို႔ သိခဲ့တဲ့ “၀” လူမ်ဳိးဆိုတာ အသားနီစပ္စပ္ ေတာင္ေပၚသားေတြ အျဖစ္သာ သိခဲ့ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ တရုတ္ႀကီးရဲ႕ ပံ့ပိုးမႈနဲ႔ လက္နက္ငယ္ ထုတ္လုပ္တဲ့စက္ရုံေတြ၊ ေျမျပင္မွ ေ၀ဟင္ပစ္ ဒုံးလက္နက္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ ထားတဲ့ “၀” တပ္မေတာ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။  ေသခ်ာတာကေတာ့ သူ႔ကို မညိွႏႈိင္း မကိုင္တြယ္ႏိုင္ရင္ ဆိုးက်ဳိးေတြ မ်ားလာပါလိမ့္မယ္..။ ရွမ္းျပည္ အေရွ႕ျခမ္းတစ္ခုလံုး မီးေလာင္သြားမယ့္ မီးတုတ္ကို တရုတ္က ေလာင္စာေပးတာျခင္းပါ..။


၀ UWSA ႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရသစ္၏ ေပၚလစီ
၀” ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာပိုင္မႈကို ၾကည့္ရင္ လက္ရွိ အေျခအေနမွာ အစိုးရရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ေအာက္က လုံး၀ လြတ္ကင္းေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဗဟို အစိုးရကို အဓိကစိန္ေခၚမႈလုပ္တဲ့ ထင္ရွားတဲ့ ျဖစ္ရပ္ကေတာ့ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖြဲ႔စည္းေရးကို လံုး၀ လက္မခံျခင္းႏွင့္ (၂၀၁၀) ေရြးေကာက္ပြဲ ကို “၀” ေဒသမွာ လုံး၀ လုပ္ခြင့္ မေပးျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿခဳံၾကည့္လိုက္ရင္ “၀” ေဒသဟာ သီးျခားလြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံံတခုလို ျဖစ္ေနပါတယ္။
အစိုးရဟာ ၀ (UWSA) ကို ဖိအားေပးေနခဲ့တဲ့ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖြဲ႔စည္းေရးကို စြန္႔လြတ္ခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး တရုတ္အစိုးရနဲ႔ ၀ျပည္နယ္အစိုးရတို႔ တုိက္ရိုက္ ဆက္ဆံဖို႔ ေတာင္းဆိုတာကို ခြင့္ျပဳေပးခဲ့ရပါတယ္..။ ဒါေတြကို ၾကည့္ရင္ ယခင္စစ္အစိုးရဟာ (UWSA) ကို သြယ္၀ိုက္ေသာနည္းျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက သီးျခားႏိုင္ငံတခုအျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳေပးလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။  ျမန္မာ့တပ္္မေတာ္ရဲ႕ အင္အားဟာ UWSA လို လက္နက္ကိုင္ တပ္ေတြကို လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ေခ်မႈန္းႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ “၀” ကို ေကအိုင္ေအလို မတို႔မထိရဲ ျဖစ္ေနတာကို ၾကည့္ရင္ သူရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္သူရွိေနလဲဆိုတာ ခန္႔မွန္းႏိုင္ ပါတယ္။

၁၉၆၇ က တရုတ္သံရံုးကိုထိခိုက္ခဲ့တဲ့ တရုတ္ျမန္မာ အေရးအခင္းအၿပီးမွာ ရွမ္းျပည္အေရွ႕ပိုင္းက ဗကပမ်ားကို တုိက္ထုတ္ေနတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဟာ တစ္ဖက္ႏုိင္ငံက၀င္လာတဲ့ ဗကပ အမည္ခံ တရုတ္တပ္မေတာ္ရဲ႕ တုိက္ခိုက္မႈကို ျပင္းထန္စြာခုခံခဲ့ရတာကို မေမ့သင့္ပါ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္အထိ တရုတ္ရဲ႕အေထာက္အပံ့နဲ႔ တုိက္ခိုက္လာတဲ့ ဗကပအမည္ခံေတြကို မနည္းတြန္းလွန္ခဲ့ရတာကလည္း သာဓကပါ..။

ျမန္မာႏွင့္ တရုတ္ၾကားက ၀ ေဒသ ႏွင့္ UWSA ၀ တပ္မေတာ္..
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္း နိုင္ငံမ်ားကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အေနအထားဟာ စစ္အစိုးရ အေပၚမွာ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးအရ လိုက္ေလ်ာၿပီး အျမတ္ထုတ္၀ါဒႏွင့္ ေပါင္းေနေပမဲ့ တဖက္မွာ “UWSA” ကို အင္အား ေတာင့္တင္းတဲ့ လက္နက္ကိုင္ တပ္မေတာ္ တရပ္ ေပၚေပါက္ လာေအာင္ ကူညီခဲ့တယ္။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ တူညီတဲ့ အမ်ဳိးသားေရးနဲ႔ အမွတ္အသားသရုပ္ လကၡဏာဟာ ေပါင္းစည္းမႈ သေဘာကုိ ေဆာင္တယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ႏုိင္ပါတယ္။ “၀” ေတြဟာ တရုတ္ စကားေျပာတဲ့လူမ်ဳိး ျဖစ္ေနၿပီး၊ တရုတ္ထုံးတမ္း အစဥ္အလာကို ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးတဲ့ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစု ျဖစ္ေလေတာ့ တရုတ္ရဲ႕ ၾသဇာကို တည္ေထာင္လို႔ ေကာင္းတဲ့ လူမ်ဳိးစု အျဖစ္ တည္ရွိေနပါတယ္။ “၀” လက္နက္ကိုင္တပ္ဟာ သေဘာအရ ေျပာရရင္ နဂါးႀကီးရဲ့ “ကုတ္တံ” ျဖစ္ေနပါတယ္။

“၀” နယ္ေျမဆိုတာ ျမန္မာႏွင့္ တရုတ္ၾကားမွာ ရွိတဲ့ ျပႆနာေတြ ေပၚေပါက္ႏိုင္တဲ့ အထိမခံတဲ့ နယ္ေျမေကာ မျဖစ္ႏိုင္ေပဘူးလား။
“၀” ေဒသဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အက္ေၾကာင္းတခု မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။

ေကအုိင္ေအႏွင့္ အျခား တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားကို စုတ္ျပတ္စြာ ေ၀ဖန္ေနၾကေသာ အြန္လုိင္းသူရဲေကာင္းမ်ားကေကာ  ကိုယ့္ႏိုင္ငံ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာအတြက္ အေရးႀကီးသည့္ ၀ တပ္မေတာ္အား တရုတ္ႀကီးမွ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ လက္နက္ေထာက္ပံ့ထားျခင္း မဟာဗ်ဴဟာအရ ေမြးထားျခင္းတို႔ကို စစ္ေရးအျမင္၊ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ျဖင့္ ဘာ့ေၾကာင့္ ေ၀ဖန္ေဆြးေႏြးျခင္း ဗဟုသုတေပးျခင္းကုိ မလုပ္၀ံ့ၾကတာပါလဲ..။

အိမ္နီးခ်င္း ျပည္ပႏိုင္ငံႀကီး တခုက ျမန္မာျပည္တြင္းေရးကို ကစားလိုတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္အခ်ိန္မဆို ကစားလို႔ရတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးကို ေရာက္ေနပါၿပီ။  ျပည္ပႏိုင္ငံႀကီး တခုက အစိတ္အပိုင္း အနည္းငယ္ေလာက္ ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္လိုက္ရုံႏွင့္ လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အေနအထားဟာ အာရွရဲ႕ ေဘာ့စနီးယားလို ျဖစ္လာႏိုင္ေၾကာင္း။

ရန္ေအာင္..
မည္သူမဆို ရွဲႏိုင္ပါတယ္..။

ဘဂၤလီအေရး (သို႕) ေဒသတြင္းႏုိင္ငံမ်ား၏ အေရး (အပိုင္း ၁)

 


မိမိဌာေနတုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ရတက္မေအးထြက္ေျပးႀကရရွာေသာ အာသံျပည္သူမ်ား
ဘဂၤလီအေရးကို လုပ္လာတဲ့ သက္တမ္းတေလွ်ာက္ အျမဲတမ္းေျပာလာခဲ့တာ တစ္ခုရွိတယ္။ ဒီအေရးဟာ အေနာက္ဘက္ ေမာင္ေတာ၊ ဘူးသီးေတာင္ျမိဳ႕ေတြရဲ႕ အေရးပဲ မဟုတ္ဘူး။ ရခုိင္ျပည္၊ ရခုိင္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အေရးပဲ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာျပည္တစ္ခုတည္းနဲ႕ဆုိင္တဲ့ အေရးမဟုတ္ဘူး။ ဒီကိစၥဟာ ေဒသတြင္းႏုိင္ငံေတြရဲ႕ အေရးကိစၥျဖစ္တယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ႕လည္း ဆုိင္တယ္။ အိႏၵိယနဲ႕လည္း ဆုိင္တယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ၊ အိႏိၵယမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ ဆိုတာေတြကို အကုန္လံုး ျခံဳငံုသံုးသပ္မွသာလွ်င္ ဒီကိစၥရဲ႕ အတိမ္အနက္ကို ေသခ်ာျမင္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ (Anna Jones and BBC Protest Speech)

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ေပၚေနသလုိ တျခားဘယ္ေနရာေတြမွာ ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲ၊ ဘယ္လုိစိန္ေခၚမွဳေတြ ရွိေနျပီး၊ ဘယ္လိုေျဖရွင္းေနႀကသလဲ၊ ဘယ္လိုသက္ေရာက္မွဳေတြ ရွိေနျပီး ဘယ္လိုကာကြယ္ႀကလဲ ဆိုတာေတြကို ေလ့လာနည္းနာယူႀကရမွာ ျဖစ္တယ္။


ျမန္မာျပည္မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ဇြန္လ ၈ ရက္ေန႕က ေမာင္ေတာျမိဳ႕မွာရွိတဲ့ ဘဂၤလီေတြက ဗလီအဆင္းမွာ အကြက္က်က် တုိက္ခုိက္ခဲ့ႀကလို႕ အဓိကရုဏ္းႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ပြားခဲ့ရသလုိ အိႏၵိယႏုိင္ငံအေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းက အာသံျပည္နယ္မွာလည္း အဓိကရုဏ္းေတြ ျဖစ္ေနျပန္ပါျပီ။ ေဒသခံတုိင္းရင္းသားေတြနဲ႕ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံကေန တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာတဲ့ ဘဂၤလီအႀကား ျဖစ္ႀကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္အထိ အနည္းဆံုး လူေပါင္း ၄၅ ဦးေသဆံုးသြားျပီးျဖစ္ျပီး အိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ မီးရွိဳ႕ခံခဲ့ႀကရပါတယ္။ အနည္းဆံုး လူေပါင္း ၁ သိန္းခဲြေက်ာ္ အိုးအိမ္စြန္႕ခြာထြက္ေျပးေနႀကရပါတယ္။ ျပည္နယ္ရဲ႕ အဓိက သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးျဖစ္တဲ့ ရထားတဲြေတြ ေသာင္တင္ႀကရတယ္။


အခုတႀကိမ္ျဖစ္ရတဲ့ အဓိကအေႀကာင္းရင္းက ေလ်ာ့ရဲတဲ့ နယ္စပ္လံုျခံဳေရးနဲ႕ အက်င့္ပ်က္အမွဳထမ္းေတြေႀကာင့္လုိ႕ ဆိုပါတယ္။ ဘဂၤလီေတြဟာ အိႏၵိယနယ္စပ္ေစာင့္တပ္သားေတြနဲ႕ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နယ္ျခားေစာင့္တပ္သားေတြကို ပိုက္ဆံေလး နည္းနည္းပါးပါး လာဘ္ထုိးရံုနဲ႕ အလြယ္တကူ၀င္ထြက္သြားလာႏုိင္တယ္လုိ႕ ဆိုပါတယ္။ အဲဒါကို ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကလည္း လစ္လ်ဴရွဳထားခဲ့ႀကရံုမက ပိုမို၀င္ေရာက္လာေအာင္ေတာင္ ျမဴဆြယ္ခဲ့ႀကပါတယ္။ မိမိႏုိင္ငံအက်ိဳးစီးပြားထက္ မိမိပါတီ၊ မိမိကုိယ္က်ိဳးကို ေရွ႕တန္းတင္ခဲ့ႀကတယ္။ အခုဆိုရင္ တရားမ၀င္၀င္ေရာက္လာတဲ့ ဘဂၤလီေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကို လႊမ္းမိုးလာခဲ့ျပီး မိမိေဒသခံတုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ျခိမ္းေျခာက္လာေနခဲ့ပါျပီ။


အိႏၵိယရဲ႕ အေရွ႕ေျမာက္ေဒသ သတင္းေတြကို ထုတ္ေ၀ေနတဲ့ အိုးပန္း မဂၢဇင္းရဲ႕ တြဲဖက္စာတည္းခ်ဳပ္ ရာဟူး ပန္ဒိတာက “ႏုိင္ငံေရးသမားေတြဟာ သူတို႕ မဲရရွိဖို႕အတြက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံသားမ်ားကို အိႏၵိယႏုိင္ငံသားစာရြက္စာတမ္းေတြ ထုတ္ေပးျပီး ၁၉၇၁ (ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံ စတင္ေပၚေပါက္ေသာ ႏွစ္)  ခုႏွစ္ကေန ျမဴဆြယ္ေနခဲ့ႀကတယ္”လို႕ ဆုိပါတယ္။ သန္႕ရွင္းဖဆပလ မဲႏုိင္ဖို႕အတြက္ ဘဂၤလီေတြကို ႏုိင္ငံသားျဖစ္တယ္လို႕ ဦးႏုက ဆိုခဲ့သလုိပါပဲ။




အိႏၵိယႏွင့္ "ႀကက္လည္ရိုး" ပထ၀ီႏုိင္ငံေရး


အေရွ႕ေျမာက္ေဒသေတြဟာ အိႏၵိယရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးခ်က္မ နယူးေဒလီကေန အလွမ္းေ၀းတာေႀကာင့္ ဗဟိုအစိုးရရဲ႕ လ်စ္လ်ဴရွဳျခင္းကို ခံခဲ့ရတယ္။ (အိႏၵိယရဲ႕ နာမည္ႀကီး မီဒီယာေတြကလည္း အေရွ႕ေျမာက္ေဒသအေရးေတြကို လ်စ္လ်ဴရွဳထားတတ္ႀကတယ္။) တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာေနႀကတဲ့ ဘဂၤလီေတြရဲ႕ အႏၱရာယ္ေတြကို အာသံျပည္သူေတြဟာ ဗဟိုအစိုးရကို တင္ျပလာခဲ့ႀကတာပါ။ ဥပမာ - အာသံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဳး ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဆင္ဟာ (SK Sinha) ဆိုရင္ တရားမ၀င္လာေရာက္ႀကတဲ့ ဘဂၤလီေတြေႀကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အလုပ္အကိုင္ရွားပါးမွဳ အပါအ၀င္ သက္ေရာက္မွဳဆိုးက်ိဳးေတြကို ဌာေနအာသံျပည္သူေတြ လက္ရွိႀကံဳေတြ႕ေနရပံု၊ ပါကစၥတန္ ခဲြထြက္ေရးကာလကတည္းက အာသံျပည္ကို အေရွ႕ပါကစၥတန္ထဲ ထည့္သြင္းဖို႕ လိုလားခဲ့ႀကပံု (ေခၚေတာ ဘဂၤလီေတြ ေမာင္ေတာ၊ ဘူးသီးေတာင္နယ္ကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တုန္းက ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံထဲ ထည့္သြင္းဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့သလိုပါပဲ။) ၊ အာသံျပည္ေရာ၊ အေရွ႕ပါကစၥတန္ (ယခု ဘဂၤလားေဒ့ရွ္) နဲ႕ ကပ္ေနတဲ့ ခရိုင္တခ်ိဳ႕ကိုပါ ကက္ရွ္မီးယားေဒသကဲ့သို႕ ပါကစၥတန္ရရွိသင့္ေႀကာင္း ပါကစၥတန္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ယံုႀကည္ခဲ့ႀကပံု၊ အိႏၵိယကူညီမွဳေႀကာင့္ လြတ္လပ္ေရးရလာေပမယ့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံရဲ႕ အမ်ိဳးသားလြတ္လပ္ေရး ေခါင္းေဆာင္ ရွိတ္ခ္ မူဂ်ီဘာ ရာမန္ ကိုယ္တုိင္ သစ္ေတာထြက္နဲ႕ တြင္းထြက္ပစၥည္းေတြ ႀကြယ္၀တဲ့ အာသံျပည္ကို လိုခ်င္ခဲ့ပံုေတြကို ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တုန္းက အိႏၵိယသမၼတထံ အစီရင္ခံတင္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ လက္ရွိအေနအထားအရ အေရွ႕ေျမာက္ေဒသနဲ႕ အိႏၵိယျပည္မကို "ႀကက္လည္ရိုး"လမ္းေႀကာင္းေလးက ဆက္စပ္ထားျပီး မႀကာခင္ျဖစ္ပြားလာမယ့္ လူဦးေရလႊမ္းမိုးမွဳနဲ႕အတူ ႀကက္လည္ရိုးလမ္းေႀကာင္းေဒသေတြအပါအ၀င္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ႕ နီးစပ္ေနတဲ့ အိႏၵိယ ခရိုင္ေတြကသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ႕ တခ်ိန္မွာ ပူးေပါင္းသြားပါက အိႏၵိယႏုိင္ငံႏွစ္ျခမ္းခဲြျပီး ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို အမ်ားႀကီးအေႏွာင့္အယွက္ေပးႏုိင္ေႀကာင္း မဟာဗ်ဴဟာက်က် တင္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။


ဒါေပမယ့္ ဗဟိုအစိုးရဟာ လက္မခံခဲ့ပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဆင္ဟာကိုေတာင္ လူမ်ိဳးေရး တင္းမာမွဳေတြ ျဖစ္ေအာင္ လွံဳ႕ေဆာ္ေနတယ္ဆိုျပီး စြပ္စဲြခဲ့ႀကပါတယ္။ ဗဟိုအစိုးရဟာ တြင္းထြက္ပစၥည္းႀကြယ္၀တဲ့ အာသံျပည္က ယူခ်င္တာကို ယူျပီး ေပးစရာရွိတာက်ေတာ့ ျပန္မေပးခဲ့ႀကဘူး။ (ရခုိင္ျပည္က ေရႊဂတ္စ္ေတြကို ဗဟိုအစိုးရေတြက ယူသလုိပါပဲ။) ဗဟိုအစိုးရနဲ႕ အက်င့္ပ်က္ႏုိင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာ ျပည္သူေတြဟာ မတရားမွဳေတြကို မ်ိဳသိပ္ေနခဲ့ႀကရတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ခဲြထြက္ဖို႕လုပ္ခဲ့ႀကတယ္။ အင္အားခ်င္းျပိဳင္ေနႀကတဲ့ တရုတ္ကလည္း ခဲြထြက္ေရးသူပုန္ေတြကို ပံ့ပိုးမွဳတခ်ိဳ႕ ေပးခဲ့ႀကတယ္။ အေမရိကရဲ႕ စီအုိင္ေအေတာင္ စစ္ေအးတုိက္ပဲြကာလ အိႏၵိယနဲ႕ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စု ပနံသင့္ေနတုန္းက အေရွ႕ေျမာက္ေဒသရဲ႕ ခဲြထြက္ေရးလုပ္ငန္းေတြကို ပံ့ပိုးမွဳေတြ ရွိခဲ့တယ္လုိ႕ ေထာက္လွမ္းေရးသတင္းေတြက ဆိုတယ္။


၀ါးျခမ္းျပားေလးတစ္ျခမ္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ အားစိုက္လုိက္ရင္ ခ်က္ခ်င္း မက်ိဳးရင္ေတာင္ ၀ါးျခမ္းျပားက ေတာင့္မခံႏုိင္ေတာ့တဲ့ တခ်ိန္က်ရင္ က်ိဳးတာပါပဲ။ ငလ်င္လွဳပ္တယ္ ဆုိတာကလည္း ကမၻာကို တည္ေဆာက္ထားတဲ့ Plate လို႕ ေခၚတဲ့ ကမၻာ့အလႊာျပားႀကီးႏွစ္ခု တစ္ခုနဲ႕ တစ္ခု တြန္းႀကရာကေန တစ္ဘက္ကေတာင့္မခံႏုိင္ေတာ့လို႕ ေနာက္ဆံုး ငလ်င္လွဳပ္ခါျပီး သိုေလွာင္ထားတဲ့ တြန္းအားေတြကို ထုတ္ပစ္ႀကတယ္။ အခုျဖစ္တဲ့ အာသံျပည္နယ္ရဲ႕ အေနာက္ဘက္မွာ ျဖစ္တဲ့ အေရးအခင္းဟာလည္းပဲ ဘဂၤလီေတြရဲ႕ တရားမ၀င္ခုိး၀င္လာမွဳ တြန္းအားေတြကို မခံမရပ္ႏုိင္ေတာ့လို႕ ေပါက္ကြဲႀကတာပါပဲ။


ဘဂၤလီေတြရဲ႕ တရားမ၀င္က်ဴးေက်ာ္မွဳေတြဟာ ေဒသခံ ဘိုဒိုစတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြကို ေတာက္ေလွ်ာက္ ျခိမ္းေျခာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နယ္စပ္နဲ႕ နီးစပ္တဲ့ ဒူဘရီစတဲ့ ခရိုင္ေတြမွာ ဆိုရင္ လူဦးေရတုိးပြားႏွုန္းဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ထဲမွာတင္ ၂၀ ကေန ၂၅ ရာခုိင္ႏွဳန္းအထိ ရွိလာပါျပီ။ (စီအုိင္ေအရဲ႕ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ကိန္းဂဏန္းမ်ားအရ ျမန္မာႏဳိင္ငံရဲ႕ လူဦးေရ တုိးႏွဳန္းဟာ ၁.၀၇ ပဲ ရွိပါတယ္။) တခ်ိဳ႕ခရိုင္ေတြမွာဆိုရင္ ရခုိင္ျပည္က ေမာင္ေတာ၊ ဘူးသီးေတာင္ေတြလိုပဲ ဘဂၤလီေတြက လူမ်ားစု ျဖစ္လို႕ လာေနပါျပီ။ ဗဟိုအစိုးရကလည္း ဘာမွ ထိထိေရာက္ေရာက္မကာကြယ္ေပးခဲ့ဘူး။ အာသံျပည္သူေတြရဲ႕ မြန္းက်ပ္ေနတဲ့ မခံမရပ္ႏုိင္မွဳေတြကို ဘိုဒိုလူမ်ိဳး ၄ ဦးအသတ္ခံရတာကေန စျပီး အခုဆိုရင္ လူေပါင္းမ်ားစြာ ေသြးထြက္သံယိုျဖစ္ႀကရတဲ့ အဓိကရုဏ္းႀကီးအျဖစ္ကို ေျပာင္းလဲသြားပါျပီ။



ကိုကရာဂ်ာတြင္ ျဖစ္ပြားေသာ အဓိကရုဏ္းေႀကာင့္ ဒုကၡသည္စခန္းသို႕ ေရာက္ရွိလာေသာ အဘြားအို

ဒီလုိမ်ိဳးအဓိကရုဏ္းေတြဟာ အိႏၵိယရဲ႕ အာသံတစ္ခုတည္းမွာပဲ ကြက္က်ား ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ အာသံအေရးတစ္ခုတည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အေနာက္ဘဂၤလားစတဲ့ အိႏၵိယရဲ႕ တျခားျပည္နယ္ေတြမွာလည္း တရားမ၀င္ဘဂၤလီေတြရဲ႕ လူဦးေရအသာစီး ျခိမ္းေျခာက္မွဳေတြကို ခံလာေနရပါျပီ။ ျမန္မာျပည္က ေခၚေတာေတြဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က မဟုတ္ဘူးလုိ႕ ျငင္းသလိုပဲ အိႏၵိယမွာ ရွိတဲ့ တရားမ၀င္ ဘဂၤလီေတြကိုလည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစိုးရက သူတို႕ဆီက မဟုတ္ဘူးလို႕ ေျဗာင္တင္းတင္း ျငင္းေနျပန္ပါတယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံမွာကိုယ္ပဲ အေရွ႕ဘက္ စစ္တေကာင္းေတာင္တန္းေပၚမွာ ေဒသခံေတာင္ေပၚတုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ လယ္ေျမေတြကို လုတာမ်ိဳး၊ မီးတုိက္ႏွင္ထုတ္တာမ်ိဳး စတဲ့ ျခိမ္းေျခာက္မွဳေတြ ျပဳလုပ္ျပီး မေနရဲေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးယုတ္မာေနႀကတာပါ။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံဟာ အခုအခ်ိန္ထိ ကုလသမဂၢရဲ႕ ဌာေနတုိင္းဦးသားမ်ားရဲ႕ အခြင့္အေရးေႀကညာခ်က္ႀကီးကို လက္မွတ္ထိုးဖို႕ ျငင္းဆန္ထားပါတယ္။

အပိုင္း (၂) ကို မႀကာမီ ဆက္လက္တင္ေပးသြားပါမည္။

  by Ko Htoo
မွီျငမ္း

1. Indian soldiers patrol Assam state following deadly riots

2. India riots: Illegal immigration is behind deadly clashes in Assam

3. CIA Factbook: Bangladesh

4. Population Density

5. Wikipedia: Assam

6. Assam violence: Army deploys 13,000 troops, train services remain stalled

7. Assam riots: Fruits of living in denial over Bangladesh influx

8. Wikipedia: People of Assam

9. Wikipedia: Sylhet

10. The Rise of Islam and the Bengal Frontier (1204-1760)

11. World Statistics

12. Problem of Bangladeshi migrants

Sunday, July 22, 2012

မာ့ခ္ ဖာမနာ (Mark Farmaner) ၏ ေျဖရွင္းခ်က္အား သံုးသပ္ျခင္း

 


Burma Campaign (UK) ၏ ဒါရိုက္တာျဖစ္ေသာ မာ့ခ္ဖာမနာ (Mark Farmaner) ၏ ရိုဟင္ဂ်ာအေရး လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး BC (UK) အဖြဲ႕ တိုက္ခိုက္ခံရမႈမ်ားအား ေရးသားထားျခင္းႏွင့္ ၎တို႕အဖြဲ႕အား အထင္လြဲေနသည္ ဆိုသည့္ ေျဖရွင္းခ်က္စာတန္းကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ အဆိုပါ စာတန္းကို ဖတ္ရႈၿပီးသည့္ေနာက္ စိတ္ထဲမွာ အခ်ိဳ႕ေသာ အေၾကာင္းအရာေလးမ်ား ေပၚလာတဲ့အတြက္ ခ်ေရးျဖစ္ပါတယ္။


Burma Campaign (UK) ဟာ အမွန္တကယ္ပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူ႕အခြင့္အေရးကို ေဆာင္ရြက္ေနပါသလား။

အဆိုပါအခ်က္ႏွင့္ ပါတ္သက္၍ သံသယရွိစရာမလိုပါ၊ BC (UK) ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႕အခြင့္အရးႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ၎တုိ႕ က်ရာ က႑မွ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။ သို႕ေသာ္ ၎တို႕၏ Activities အမ်ားစုမွာ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အျငင္းပြားဖြယ္ ျဖစ္ေနသည့္၊ တနည္းအားျဖင့္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားဟု ေၾကြးေက်ာ္ေနသည့္ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားသာ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မ်ားစြာရွိေနသည့္ လူ႕အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ားအား အေရးတယူလႈပ္ရွား ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း မရွိသည္ကို အထင္သား ေလ့လာေတြ႕ရွိခဲ့ရပါသည္။


ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္မွ သနားစဖြယ္ နယ္ေျမမဲ့ ကေလးငယ္မ်ား

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ Stateless People of Myanmar ဟုေခၚသည့္ နယ္ေျမမရွိသည့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားဟု ေခၚဆိုလွ်င္ တိုင္းရင္းသား စစ္သည္ မစစ္သည္ မေသျခာေသာ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားထက္ ျမန္မာျပည္ အေရွ႕ပိုင္းရွိ ထိုင္း၊ ျမန္မာနယ္စပ္မွ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားအား ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူ႕အခြင့္အေရးကို ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုအေနျဖင့္ ေစတနာ မွန္ကန္ပါက ျမန္မာလူမ်ိဳး စစ္စစ္မ်ား၏ အက်ိဳးစီးပြားအား ေရွ႕တန္းတင္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ကုလသမဂၢအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ မျဖစ္ညစ္က်ယ္ ပံ့ပိုးမႈကို ရရွိေနသည့္ ထိုင္း၊ ျမန္မာ နယ္စပ္ တေလွ်ာက္မွ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားထက္ ေထာက္ပံ့မႈ အျပည့္အ၀ ရရွိေနၿပီး ၁ ႏွစ္လ်င္ ခန္႕မွန္း ေဒၚလာ သန္း ရာဂဏန္းခန္႕ အကူအညီမ်ားအား INGO မ်ားႏွင့္ ပေရာဂ်က္ ေခါင္းစဥ္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာမွ ရရွိေနသည့္ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား အေရးကိုသာ ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။


BC (UK) အေနျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား၏ လူ႕အခြင့္အေရးအား အမွန္တကယ္ ေဆာင္ရြက္သေလာ

အထက္ပါ ကိစၥႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး ေမးစရာ ရွိလာသည္မွာ ရိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ိဳးမ်ားအား အျခားေသာ ႏိုင္ငံမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ ၎တို႕ႏွင့္ ဘာသာတူ ႏိုင္ငံမ်ားမွ ႏွိမ္ခ် ဆက္ဆံျခင္း၊ လူ႕အခြင့္အေရး တားျမစ္ပိတ္ပင္ျခင္း အစရွိသည္မ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ားစြာ ရွိေနေသာ္လည္း လူသိရွင္ၾကား အမည္နာမ ထုတ္ေဖာ္ေ၀ဖန္ျခင္းမ်ားအား မေတြ႕ရွိခဲ့ရပါ။ ဤေနရာတြင္ လြန္ခဲ့ေသာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က ေဆာ္ဒီႏိုင္ငံတြင္ တရားရံုးမွ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည့္ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား ေနထိုင္ခြင့္ႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး BC (UK) မွ လူသိရွင္ၾကား ေ၀ဖန္ျခင္း မရွိခဲ့သည္ကို ေလ့လာေတြ႕ရွိခဲ့ရပါသည္။ အဆိုပါ ကိစၥအား The 300,000 Rohingyas in Saudi are in limbo ဆိုသည့္ ေဆာင္းပါးတြင္

Mr Abdul Majid’s family moved to Saudi in 1954, two years after he was born, and was granted legal resident status as it was among the first Burmese groups to arrive. But a decree issued two decades later forced Rohingya older than 18 who were not born in the kingdom to obtain a non-Saudi passport.

ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕ရွိရပါသည္။ ထို႕အျပင္ ရိုဟင္ဂ်ာ ကေလးငယ္မ်ားအေနျဖင့္ အစုိးရ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ တက္ခြင့္ မရသည္ကိုလည္း

Without residency permits, their children cannot enrol in public schools. Mr Abdul Majid said Burmese children attend charity schools created for the community by Saudi donors and wealthy Burmese

ဟု ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး ရိုဟင္ဂ်ာအေရးအား ေဆာင္ရြက္သည့္ အဖြဲ႕အစည္းအမ်ားစုထဲမွ တစ္ခုျဖစ္ေသာ BC (UK) သည္လည္း ေ၀ဖန္ျခင္း မျပဳခဲ့သည္ကို မာ့ခ္ ဖာမနာ အေနျဖင့္ မည္သို႕ ဆင္ေျခေပးမည္လည္း စိတ္၀င္စားမိပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား၏ လူ႕အခြင့္အေရးအား ႏိုင္ငံေပၚမူတည္၍ ေဆာင္ရြက္ေလသေလာဟု သံသယျဖစ္လာပါသည္။


BC (UK) သည္ မည္သည့္အလွဴရွင္၏ လွဴေငြျဖင့္ ရပ္တည္ေနသနည္း

အဆိုပါ ကိစၥႏွင့္ ပါတ္သက္၍လည္း မာ့ခ္ ဖာမနာမွ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာထားျခင္း မရွိပါ။ ၎၏အဆိုအရ BC (UK) မွာ အက်ိဳးအျမတ္ မယူသည့္ အဖြဲ႕အစည္း (Non-Government Organization) ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ သို႕ဆိုလ်င္ NGO တစ္ခုသည္ ၎တို႕၏ လုပ္ငန္းမ်ား လည္ပါတ္ႏိုင္ရန္ အလွဴရွင္၏ လွဴေငြမ်ားႏွင့္ လည္ပါတ္ေနရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကမာၻ႕ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ႀကီးသည္ပင္ အလွဴရွင္မ်ား၏ လွဴေငြမ်ားႏွင့္ ရပ္တည္ရသျဖင့္ BC (UK) အေနျဖင့္ အလွဴရွင္မ်ား၏ အလွဴေငြျဖင့္ ရပ္တည္ေနသည္မွာ သံသယ ျဖစ္ဖြယ္ မရွိေပ။ အျခားေသာ INGO အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကဲ့သို႕ Mission မ်ားစြာႏွင့္ ဆင္းရဲေသာ ကမာၻ႕ႏိုင္ငံမ်ားအား ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း မရွိေသာ BC (UK) အေနျဖင့္ အလွဴေငြမ်ားအား လက္ခံရရွိရန္ ႀကိဳးပန္းရမည္မွာ အခက္အခဲေတြ႕မည္မွာ ေသျခာပါသည္။ သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ မည္သည့္ေနရာမွ အလွဴေငြမ်ား ရရွိသနည္း ၎အခ်က္မွာ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာပါသည္။

ဤေနရာတြင္ BC (UK) ႏွင့္ ရိုဟင္ဂ်ာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားျဖစ္ေသာ Rohingya Solidarity Organization (RSO) ႏွင့္ Arakan Rohingya National Organisation (ARNO) တို႕ႏွင့္ အတူတြဲလ်က္ ရွိသည့္ ဓါတ္ပံုမ်ားကို အထင္အရွား ေတြ႕လာရပါသည္။ (မွတ္ခ်က္ ။ ။ ၀ီကီလိခ္ႏွင့္ အျခားေသာ လံုၿခံဳေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္တြင္ RSO ႏွင့္ ARNO တို႕အား အစြန္းေရာက္ အစၥလာမ္မစ္ အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႕အစည္း၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ အႏၱရာယ္ရွိ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ သံုးသပ္ထားသည္ကို ေလ့လာသိရွိႏိုင္ပါသည္။) တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ RSO, ARNO ႏွင့္ OIC တို႕၏ ပါတ္သက္ေနမႈ သတင္းဓါတ္ပံုမ်ားကိုလည္း တဆက္တည္း ေတြ႕လာရသျဖင့္ BC (UK) အေနျဖင့္ မေျပးေသာ္လည္း ကံရာရွိေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။


BC (UK) သည္ မည္သည့္ရိုဟင္ဂ်ာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ရခိုင္ေဒသအား ၎တို႕ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသဟု ေျပာဆိုသည္ကို မၾကားဘူးေၾကာင္း ေသျခာသေလာ

အဆိုပါ ကိစၥႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီးလည္း မာ့ခ္ ဖာမနာအား ေမးစရာ ေမးခြန္းမ်ား ရွိလာပါသည္။ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံအပါအ၀င္ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ လံုၿခံဳေရး ေစာင့္ၾကည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ရိုဟင္ဂ်ာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး တညီတညြတ္တည္း ေဖာ္ျပသည္မွာ အစြန္းေရာက္ အစၥလာမ္မစ္ အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ျဖစ္သည္ ဆိုသည္ပင္။ မၾကာခင္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ ကိစၥရပ္မ်ားတြင္လည္း အစြန္းေရာက္ အစၥလာမ္မစ္ အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႕မ်ား ပါ၀င္ပါတ္သက္ေနသည္ကို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးကိုယ္တုိင္ ၀န္ခံထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။


ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသရရွိရန္ ႀကိဳးပန္းေနမႈမ်ားအား http://www.globalasia.org/ တြင္ ေဆာင္းပါးရွင္ Thanawat Pimoljinda မွ ၂၀၁၀ မတ္လတြင္ ေရးခဲ့သည္ Ethno-Religious Movements As a Barrier to an ASEAN Community တြင္
The Rohingya Solidarity Organization (RSO) and the Arakan Rohingya National Organization (ARNO) in Burma have been fighting to liberate Arakan from Buddhist rule, with the aim of establishing an Islamic state.

ဟု ေဖာ္ျပထားၿပီး Wikipedia ရွိ ရိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး ေရးသားထားသည္တြင္ Post War တြင္ ေအာက္ပါအတုိင္း ေရးသားထားသည္ကို သိရွိႏိုင္ပါသည္။

The Mujahid party was founded by Rohingya elders who supported jihad movement in northern Arakan in 1947.[28] The aim of Mujihid party was to create a Muslim Autonomous state in Arakan.

ထို႕အတူ Jane's World Insurgency and Terrorism တြင္ ရိုဟင္ဂ်ာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး ေဖာ္ျပထားသည္တြင္ RSO ႏွင့္ပါတ္သက္ၿပီး

The group also aimed to establish an Islamic autonomous Rakhine (Arakan) state, uniting the Rohingya people of Myanmar and Bangladesh

ဟု ေရးသားထားသည္ကို ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး ေဆာင္းပါးမ်ားစြာ ေရးခဲ့သည့္ ဘာတီးလစ္တာနာ ေဆာင္းပါးမ်ားတြင္ ေလ့လာလ်င္လည္း ေတြ႕ႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ မာ့ခ္ ဖာမနာ ေျပာဆိုသည့္ we have never even heard any Rohingya organization saying they want their own state ဆိုသည္မွာ မုသားမွ်သာ ျဖစ္ေပသည္။


ေ၀ႏွင့္ပြင့္သံုအား ဆန္႕က်င္သည္မွာ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္ျဖစ္၍ေလာ ရိုဟင္ဂ်ာအား ေထာက္ခံ၍ေလာ

အဆိုပါကိစၥအား အထူးအေထြ ေျပာဆိုရန္ပင္ မလိုအပ္ေသာ္ျငား မာ့ခ္ ဖာမနာအေနျဖင့္ အစၥလာမ္ဘာသာႏွင့္ ရန္တိုက္သည့္သဖြယ္ attacking her because she is a Muslim ဟု ေရးသားလာသည့္အတြက္ ဆိုေရးရွိက ဆိုအပ္ရပါေတာ့မည္။ ေ၀ႏွင္းပြင့္သံု အဂၤလန္ လႊတ္ေတာ္တြင္ My father, my father စသည္ျဖင့္ ကေလးပင္ျဖစ္ေသာျငား မာန္ပါပါျဖင့္ ေျပာၾကားခဲ့စဥ္က တခဲနက္ ေထာက္ခံခဲ့သူမ်ားတြင္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳး အမ်ားစုပါ၀င္ခဲ့သည္ကို ေမ့ထား၍ မရပါ။ ကေလးပင္ ျဖစ္ေသာ္ျငား စစ္အစိုးရ၏ ဖိႏွိပ္မႈအား တြန္းလွန္ရန္ ၎၏ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈအား ျမန္မာႏိုင္ငံေရးတြင္ ပါတ္သက္ခဲ့သူမ်ားမွ ေလးစား ခ်ီးက်ဴးခဲ့သည္မ်ားမွာ ရွိခဲ့သည္မွာ သမိုင္းသက္ေသ ရွိခဲ့ပါသည္။

ထို႕အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အျမင့္ခုန္ ခဲ့ရာတြင္လည္း အားေပးခဲ့သည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႕ရာတြင္ ထိုမွ တဆင့္တက္၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အငယ္စားဟု ခ်ီးေျမွာက္လာသည္တြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားစိတ္တြင္ လက္ခံရန္ ခက္ခဲလာပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ အိုင္ကြန္ျဖစ္၍ ဒီမိုကေရစီအား ျမတ္ႏိုးသည့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားစုအား ကိုယ္စားျပဳသျဖင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသာမက အျခားေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း မိမိတို႕ တန္ဖိုးထား ေလးစားသည့္ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ တစ္တန္းတည္း တင္စားလာသူမ်ားအား လက္မခံသည္မွာ အထင္အရွားပင္ ရွိပါသည္။ သူမ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ ျဖစ္၍ မဟုတ္ေပ။

ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအေနျဖင့္ မည္သည့္ဘာသာ၀င္ ျဖစ္ေနပါေစ အမ်ားျပည္သူ ဆႏၵအား အတိုက္အခံ ျပဳလုပ္လာပါက မည္သူ႕ကိုမဆို ဆန္႕က်င္ရန္ ၀န္မေလးသည္ကို ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္ လူထု အံုၾကြမႈႀကီးမ်ားျဖင့္ သိရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕အတူပင္ မည္မွ်ပင္ အစိုးရႏွင့္ ပါတ္သက္ေနေသာ္ျငား ျပည္သူလူထုႏွင့္ စိတ္သေဘာထား မတိုက္ဆိုင္သည္ကို အတင္းအၾကပ္ ျပဳလုပ္လာပါက ဆန္႕က်င္ခံရသည္ကို ဥပမာအေနျဖင့္ ငါးမင္းေဆြအား ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္႕က်င္ၾကျခင္းမ်ားအား ေလ့လာျခင္းအားျဖင့္ သိရွိႏိုင္ပါသည္။ သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ ေ၀ႏွင္းပြင့္သံုအား ဆန္႕က်င္ေနၾကသည္မွာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ျဖစ္၍ မဟုတ္ပဲ အမ်ားျပည္သူ သေဘာထား ဆႏၵႏွင့္ ဆန္႕က်င္ေန၍ ျဖစ္ပါသည္။ ဤေနရာတြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအေနျဖင့္ အမွားျမင္၍ အမွန္ျပင္သူမ်ားကို ခြင့္လႊတ္ၾကသည္ကို မေမ့ရန္ လိုအပ္သကဲ့သို႕ အမွန္ျပင္လာပါကလည္း ႀကိဳဆိုၾကမည္မွာ မလြဲေပ။ ေ၀ႏွင္းပြင့္သံု၏ ဖခင္ျဖစ္ေသာ ကိုျမေအးမွလည္း ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအား တိုင္းရင္းသား မဟုတ္ဟု ျပတ္ျပတ္သားသား ဆိုလာသျဖင့္ ေ၀ႏွင္းပြင့္သံုအေနႏွင့္ အမွားကို ျပင္လာပါက ျမန္မာျပည္သူမ်ားႏွင့္ ဆန္႕က်င္ဘက္ မျဖစ္ေတာ့မည္ကို သတိခ်ပ္ဖို႕ လိုပါသည္။


ဘာေၾကာင့္ ရခိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ BC (UK) အား မဆက္သြယ္သနည္း

အဆိုပါ အေၾကာင္းအရာႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး အေထြအထူး ရွင္းျပရန္ မလိုအပ္ေတာ့ေပ။ မိမိ၏ ရန္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ ပုလဲနံပ သင့္ေနသည့္ အဖြဲ႕အစည္းအား မည္သည့္အဖြဲ႕အစည္းမွ် အဆက္အဆံ မလုပ္ခ်င္သည္ကို အထူးအားျဖင့္ ေျပာရန္ မလိုေတာ့ေပ။ ကုလသမဂၢ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ပင္ အခန္႕မသင္ပါက အတိုက္ခံသည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သာမာန္ အဖြဲ႕ေလးျဖစ္ေသာ BC (UK) မွာမူ ဆိုဖြယ္ရာ မရွိသည္ကို မာ့ခ္ ဖာမနာအေနျဖင့္ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ သံုးသပ္သင့္ေပသည္။


မည္သည့္အတြက္ မာ့ခ္ ဖာမနာ ဒီစာကို ေရးသနည္း

ယခုအခါတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္သို႕ အသင့္ျမတ္ဆံုးေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွ သြားေနသျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာ အေရးယူမႈမ်ား ေလ်ာ့က်လာခ်ိန္တြင္ ျပည္ပမွေန၍ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးအား ေဆာင္ရြက္ေနေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အေနျဖင့္ ရံပံုေငြ (သို႕) အလွဴေငြ ရရွိရန္မွာ ယခင္ကဲ့သို႕ မေသျခာေတာ့သျဖင့္ ျမန္မာျပည္တြင္းတြင္ အေျခစိုက္မွ ရံပံုေငြမ်ား ရရွိမည္ကို အလြန္လူရည္လည္သည့္ မာ့ခ္ ဖာမနာအေနျဖင့္ သိရွိၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႕သိရွိျခင္းအားလည္း ၎ကိုယ္တိုင္ ၀န္ခံထားသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ တိတ္တဆိတ္ လာေရာက္ခဲ့သည့္ ခရီးစဥ္အား ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သိရွိႏိုင္ပါသည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႕ကိုယ္တုိင္ ဆန္႕က်င္ကန္႕ကြက္ေနေသာ အစိုးရႏွင့္ တိတ္တဆိတ္ လာေရာက္ညွိႏိႈင္းရန္ ႀကိဳးပန္းမႈ ေျခလွမ္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္။ ၎တို႕အေနျဖင့္ ရိုးသားမႈႏွင့္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိပါက ၎တို႕ ခရီးစဥ္အား ထိုကဲ့သို႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္လာရန္ လိုအပ္မည္ မဟုတ္ေပ။ အဆိုပါ ခရီးစဥ္အတြင္း ၎တို႕အား ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္မႈမ်ားကို ေမးျမန္းခံခဲ့ရျခင္းမွ အစျပဳ၍ ထိတ္လန္႕လာခဲ့သျဖင့္ အဆိုပါစာအား ထုတ္ေဖာ္ေရးသားျခင္းအား On my recent trip to Burma, even very senior democracy leaders in Rangoon talked about it. ဟု ေရးသားထားသည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သိရွိႏိုင္ပါသည္။

အႏွစ္ခ်ဳပ္ရေသာ္ မာ့ခ္ ဖာမနာအေနျဖင့္ အဂၤလန္တြင္ ရံုးစိုက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးမ်ားအား ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္သည္ကို သိရွိလာသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းတြင္ ဆက္လက္ရံုးစိုက္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပန္းေနခ်ိန္တြင္ ၎တို႕ အေရးမထားခဲ့သည့္ အြန္လိုင္းမွ အသံမ်ားေၾကာင့္ ၎တို႕ အေလးထားသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးတြင္ ပါတ္သက္ေနသည့္ သူမ်ား၏ အေရးတယူ ေမးျမန္းမႈမ်ားေၾကာင့္ အထင္ျမင္လႊဲမွားေနမႈမ်ားအား ေျဖရွင္းခ်က္ တစ္ခုအေနျဖင့္သာ မွတ္ယူရပါသည္။ တနည္းအားျဖင့္ မတတ္သာ၍ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ေပးျခင္းသာျဖစ္ၿပီး ၎တုိ႕လုပ္ရပ္အား ဖံုးကြယ္ရန္ ႀကိဳးစားေနျခင္းမ်ားကို အထက္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ အခ်က္မ်ားအား ေလ့လာျခင္းျဖင့္ သိရွိႏိုင္သည့္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား အေနျဖင့္ မိမိတို႕ႏိုင္ငံႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး လုပ္စားလာၾကမည့္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္စားမ်ားအား သတိထားရန္ လိုအပ္ၿပီး ၎တို႕ လွည့္ကြက္အတြင္း မ၀င္ေရာက္မိေစရန္ တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါသည္။

Shared by

LWIN PWIN

Wednesday, July 18, 2012

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လက္ေရးျဖင့္ သူကုိယ္တိုင္ေရးျပီး ေအာက္တြင္လည္း “ေအာင္ဆန္း”ဟု သူ၏ နာမည္လက္မွတ္ေရးထိုးထားေသာ စာတိုကေလးပင္ျဖစ္သည္။


တစ္ခါကဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူ၏ ခ်စ္ဇနီးေဒၚခင္ၾကည္အား သူၾကိဳက္ေသာ “ပဲျပဳတ္ နံျပား” စားခ်င္ေၾကာင္း ပူဆာလိုက္သည့္စာပင္ ျဖစ္သည္။

“ပူဆာ”သည္ဟု ဆိုရျခင္းမွာ “ေဟ့ ငါပဲျပဳတ္နဲ႕ နံျပားစားခ်င္တယ္ ၊ မနက္ေစာေစာ အသင့္၀ယ္ထားလိုက္”ဟု စစ္သူၾကီးတစ္ဦးက စစ္သည္ရဲေဘာ္ကေလးအား အမိန္႕ေပးလိုက္ပံုမ်ိဳးမဟုတ္။ သားငယ္တစ္ဦးက သူ႕ကုိ အလြန္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ မိခင္အား ကေလးငယ္သဖြယ္ ပူဆာလိုက္သည့္ ေလသံမ်ိဳးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။

အထက္ေဖာ္ျပပါ စာတိုကေလးကို ဗီုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္း စိတ္၀င္စားသူ ၊ ေလ့လာသူ ၊ သူ႕အေၾကာင္း ေဟာေျပာေရးသားသူ မွန္သမွ်ေကာင္းစြာ သိၾကပါသည္။

သို႕ေသာ္ ယင္းစာတုိကေလးႏွင့္ ပတ္သတ္၍ သေဘာထားကြဲလြဲမႈ ၊ အျပင္းပြားမႈမ်ားလည္း ရွိခဲ့ပါသည္။

သေဘာထားကြဲလြဲမႈ ၊ အျငင္းပြားမႈ ျဖစ္ေစမည့္ အထက္ပါ ဗိုလ္္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လက္ေရးျဖင့္ စာတိုကေလးသည္ ယေန႕တုိင္ေအာင္ တကၠသိုလ္သမိုင္းသုေတသနဌာန (သို႕မဟုတ္) တပ္မေတာ္ ေမာ္ကြန္းတိုက္တြင္ ရွိေနမည္ဟု ထင္ရပါသည္။

ယင္းစာတိုကေလးႏွင့္ ပတ္သတ္၍ အျငင္းပြားမႈအေၾကာင္း အနည္းငယ္မွ်ရွင္းျပလိုပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လက္ေရးျဖင့္ ေရးထားေသာစာတိုကေလးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လက္မွတ္ေရးထိုးထားသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း စာပါအေၾကာင္းအရာက ႏိုင္ငံေရး ၊ စစ္ေရးႏွင့္ ဘာမွ်မဆိုင္။ သူ၏ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ေရး ဒႆနာဆိုင္ရာ သံုးသပ္ခ်က္လည္းမဟုတ္။ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥသာျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ သည္လို ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥမ်ိဳးေတြကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေၾကာင္း ေရးသားျပဳစုျခင္း ၊ ေဟာေျပာျခင္းမ်ား မလုပ္သင့္။ ႏိုင္ငံေရး စစ္ေရး သို႕မဟုတ္ အေတြးအေခၚပိုင္းဆိုင္ရာ သေဘာတရားမ်ိဳးသာလွ်င္ မွတ္တမ္းတင္ ေရးသားသင့္သည္။ ေဟာေျပာသင့္သည္။

ဥပမာ ဇူလိုင္ ၊ ၉၄ထုတ္ “ႏြယ္နီ” မဂၢဇင္းမွ ကၽြန္ေတာ္၏ “ငါးမူးတန္းမွ ရုပ္၇ွင္ၾကည့္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း” ေဆာင္းပါးဆိုလွ်င္လည္း အထက္ပါယူဆခ်က္အရ ကိုယ္ေရးကုိယ္တာ ကိစၥသာျဖစ္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေၾကာင္း ေရးသားေဟာေျပာရာ၌ အသံုးမျပဳသင့္ဟု အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ေနပါသည္။

၀ါရင့္ သမိုင္းပညာရွင္ၾကီးတစ္ဦးကမူ ယင္းအယူအဆကို လက္မခံပါ။

“ဒီလိုလဲ ဘယ္ဟုတ္မလဲဗ်။ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥ အေသးအဖြဲကေလးေတြဆိုျပီး ပစ္ပယ္လို႕ မရဘူး။ ဒါမ်ိဳးေတြက ကာယကံရွင္ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ပင္ကိုသဘာ၀စရိုက္ Character ကို ေပၚလြင္ေစတယ္။ သူ႕ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ အေတြးအေခၚေတြ ၊ အေျမာ္အျမင္ အယူအဆေတြကို ခန္႕မွန္းလို႕ရတယ္။ သူဟာ ဘယ္လို လူစားမ်ိဳးလဲဆိုတာ ရုပ္လံုးေဖာ္ရာမွာ အေထာက္အကူျဖစ္ေစႏိုင္တယ္။ က်ဳပ္သေဘာထားကို ေျပာရရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႕ ပတ္သတ္လို႕ ေနာင္လာေနာက္သားေတြ ၊ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြ ေလ့လာမွတ္သားႏိုင္ေအာင္ ေစာေစာက ေျပာတဲ့ ကိုယ္ေရးကုိယ္တာကိစၥ အေသးအဖြဲ႕ကေလးေတြကအစ မွတ္တမ္းတင္ ေရးသားသင့္တယ္လို႕ ယူဆတယ္”

ဤသို႕ သမိုင္းပညာရွင္ၾကီးက ထုတ္ေဖာ္ေျပာခဲ့ပံုကို ၾကားနာမွတ္သားရဖူးပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဤေဆာင္းပါးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သဘာ၀စရိုက္ကုိ ခန္႕မွန္း၍ ရႏိုင္မည့္ ကၽြန္ေတာ္၏ ကိုယ္ေတြ႕ ျဖစ္ရပ္အခ်ိဳ႕ကို ေဖာ္ထုတ္တင္ျပလိုက္ရပါသည္။ ဥပမာဆုိလွ်င္ ----

၁၉၄၆ခုႏွစ္ ၊ စက္တင္ဘာလ ၂၆ရက္ေန႕က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ျဗိတိသွ်ဘုရင္ခံထံမွ အစိုးရအဖြဲ႕ အာဏာကို လႊဲေျပာင္းလက္ခံယူျပီးေနာက္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းရွိ အတြင္း၀န္ရံုး (ယခု ၀န္ၾကီးမ်ားရံုး) သို႕ ေန႕စဥ္ရံုးတက္ခဲ့ရပါသည္။

သူ၏ ရာထူး (တရား၀င္ အေခၚအေ၀ၚ)မွာ ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ ဒုတိယဥကၠဌ ျဖစ္ပါသည္။ (ဥကၠဌက ဘုရင္ခံျဖစ္ေသာ္လည္း အစည္းအေ၀းလုပ္လွ်င္ ဘုရင္ခံမတက္ပါ။ ဒုတိယ ဥကၠဌျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကပင္ သဘာပတိအျဖစ္ ဦးေဆာင္စည္းေ၀းရပါသည္။ လြတ္လပ္ေရးမရေသးမီ ကာလျဖစ္၍ ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီဟု ေခၚေသာ္လည္း စင္စစ္အားျဖင့္ အစိုးရအဖြဲ႕ (ကက္ဘိနက္)ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ တာ၀န္က ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီး ၊ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ၾကီးအျဖစ္ ၀န္ၾကီးဌာန သံုးခုကုိ တာ၀န္ယူရသျဖင့္ အလြန္အလုပ္မ်ားလွပါသည္။

တစ္ေန႕သ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ မြန္းလြဲသံုးနာီခန္႕တြင္ ကၽြန္ေတာ့္အား လွ်ပ္စစ္ေခါင္းေလာင္းတီး၍ ေခၚသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းပင္သူ၏ ရံုးခန္းတြင္းသို႕ လ်င္ျမန္သြက္လက္စြာ ၀င္သြားလိုက္ပါသည္။

ထုိ႕ေန႕အဖို႕ မ်က္ႏွာျဖဴအတြင္း၀န္က သူ႕ထံတင္ျပဆံုးျဖတ္ခ်က္ ရယူသည့္ ဖိုင္တြဲမ်ားအားလံုး ေလ့လာ၍ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ေပးျပီး သူ၏စားပြဲတြင္ စာရြက္စာတန္းမ်ား ၊ ဖိုင္တြဲမ်ား ရွင္းေနျပီ ျဖစ္သည္။

“ဘာမ်ားလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္”

ကၽြန္ေတာ္က ထံုးစံအတိုင္း သတင္းပို႕ရင္း ေမးလိုက္ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ၀န္ၾကီးတစ္ဦးက သူ႕ပီေအ (အပါးေတာ္ျမဲ) ကို ေျပာသည့္ ဟန္မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ရင္းႏွီးေသာ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္းအား ရင္ဖြင့္သလုိ ဟန္မ်ိဳးျဖင့္

“ငါအခု ဗိုက္ဆာလို႕ တစ္ခုခုစားခ်င္တယ္ကြာ”ဟု ေျပာပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဘာေၾကာင့္ ဤသို႕ေျပာသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ခ်က္ခ်င္းရိပ္မိလိုက္ပါျပီ။

ထုိေန႕နံနက္က ရံုးသို႕မလာမီ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆရာတပည့္ႏွစ္ဦးအား နံနက္စာ ထမင္းေကၽြးရာတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ္ ေဒၚခင္ၾကည္က (ထုိအခ်ိန္က ေစ်းအေပါဆံုး ဟင္းလ်ာတစ္ခုျဖစ္သည့္) ဘဲဥဟင္းႏွင့္ ေကၽြးခဲ့ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ဘဲဥဟင္းကို မၾကိဳက္၍လားမသိ။ ထမင္းျမိန္ပံုမရဘဲ တစ္ပန္းကန္သာ စားျပီး စားပြဲမွ ထလိုက္သျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကပ်ာကယာလက္ေဆး၍ ရံုးသြားရန္ ျပင္ဆင္ခဲ့ရပါသည္။ နံနက္ ဆယ္နာရီခန္႕ အတြင္း၀န္ရံုးသို႕ ေရာက္ျပီးေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ တစ္ေနကုန္နီးပါး ဆက္တိုက္အလုပ္လုပ္ေနရခ်ိန္တြင္ ဘာမွ် မစားေသာက္ရေသာေၾကာင့္ ဆာေလာင္လာျပီး ကၽြန္ေတာ့္အား တစ္ခုခုစားခ်င္ေၾကာင္း ေျပာျခင္းျဖစ္ပါသည္။

(မွတ္ခ်က္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေနျဖင့္ ၀န္ၾကီးလစာရသည္ မွန္ေသာ္လည္း ယင္းလစာေငြကို ကိုင္ျပီး ၀င္ေငြထြက္ေငြ မွ်တေအာင္ သို႕မဟုတ္ ဘတ္ဂ်က္ မေအာက္ေအာင္ စိစစ္သံဳးစြဲရရွာသူ ေဒၚခင္ၾကည္အဖို႕ မလြယ္လွပါ။ ေန႕စဥ္ႏွင့္အမွ် လာေရာက္ေသာ ဧည့္သည္မ်ား ၊ ရဲေဘာ္မ်ားအားလည္း ဧည့္ခံေကၽြးေမြးေရေသာေၾကာင့္ လကုန္ခါနီးရက္မ်ားဆိုလွ်င္ အထူး ျခိဳးျခံေခၽြတာရရွာပါသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕အား ဘဲဥဟင္းတစ္မယ္တည္း ခ်က္ေကၽြးသည္ကိုလည္း မည္သို႕မွ် အျပစ္မဆုိသာပါေခ်။ စာေရးသူ)

ကၽြန္ေတာ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကုိၾကည့္ျပီး စိတ္ထဲမွ သနားသြားမိပါသည္။ သူ႕ခမ်ာ တကယ္ပင္ ဆာေလာင္၍ ေျပာမွန္းသိ၍လည္း တစ္ခုခု၀ယ္ေကၽြးစိတ္ ျဖစ္ေပၚလာမိပါသည္။

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဘာမ်ားစားခ်င္လုိ႕လဲ”

ကၽြန္ေတာ္က ေမးလုိက္ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ၀မ္းသာသလိုျဖစ္သြားျပီးမွ တစ္စံုတစ္ခု စဥ္းစားမိဟန္ျဖင့္ ျပန္ေမးခြန္းထုတ္ျပန္ပါသည္။

“ဘာလဲ ၊ မင္းက ငါ့ကို၀ယ္ေကၽြးမလို႕လား။ ၀ယ္ေကၽြးရေအာင္ မင္းမွာ ပိုက္ဆံေကာ ရွိလို႕လား”

သာမန္အားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား လိမ္ေျပာေလ့မရွိပါ။ သူသည္ လိမ္ေျပာျခင္းကို လံုး၀မၾကိဳက္။ မွန္ရာကိုသာေျပာမွ သေဘာက်သူျဖစ္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႕လူငယ္ေတြကလည္း သူ႕အား လိမ္မေျပာ၀ံ့ၾကပါ။ သို႕ရာတါင္ ထုိေန႕ကေတာ့ သူဗိုက္ဆာ၍ တစ္ခုခုစားခ်င္ေၾကာင္းကို ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လို ေျပာသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သည္တစ္ခါေတာ့ အမွန္ကိုမေျပာမွ ျဖစ္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါသည္။

“ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပိုက္ဆံပါပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ုဳပ္ဘာစားခ်င္တယ္ဆုိတာသာ ေျပာပါ”

ကၽြန္ေတာ္က ခပ္တည္တည္ႏွင့္ အက်ီအိတ္ကို လက္ျဖင့္ ပုတ္ျပရင္း ေျပာလိုက္ပါသည္။ အမွန္က ကၽြန္ေတာ္၏ အက်ီအိတ္ထဲတြင္ ေငြငါးက်ပ္တန္တစ္ရြက္ႏွင့္ က်ပ္တန္ႏွစ္ရြက္ ၊ စုစုေပါင္းေငြ ခုႏွစ္က်ပ္သာ ရွိပါသည္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္က မွင္ေသေသႏွင့္ ေျပာလိုက္ေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လည္း ယံုၾကည္သြားပံုရပါသည္။

“ဟုတ္လား ၊ မင္းတတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ မဂိုလမ္း ( ေရႊဘံုသာလမ္း)က ပလာတာႏွင့္ ခပတ္စားခ်င္တယ္ကြာ”

“ဟုတ္ကဲ့ ၊ ဒါဆိုရင္လဲရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပါတဲ့ ေငြနဲ႕လံုေလာက္ပါတယ္။ ရံုးကေန မဂိုလမ္း (ေရႊဘံုသာလမ္း) သြားစားျပီးမွ အိမ္ျပန္ၾကတာေပါ့ ။ ကိုင္းလာပါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္”

ေျပာေျပာဆိုဆို ကၽြန္ေတာ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ရံုးခန္း၀တြင္ ေစာင့္ေနသူ ရံုးလုလင္အား

“ေဟ့ ငါတို႕ရံုးဆင္းေတာ့မယ္။ ေလးနာရီထိုးရင္ တံခါးေတြ ပိတ္လိုက္ေတာ့”ဟု ညႊန္ၾကားျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္အားေခၚ၍ ရံုးေအာက္သို႕ ဆင္းခဲ့ပါသည္။

ထိုေန႕က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကားေမာင္းသူ ရဲေဘာ္ေက်ာ္စိန္ ေနမေကာင္းသျဖင့္ အိမ္မွ ရံုးသို႕ အလာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ကပင္ ကားေမာင္းခဲ့ရပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အျပန္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ကားေပၚတင္၍ မဂိုလမ္း (ေရႊဘံုသာလမ္း) ၊ ဒါလဟိုဇီလမ္း (မဟာဗႏၶဳလလမ္း)ထိပ္ အနီး ဗလီၾကီးေအာက္ရွိ ပလာတာဆိုင္သို႕ တိုက္ရိုက္ေမာင္းသြားလိုက္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ကားေမာင္းသြားရင္း စိတ္ထဲမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား သူစားခ်င္ေသာ ပလာတာႏွင့္ ခပတ္ကို ေကၽြးရန္ မည္သို႕မည္ပံုပရိယာယ္ဆင္ရမည္ကို ၾကိဳတင္အကြက္ခ်ထားျပီး ျဖစ္သည္။

မဂိုလမ္း (ေရႊဘံုသာလမ္း) ဗလီၾကီးေအာက္ရွိ ပလာတာႏွင့္ ဒံေပါက္ဆုိုင္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားဘ၀က မၾကာခဏ၀င္စားေလ့ရွိေသာ ဆိုင္ျဖစ္ျပီး ဆိုင္ရွင္မ်ားႏွင့္လည္း သိကၽြမ္းေနခဲ့ပါသည္။ ယင္းအခ်က္ကို အားကိုးျပီး ကၽြန္ေတာ္က ထိုဆိုင္သို႕ ရဲ၀ံ့စြာလာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ထံဳးစံအတိုင္း ဆိုင္ရွိလူငယ္စားပြဲထိုးမ်ားသည္ လြန္စြာေဖာ္ေရြစြာျဖင့္ ခရီးဦးၾကိဳျပဳကာ ေနရာထိုင္ခင္း ေပးၾကရာ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း စားပြဲတစ္လံုးတြင္ ၀င္ထုိင္ျပီး တစ္ေယာက္လွ်င္ ပလာတာႏွစ္ခ်ပ္ႏွင့္ ဆိတ္သားခပတ္ တစ္ပြဲစီ ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ႏွစ္ပြဲမွာလိုက္ပါသည္။ ျပီးေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေဆးလိပ္မီးညွိလိုဟန္ျဖင့္ ေငြသိမ္းေကာင္တာတြင္ ထိုင္ေနသူဆိုင္ရွင္အနီးသို႕ ကပ္သြားျပီး ခပ္တိုးတိုးေျပာလိုက္ပါသည္။

“ဒီမယ္ ခင္ဗ်ား ၊ က်ဳပ္ကိုသိတယ္မဟုတ္လား ၊ ဒီဆိုင္မွာ စားေနက် ေဖာက္သည္တစ္ေယာက္ပဲ။ ဟိုမွာ ထိုင္ေနတဲ့လူက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိမွာေပါ့။ အခုသူက ပလာတာနဲ႕ ခပတ္စားခ်င္တယ္ဆိုလို႕ ေခၚလာခဲ့တယ္။ ခက္တာက က်ဴပ္မွာ ပိုက္ဆံအလံုအေလာက္မပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ဴပ္တို႕အခုစားလို႕ က်သင့္တဲ့ ေငြကို နက္ျဖန္က်မွ က်ဳပ္လာေပးပါရေစ။ ေနာက္ျပီး က်ဴပ္တို႕ျပန္ခါနီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေမးရင္ ပိုက္ဆံရွင္းျပီးပါျပီလုိ႕လည္း ေျပာေပးပါ။ က်ဴပ္မွာ ပိုက္ဆံမပါလာတာကို သူ မသိေစခ်င္ဘူး”

ကၽြန္ေတာ္က ခပ္တုိးတိုးေျပာလိုက္ရာ ဆိုင္ရွင္ကုလားသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား တစ္ခ်က္မွ်လွမ္းၾကည့္လုိက္ျပီးေနာက္ နားလည္ဟန္ျဖင့္ ေခါင္းညိတ္ျပပါသည္။

“စိတ္ခ်ပါ ဆပ္ ။ က်သင့္တဲ့ေငြကုိ ဆပ္တို႕ၾကံဳေတာ့မွ ၀င္ေပးပါ။ ရပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမးရင္လည္း ေငြရွင္းပါျပီလုိ႕ ေျဖေပးပါ့မယ္”

ဤသို႕ေျပာေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္လည္း သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရွိရာသို႕ ျပန္လာခဲ့ပါသည္။

ပလာတာႏွင့္ ခပတ္ႏွစ္ပြဲေရာက္လာေသာအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ဆာေလာင္ေနဟန္ျဖင့္ စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲ အားရပါးရစားပါေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကုိယ့္ပန္းကန္မွ ႏိႈက္စားရင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကုိၾကည့္ျပီး ၀မ္းသာမိသည္ႏွင့္အမွ် ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကို မရရေအာင္ ၾကိဳးပမ္းယူရန္ အားမာန္အျပည့္ႏွင့္ ဆံုးျဖတ္ထားသူ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ လူသားတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ သနားစရာ ေကာင္းလွသည္ပါတကားဟု စိတ္ထဲမွက်ိတ္၍ မွတ္ခ်က္ခ်မိသည္။

သူစားျပီးသြားသည္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ခပ္ျမန္ျမန္ပင္စားလိုက္ရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ စားျပီးသည္ကို ျမင္လွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္

“ေဟ့ေကာင္ ပိုက္ဆံရွင္းေပးလိုက္ေလကြာ၊ ငါတုိ႕သြားၾကမယ္”ဟုေျပာရာ ကၽြန္ေတာ္လည္း

“ရွင္းျပီးပါျပီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္။ ေစာေစာက စားစရာမွာရင္း တစ္ခါတည္း ေငြရွင္းေပးခဲ့ပါတယ္”ဟု ေျပာေျပာဆိုဆို ဆိုင္ရွင္ကုလားႏွင့္ ၾကိဳတင္စီစဥ္ထားသည့္အတိုင္း အခ်က္ျပေခၚလိုက္ရာ ဆိုင္ရွင္သည္ ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္လာျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္အားရိုေသစြာ ဆလံေပးအေလးျပဳရင္း

“ပိုက္ဆံရွင္းျပီးပါျပီ”ဟု ျပံဳး၍ ေျပာပါသည္။

သည္ေတာ့မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ေက်နပ္သြားဟန္ျဖင့္ ေခါင္းညိတ္ျပီး ထိုင္ရာမွ ထလိုက္ပါသည္။

“ဘယ္ႏွယ့္လဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ။ စားလို႕ေကာင္းပါရဲ႕လား”

ကၽြန္ေတာ္က ဆုိင္ရွင္ေရွ႕တြင္ပင္ ေမးလိုက္ေသာအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လည္း “ေအးကြ မစားရတာ ၾကာလို႕လား မသိဘူး။ အလြန္စားလို႕ေကာင္းတယ္” ဟု ျပံဳး၍ေျပာသည္ကို ဆိုင္ရွင္ကုလားသည္ သေဘာက်သြားပံုရပါသည္။

ထို႕ေနာက္ ဆရာတပည့္ႏွစ္ဦး ကားေပၚတက္ၾကျပီး ကၽြန္ေတာ္သည္ ဗဟန္းတာ၀ါလိန္းလမ္ (နတ္ေမာက္လမ္း) ေနအိမ္သို႕ေမာင္းျပန္လာခဲ့ပါသည္။

ေနာက္တစ္ေန႕ နံနက္က်မွ ကၽြန္ေတာ္သည္ ရံုးခ်ိန္မတိုင္မီ မဂိုလမ္း(ေရႊဘံုသာလမ္း) ပလာတာဆိုင္သို႕ အျမန္သြားျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ စားခဲ့ေသာ ပလာတာႏွင့္ ခပတ္ဖိုး က်သင့္ေငြကို ရွင္းေပးလိုက္ရပါသည္။

၁၉၄၆ခုႏွစ္ ၊ မတ္လက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သခင္ျမ ၊ ဟသၤာတဦးျမ ၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀ စေသာ ဖဆလပ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္အတူ စည္းရံုးေရးခရီးထြက္ခဲ့စဥ္က အေတြ႕အၾကံဳတစ္ခုကို အလ်ဥ္းသင့္၍ ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္တင္ျပလိုပါသည္။

ထုိအခ်ိန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ အစိုးရအဖြဲ႕အာဏာမရရွိေသးဘဲ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးသာ ျဖစ္ေနရာ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္၀န္ၾကီးမ်ား တိုင္းခန္းလွည့္လည္သလို ေလယာဥ္ ၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ၊ မီးရထား ၊ မီးသေဘာၤစသည့္ အေဆာင္အေယာင္မ်ား မရရွိသျဖင့္ ျဖစ္သလို ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ သြားခဲ့ရပါသည္။ သို႕ေသာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ အလြန္ပင္ပန္းစြာ ခရီးသြားရသည္ကို လံဳး၀မည္းညဴဘဲ ရႊင္လန္းတက္ၾကြစြာပင္ သြားခဲ့သည္မွာ အံ့ၾသခ်ီးက်ဴးဖြယ္ ေကာင္းလွပါသည္။ စစ္အတြင္း ဂ်ပန္ေခတ္က သူသည္ တပ္မေတာ္ေသနာပတိႏွင့္ စစ္၀န္ၾကီးအျဖစ္ “ေမာရစ္၂၅” အမ်ိဳးအစား အနက္ေရာင္ ဆလြန္းကားၾကီးကို အလံသံုးခုဆင့္လႊင့္လ်က္ စီးနင္းသြားလာခဲ့ရသည္ကိုလည္း ျပန္လည္သတိမရ ၊ မေတာင့္တဘဲ ပန္းေတာင္းမွ ေတာင္ကုတ္သို႕အသြား ဘတ္စ္ကား အစုတ္တစ္စီးျဖင့္ သြားရျခင္း ၊ ရခိုင္ဖက္တြင္လည္း ႏြားလွည့္တစ္လွည့္ ၊ ေျခက်င္တစ္ခါသြားလာျပီး စည္းရံုးစကားေျပာရျခင္းကို လံုး၀စိတ္ဓါတ္မက်ဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္လင္စြာပင္ သြားလာေဟာေျပာစည္းရံုးခဲ့ပါသည္။

[မွတ္ခ်က္။ အလံသံုးဆင့္ဆိုသည္မွာ ဂ်ပန္စစ္ဘက္ အၾကီးအကဲမ်ား မိမိတို႕၏ ေမာ္ေတာ္ကားတြင္ ရာထူးအလိုက္ အလံမ်ား တပ္ဆင္လႊင့္ထူ၍ သြားေလ့ရွိသကဲ့သို႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ကားတါင္လည္း စစ္ဖက္ရာထူးေမဂ်ာဂ်င္နရယ္ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္)အလံ ၊ တပ္မေတာ္ ေသနာပတိအလံႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ စစ္၀န္ၾကီး အလံဟူ၍ အလံသံုးခုဆင့္၍ လႊင့္ထူသြားခဲ့ရျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္ ]

ရခိုင္ျပည္ ေျမာက္ပိုင္းစစ္ေတြျမိဳ႕ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္၀ိုက္ေနရာအႏံွ႕အျပားသို႕ လွည့္လည္ေဟာေျပာ စည္းရံုးၾကျပီးေနာက္ ရန္ကုန္သို႕မျပန္မီ ေတာင္ကုတ္ သံတြဲ ေတာင္ကုတ္ျမိဳ႕နယ္မ်ားဆီသို႕ ဆက္လက္သြားေရာက္ ေဟာေျပာရန္ ယင္းေဒသ၌ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႕၏ အမာခံ ေတာ္လွန္ေရး ရဲေဘာ္ၾကီး ကြယ္လြန္သူ ပါေမာကၡ ဦးေက်ာ္ရင္က စီစဥ္ထားပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ေတာင္ကုတ္ ၊ သံတြဲေဒသတြင္ ေရလမ္းမွ ခရီးသြားရျခင္းကို သေဘာမက်ေသာ္လည္း အလြန္ရင္းႏွီးျပီး အားကိုးရသူ ဦးေက်ာ္ရင္က ၾကိဳတင္စီစဥ္ထားျခင္းကို မျငင္းဆန္လိုသျဖင့္ လွည့္လည္ေဟာေျပာရန္ သေဘာတူလိုက္ပါသည္။

သို႕ႏွင့္ပင္ နယ္လွည့္ခရီးထြက္ၾကရမည့္ေန႕ နံနက္ပိုင္းတြင္ ေဒသခံ ပုဂၢိဳလ္တို႕က ေရလမ္းျဖင့္ သြားရန္အတြက္ တံငါေလွၾကီးမ်ားျပင္ဆင္ေနၾကစဥ္ ဗိုလ္္ခ်ဳပ္သည္ ရပ္ေစာင့္ၾကည့္ေနရာမွ ကၽြန္ေတာ့္အား သူ႕အနီးသို႕ေခၚ၍ ခပ္တိုးတိုးေမးပါသည္။

“ေဟ့ေကာင္ ငါတုိ႕အခုသြားရမယ့္ေရလမ္းက ပင္လယ္ျပင္ကို ျဖတ္သြားရမွာလား”

“ဟုတ္ကဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္။ ေရလမ္းဆိုေပမယ့္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးေရတိမ္ျပီး ကမ္းနဲ႕နီးနီးေနရာက သြားမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ခရီးတစ္ေထာက္မွာေတာ့ ပင္လယ္ကိုျဖတ္သြားရပါမယ္။ ေဘးအႏၱရာယ္ေတာ့ မရွိပါဘူး။ ရာသီဥတုကလည္း သာယာျပီး လိႈင္းေလျငိမ္တဲ့ ရာသီမို႕ အဆင္ေျပမွာပါ”

ကၽြန္ေတာ္က ခရီးစဥ္ကို သိထားသည့္အတိုင္း အမွန္ကိုေျဖလိုက္ပါသည္။

“ဟာ ပင္လယ္ျပင္ကို ျဖတ္သြားရမယ္ဆို၇င္ မျဖစ္ဘူးထင္တယ္ကြ”

“ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္”

“ဘာျဖစ္ရမွာလဲ။ ငါက ေရမကူးတတ္ဘူးကြ၊ မေတာ္မဆ ေလွေမွာက္ရင္ ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္မလဲ”

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ခပ္တိုးတိုးေျပာလိုက္သျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သူ႕အားၾကည့္ျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမိပါသည္။

ေရမကူးတတ္သူမ်ား အေနျဖင့္ ေရလမ္းခရီးသြားရမွာေၾကာက္ျခင္းသည္ မဆန္းပါ။ အထူးသျဖင့္ ကမ္းႏွင့္ ေ၀းေ၀းပင္လယ္ျပင္ကို ျဖတ္သြားရမည္ကို စိုးရိမ္ရမည္ဆိုရင္လည္း စိုးရိမ္မိမည္မွာ သဘာ၀က်ပါသည္။

သို႕ေသာ္ခရီးက မသြားမျဖစ္။ ဦးေက်ာ္ရင္ႏွင့္ ေဒသခံ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ လာေရာက္ ေဟာေျပာမည္ဟု ေၾကျုငာထားျပီးေနေပျပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စဥ္းစားရင္း အၾကံတစ္ခုရမိသျဖင့္

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဒီမွာပဲ ခဏေစာင့္ပါ။ ခရီးစဥ္ ေျပာင္းလို႕ရရင္ ေျပာင္းျပီး သြားဖို႕ ကိုေက်ာ္ရင္တို႕နဲ႕ တိုင္ပင္ၾကည့္ပါဦးမယ္” ဟု ေျပာျပီး ကၽြန္ေတာ္သည္ ေတာ္လွန္ေရး ရဲေဘာ္ၾကီး ဦးေက်ာ္ရင္တို႕ လူစုရွိရာသို႕ ေလွ်ာက္သြားလိုက္ပါသည္။ အမွန္ေတာ့ ဦးေက်ာ္ရင္က ဘာမွမေျပာ။ ကၽြန္ေတာ္ကသာ စိတ္ကူးရသည့္အၾကံကို ခပ္တိုးတိုးေျပာျပျပီးေနာက္ ဦးေက်ာ္ရင္ကလည္း နားလည္ဟန္ျဖင့္ ျပံဳး၍ေခါင္းညိတ္ျပပါသည္။

ထုိ႕ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထံသို႕ ခပ္သုတ္သုတ္ျပန္ေလွ်ာက္သြားလိုက္ပါသည္။

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဘာမွ စိုးရိမ္စရာ မရွိဘူး။ ကိုေက်ာ္ရင္တို႕ အဖြဲ႕နဲ႕ တုိင္ပင္ျပီးပါျပီ။ သြားမယ့္ ခရီးစဥ္ကို လမ္းေျပာင္းျပီး သြားၾကမယ္။ အတြင္းဘက္ ေခ်ာင္းငယ္တစ္ခုကေနတစ္ဆင့္ ျဖတ္သြားမွာမုိ႕ နည္းနည္းေတာ့ ပိုေ၀းလို႕ အခ်ိန္ပုိၾကာမယ္။ ဒါေပမယ့္ ပင္လယ္ျပင္ ျဖတ္စရာမလိုေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ စိတ္ခ်လက္ခ် သြားႏိုင္ၾကပါ့မယ္။ ကဲ ေလွေတြလဲ အသင့္ျဖစ္ေနျပီ။ သြားၾကရေအာင္”

ဤသို႕ေျပာျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား အသင့္ျပင္ထားေသာ ေလွၾကီးဆီသို႕ ေခၚသြားလိုက္ပါသည္။ ေလွက တံငါေလွ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေဒသခံပုဂၢိဳလ္မ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္စီးသည့္အခါ ေနပူသက္သာေအာင္ဆိုျပီး “ေပါင္းမိုး” ေလွ၀မ္းအေပၚတြင္ ကၽြန္ေတာ္၏ အၾကံအစည္ ေခ်ာေမာအဆင္ေျပသြားပါသည္။

ေလွ၏အမိုးေအာက္တြင္ ခင္းထားေသာ သင္ဖ်ဴးဖ်ာမ်ားရွိရာ ကၽြန္ေတာ္က လူငယ္တစ္ဦးအား ေခါင္းအံုးတစ္လံုး ရွာခိုင္းျပီး ဖ်ာေပၚတြင္ ခ်ထားလိုက္ပါသည္။

ေလွေပၚတက္မိသည္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္သည ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား အမိုးေအာက္သို႕ ၀င္ေစျပီးေနာက္

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အခုသြားရမယ့္ေရလမ္းက နည္းနည္းပိုေ၀းလို႕ အေတာ္ၾကာၾကာသြားရမယ္။ ဒီတိုင္း ထိုင္လိုက္သြားရင္လည္း ပ်င္းစရာေကာင္းလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႕ ခရီးလဲပန္း ၊ ညတုန္းကလဲ စကားေျပာေနၾကတာ ညဥ့္နက္သြားလို႕ အိပ္ေရးပ်က္ခဲ့တယ္မဟုတ္လား။ အခုအခ်ိန္ရတုန္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအးေအးေဆးေဆး တစ္ေရးေလာက္အိပ္လုိက္ပါ။ အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္ သြားေဟာေျပာရမယ့္ ရြာေရာက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိပ္ေရး၀ျပီး လန္းဆန္းလာပါလိမ့္မယ္” ဟု ေျပာေျပာဆိုဆို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား ဇြတ္အတင္းပင္ အိပ္ခိုင္းလိုက္ပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ အခ်က္တစ္ခုမွာ ႏိုင္ငံေရး ၊ စစ္ေရး ကိစၥမ်ားတြင္သာ သူကုိယ္တိုင္ အဆံုးအျဖတ္ေပးေလ့ရွိေသာ္လည္း အျခားအေသးအဖြဲ႕လူမႈေရးကိစၥမ်ားတြင္ဆိုလွ်င္္ ဘာတစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕စီစဥ္ေပးသလိုသာ လုပ္ေလ့ရွိျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ျပည္တြင္းျပည္ပ ခရီးသြားလာရာတြင္ဆိုလွ်င္လည္း ဘယ္အခမ္းအနားအမ်ိဳးက်လွ်င္ ဘယ္လို၀တ္စားရမည္ကိုပင္ သူ မသိသျဖင့္

“ေဟ့ေကာင္ လုပ္စမ္းပါဦးကြ ၊ ငါဘယ္လို၀တ္ရမွာလဲ”ဟု ေမးလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္က ၀တ္ရမည့္ အ၀တ္အစားမ်ား ေရြးထုတ္ေပးလိုက္ရံုႏွင့္ ကိစၥျပီးသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ဘာမွ်မေျပာဘဲ ကၽြန္ေတာ္ေပးေသာ အ၀တ္အစားမ်ားကိုသာ ၀တ္ေလ့ရွိပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ “နက္ကတိုင္” လည္စည္း စည္းရာတြင္ ပံုပန္းမက်ျဖစ္ေနလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ကပင္ ပံဳက်ေအာင္ စည္းေပးရပါသည္။ ဆုိလိုသည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ႏိုင္ငံေရး ကိစၥကလြဲလွ်င္ လူမႈေရးကိစၥမ်ားတြင္ ဘယ္ေတာ့မွ ဆရာမလုပ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုသာ ေမးျပီး စီစဥ္ေပးသည့္အတိုင္း လိုက္လုပ္တတ္ပါသည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ ေလွေပၚေရာက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္က တေရးတေမာအိပ္ရင္း အနားယူပါဟု ေျပာေတာ့လည္း သူသည္ ဘာမွမေျပာဘဲ လွဲအိပ္ခ်လိုက္ရာ ပင္ပန္း၍လား မေျပာတတ္ ၊ ခ်က္ခ်င္းလိုပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားရွာပါသည္။

သည္ေတာ့မွ ေလွကို ပဲ့ကိုင္ထိန္းသူ ၊ ေလွာ္ခတ္သူ လူငယ္မ်ားအား စထြက္ရန္ေျပာျပီး ပင္လယ္ျပင္ကိုျဖတ္၍ ေလွာ္ခတ္သြားၾကရပါေတာ့သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခမ်ာ ဘာမွမသိ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာသလို ေရတိမ္တိမ္ေခ်ာင္းက်ဥ္းက်ဥ္းထဲက ျဖတ္ေလွာ္သြားသည္ဟုသာ ထင္လွ်က္ စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္ေပ်ာ္သြားရွာပါသည္။

ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသလို ေနရာမွ လူမ်ားဆုိလွ်င္ ကေလးဘ၀ကပင္ ေရထဲဆင္းေဆာ့ကစားရာမွ ေရကူးတတ္ရံုမက က်င္လည္စြာကူးႏိုင္ၾကပါသည္။ သို႕ေသာ္ မိုးေခါင္ေရရွား ၊ အင္းအိုင္ျမစ္ေခ်ာင္းမရွိသေလာက္ ရွားပါးေသာ မေကြးတိုင္း နတ္ေမာက္ျမိဳ႕သားဇာတိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအဖို႕ ေရမကူးတတ္ျခင္းမွာ မဆန္းပါ။ တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ ေရကူးကန္ ၊ ေရကူးအသင္း ( swimming club ) လည္း ရွိသျဖင့္ အသင္း၀င္ျပီး ေရကူးသင္လွ်င္ ျဖစ္ႏိုင္ပါ၏။ သို႕ရာတြင္ တကၠသိုလ္သမ၈ၢႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးကိုသာ စိတ္၀င္စားျပီး အခ်ိန္ျပည့္ လႈပ္ရွားေနသူ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားကိုေအာင္ဆန္းအေနျဖင့္ ေရကူးအသင္း၀င္ျပီး ေရကူးသင္ရန္အတြက္ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ခဲ့ပါေခ်။

ထို႕ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ ပင္လယ္ျပင္ျဖတ္၍ ေရလမ္းခရီးသြားျခင္းမ်ိဳးကို မသြားခ်င္သည္မွာလည္း သဘာ၀က်သည္ဟု ဆိုရပါမည္။

တပ္မေတာ္ ေသနာပတိ စစ္သူၾကီးတစ္ဦးျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေရမကူးတတ္ဘဲ ေရလမ္းခရီးသြားရမွာ ၀န္မေလးသင့္ဟု ေ၀ဖန္အျပစ္တင္၍မရပါ။ ယင္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ကၽြန္ေတာ္သံုးသပ္ရရွိသည့္ အဓိက အခ်က္ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႕အား ထပ္တလဲလဲေျပာေလ့ရွိေသာ

“လူမွာ အေရးၾကီးဆံုးက ကုိယ္က်င့္တရားနဲ႕အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးမႈပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေျခအေန အခ်ိန္အခါ ေနရာဌာနမေရြး မွန္တာကိုသာ ေျပာ၀ံ့တဲ့သတၱိရွိရမယ္” ဟူေသာ သြန္သင္ဆံုးမခ်က္ ၊ အထူးသျဖင့္ သူ၏ ၀ါသနာအရ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ (Character and Love Of Truth) ဟု ေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း ယခုလည္း သူသြန္သင္ဆံုးမသလို ကိုယ္တိုင္လက္ေတြ႕လုပ္ျပသြားျခင္းျဖစ္သည္ပါတကားဟူ၍ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ေဆာင္းပါးအစတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း သမိုင္းပညာရွင္ၾကီးေျပာသလို အေသးအဖြဲ ကုိယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥေလးေတြကလည္း ကာယကံရွင္ပုဂၢိဳလ္၏ ပင္ကုိယ္သဘာ၀စရိုက္ကို ေပၚလြင္ေစသည္ဟူေသာ အဆိုအမိန္႕ကို ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ အေလးအနက္ေထာက္ခံလိုက္ရပါသတည္း။

ရိုဟင္ဂ်ာ ျပႆနာ အာဆီယံတြင္ မီးပြားလြင့္

 
အေရွ႕ေတာင္အာရွအာဆီယံေဒသတြင္း၌ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွ အရပ္သားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးသို႔ အေအာင္ျမင္ဆုံးအသြင္ကူးေျပာင္းနိုင္ခဲ့ေသာ ျမန္မာနိုင္ငံသည္ အပယ္ခံဘဝမွ ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီး ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ေဒသတြင္း၌ ဥကၠ႒ရာထူးကို ရယူနိုင္သည္အထိ အာဆီယံအလယ္တြင္ ယခုႏွစ္အတြင္းမွစတင္၍ တင့္တယ္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ လြန္ခဲ့ေသာရက္သတၱေလးပတ္က ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ရိုဟင္ဂ်ာပဋိပကၡသည္ ျမန္မာနိုင္ငံကိုထပ္မံ၍ အာဆီယံအလယ္တြင္ စိုးရိမ္ေသာကဗ်ာပါရမ်ားေပြရန္ အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့ရျပန္သည္။ ျမန္မာသမၼတ၏ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နိုင္ငံ ခရီးစဥ္ကိုပင္လၽွင္ ျမန္မာနိုင္ငံ အေနာက္ပိုင္းေဒသအခ်ိဳ႕တြင္ ၎တို႔ႏွင့္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ပဋိပကၡေၾကာင့္ ေရႊ႕ဆိုင္းခဲ့ရသည္။ ေဒသတြင္းလုံျခဳံေရးႏွင့္ စီးပြားေရးကိစၥမ်ားေဆြးေႏြးၾကမည့္ အေမရိက၊ အီးယူ၊ ျပင္သစ္၊ ႐ုရွား၊ ကိုရီးယား၊ အိႏၵိယ၊ တ႐ုတ္စသည့္ မဟာအင္အားႀကီးမ်ားတက္ေရာက္ၾကသည့္ (၁၉) ႀကိမ္ေျမာက္အာဆီယံေဒသတြင္း အစည္းအေဝးမင္းပရိတ္သတ္ဗိုလ္ပုံအလယ္တြင္ ယင္းျပႆနာကို အထုပ္ေျဖကာေျပာရဆိုရ ရွင္းျပရမည့္ ေဆြးေႏြးစရာအထိပင္ ျဖစ္လာရန္ရွိေနသည္။ ထိုျပႆနာမွာ ျမန္မာနိုင္ငံရွိတိုင္းရင္းသားအားလုံးက ဘဂၤါလီဟုသတ္မွတ္ၾကၿပီး နိုင္ငံတကာတြင္ ရိုဟင္ဂ်ာဟု အမည္ထြက္ေနသည့္ အေနာက္ဘက္မွ ကူးလာသူတို႔ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။

အာဆီယံလူဦးေရ သန္း ၅၉ဝ၏ ၄၀ ရာခိုင္ႏွုန္းမွာ မြတ္ဆလင္ဘာသာဝင္ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၿပီး ယင္းလူဦးေရအနက္ အာဆီယံစတင္ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ ပါဝင္ သည့္ အင္ဒိုနီးရွားႏွင့္ မေလးရွားေပါင္း လၽွင္ သန္း ၂၂၀ ခန႔္ရွိေနသည္။ ျမန္မာ နိုင္ငံသည္ အာဆီယံတြင္ ထိုင္းနိုင္ငံၿပီး လၽွင္ ပဥၶမေျမာက္မြတ္ဆလင္ဘာသာဝင္ လူမ်ိဳးမ်ားေနထိုင္ေသာ နိုင္ငံျဖစ္ၿပီး ႏွစ္သန္းခန႔္အေရအတြက္ရွိေနသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ေနထိုင္ေသာ အဆိုပါ မြတ္ဆလင္ဘာသာဝင္အေရအတြက္သည္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းရွိ ကာတာႏွင့္ ဘာရိန္း တြင္ရွိေသာ မြတ္ဆလင္ဘာသာဝင္ အေရအတြက္ႏွင့္ ပမာဏတူညီလ်က္ရွိ သည္။ ကမၻာေပၚတြင္ အင္အားအေကာင္း ဆုံး ဗုဒၶဘာသာဝင္နိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ထိုင္း၊ ကေမၻာဒီးယား၊ လာအိုႏွင့္ ျမန္မာ၊ ကမၻာ့လူဦးေရ အမ်ားဆုံးမြတ္ဆလင္ နိုင္ငံ အင္ဒိုနီးရွား၊ မေလးရွားႏွင့္ နိုင္ငံ လူဦးေရ ၉၀ ရာခိုင္ႏွုန္းခန႔္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္မ်ားအျဖစ္ပါဝင္ေနေသာ ဖိလစ္ပိုင္နိုင္ငံတို႔ ပါဝင္ဖြဲ႕စည္းထား သည့္ အာဆီယံအဖြဲ႕ႀကီးတြင္းကလည္း ထိုပဋိပကၡကို ျမန္မာအစိုးရ မည္သို႔ ေျဖရွင္းမည္ကိုလည္း ေစာင့္ၾကည္လ်က္ရွိ သည္။ အာဆီယံအတြင္းေရးမွူးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာစူရင္းက ''အာဆီယံက ျမန္မာအစိုးရ တာဝန္ရွိသူေတြနဲ႔ ဒီကိစၥ ကို ေဆြးေႏြးဖို႔ရွိတယ္'' ဟု (၁၉)ႀကိမ္ ေျမာက္ အာဆီယံေဒသတြင္း အစည္း အေဝးမတိုင္မီရက္ပိုင္း အာဆီယံေဒသ တြင္း သတင္းစာဆရာမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ စဥ္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ျမန္မာနိုင္ငံ သားတို႔ႏွင့္ မြတ္ဆလင္ဘာသာဝင္ အာဆီယံနိုင္ငံအခ်ိဳ႕တြင္ ရိုဟင္ဂ်ာႏွင့္ ပတ္သက္၍ အျမင္မတူညီၾကပါ။

ကမၻာ့လူဦးေရအမ်ားဆုံး မြတ္ဆလင္ နိုင္ငံျဖစ္ေသာ အင္ဒိုနီးရွားမွ သတင္းစာ ဆရာတစ္ဦးက အင္ဒိုနီးရွားတို႔ ရိုဟင္ဂ်ာ ျပႆနာသည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ႏွင့္ မြတ္ဆလင္ဘာသာဝင္လူနည္းစုတို႔ ျဖစ္သည့္ ျပႆနာဟု မွတ္ယူၾကသည္ ဟုေျပာသည္။ အင္ဒိုနီးရွားနိုင္ငံမွ ဩဇာရွိေသာ ဂ်ာကာတာပို႔စ္သတင္းစာ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္က ျမန္မာနိုင္ငံတြင္း ျဖစ္ပြားေနမွုမ်ားကို ေဒသတြင္းထိုင္းႏွင့္ ဖိလစ္ပိုင္တို႔တြင္ ျဖစ္ပြားေနသည့္ မြတ္ဆလင္ ဘာသာဝင္မ်ားအတြက္ ၾကားဝင္ညႇိႏွိုင္းသကဲ့သို႔ အင္ဒိုနီးရွား အစိုးရႏွင့္ မြတ္ဆလင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား က ေျဖရွင္းသင့္သည္ဟုပင္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လအတြင္း ပဋိပကၡမ်ားျဖစ္ပြားေနစဥ္ ေရးသားသည္။

သို႔ေသာ္ျမန္မာနိုင္ငံမွ ထင္ရွား ေသာ နိုင္ငံေရးလွုပ္ရွားသူ ကိုကိုႀကီးက ''အခုျဖစ္တဲ့ကိစၥက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာကတည္းကျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္ခံစား မွုေတြလို႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါတယ္။ ျမန္မာ မြတ္ဆလင္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြျဖစ္တဲ့ ျပႆနာလို႔ မျမင္ပါဘူး။ တစ္ဖက္က ဝင္လာတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ရ တာပါ။ တစ္ဖက္က ဝင္လာတဲ့ သူေတြ မ်ားလာတဲ့အတြက္ အခုလိုျပႆနာေတြ ျဖစ္လာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က လူသား ခ်င္း စာနာမွုအရ လက္ခံထားတာရယ္၊ နိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးေတြေၾကာင့္ အားနာလို႔ လက္ခံထားခဲ့တာပါ။ သေဘာ ေကာင္းခဲ့တာကို ဖိအားေပးလာတဲ့ သေဘာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ အခ်ဳပ္ အျခာအာဏာကို အထိပါးမခံနိုင္ပါဘူး။ ရိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ တိုင္းရင္းသား မဟုတ္ လို႔ လက္မခံနိုင္ပါဘူး'' ဟု ေျပာၾကား သည္။ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးဆိုသည္မွာ ျမန္မာ နိုင္ငံရွိ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စု ၁၀၀ ေက်ာ္ထဲတြင္ မရွိသကဲ့သို႔ မိမိတို႔၏ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဟု လူဝင္မွုႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္ အားဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးခင္ရီက ျငင္းဆိုခဲ့သည္။

ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသည္မွာ ၁၈၂၄ ခုႏွစ္ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ပထမစစ္ပြဲမွစ၍ ျမန္မာနိုင္ငံအေနာက္ဘက္ျခမ္းမွ အဂၤလိပ္ မ်ားႏွင့္အတူ ဝင္ေရာက္လာေသာ လူမ်ိဳး မ်ားျဖစ္ၿပီး ဂ်ပန္ေခတ္ အဂၤလိပ္မ်ား ဆုတ္ခြာခ်ိန္တြင္ အခ်ိဳ႕ကိုလက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ခ်န္ထားခဲ့သူမ်ား က ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳး မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သတ္မွတ္ထားျခင္းျဖစ္ သည္ဟု ဝန္ႀကီးက ေျပာဆိုသည္။ သို႔ ေသာ္ၿပီးခဲ့သည့္ ဇူလိုင္လ ၁ဝရက္ေန႔က အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ဝါရွင္တန္ဒီ စီၿမိဳ႕ေတာ္ရွိ သတင္းေထာက္မ်ား အသင္းတိုက္တြင္ ျမန္မာနိုင္ငံမွ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား၏ အေျခအေနအေၾကာင္း သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲျပဳလုပ္ၿပီး နိုင္ငံ တကာ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အဖြဲ႕၏ အျမင္သေဘာထားမ်ားကို ရွင္းလင္းခဲ့ ၾကသည္။ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ဘာသာေရးကိုအေျခခံၿပီး ဖိႏွိပ္ခံေနရ ေၾကာင္း၊ နိုင္ငံမဲ့ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ရရွိသင့္ေသာ ပညာသင္ခြင့္၊ ခရီးသြား လာခြင့္မ်ား ဆုံးရွုံးေနေၾကာင္း၊ ထို႔အျပင္ လူမ်ိဳးတစ္ခုထဲကို ဦးတည္ျပ႒ာန္းသည့္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားခြင့္ကိုပါ ဆုံးရွုံးေနရ ေၾကာင္း အဆိုပါသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ တြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

'ျမန္မာနိုင္ငံကို ယခုအခါ ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ တြန္းအားေပးေဆာင္ရြက္ေနေသာ နိုင္ငံတကာက ယင္းလူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ခံရမွုမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာ ဆိုသင့္ေၾကာင္းလည္း ရိုဟင္ဂ်ာအေရး လွုပ္ရွားေနသူတစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။ အေမရိကန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္တကြ နိုင္ငံတကာေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထည့္သြင္းေျပာဆိုေရး တိုက္တြန္းၾက ရန္လည္း နိုင္ငံတကာလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာ ခြင့္အဖြဲ႕၏ အာရွပစိဖိတ္ေရးရာ လွုံ႔ေဆာ္ ေရးမွူး မစၥတာတီကူးမားက ဝါရွင္တန္ တြင္ ေျပာၾကားသြားခဲ့သည္။ 'ျမန္မာ ျပည္သူမ်ား၏ လုံျခဳံမွုကို ထိပါးရန္ လည္းေကာင္း၊ နိုင္ငံေတာ္တည္ၿငိမ္ေရး ႏွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ထိခိုက္ ေစရန္လည္းေကာင္း ေဆာင္ရြက္သူမ်ား သည္ မည္သည့္ဘာသာဝင္၊ မည့္သည္ လူမ်ိဳး၊ မည္သည့္ အဖြဲ႕အစည္းဝင္ ျဖစ္ေစကာမူ တစ္မ်ိဳးသားလုံး၏ရန္သူ" Enemy of State ျဖစ္ပါသည္' ဟု နိုင္ငံေတာ္သမၼတ႐ုံး အႀကီးတန္းအရာရွိႀကီး တစ္ဦး၏ Facebook စာမ်က္ႏွာတြင္ လြန္ခဲ့ေသာ ပဋိပကၡျဖစ္ပြားေနစဥ္ အတြင္းက ေရးသားေဖာ္ျပသည္။

ရိုဟင္ဂ်ာႏွင့္ပတ္သက္လာလၽွင္ ျမန္မာနိုင္ငံအတြင္း၌အစိုးရကိုယခင္က ဆန႔္က်င္သူမ်ားကပင္ အစိုးရႏွင့္ အျမင္ တူၾကသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံက ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ လက္မွတ္ေရးထိုးထားေသာ အာဆီယံပဋိညာဥ္အရ အာဆီယံေဒသ အတြင္းတြင္ မည္သည့္အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံ ကမၽွ ျပည္တြင္းေရးကိုဝင္ေရာက္စြက္ ဖက္ခြင့္မရွိ။ သို႔ေသာ္လည္း အာဆီယံက ထိုကိစၥကို သိရွိလိုသည္ဟုေျပာလာျခင္းမွာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာျဖစ္သည္။ အာဆီယံ အတြင္းေရးမွူးခ်ဳပ္ သက္တမ္း ၅လခန႔္ သာက်န္ေတာ့သည့္ ေဒါက္တာစူရင္းက ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔ႏွင့္ နိုင္ငံ အတြင္းျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ကိစၥမ်ားကို နိုင္ငံ အတြင္း အေရးတယူေဆာင္ရြက္ေနၿပီး ျမန္မာအစိုးရက နိုင္ငံတကာအသိုင္း အဝိုင္းသို႔ျပည့္ျပည့္စုံစုံရွင္းျပမည္ဟု ယူဆ ေၾကာင္းဖႏြမ္းပင္တြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာကိစၥ ျပႆနာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အေရး တယူကိုင္တြယ္လ်က္ရွိၿပီး ျမန္မာနိုင္ငံ သားအျဖစ္ျပ႒ာန္းမည့္ ဥပေဒတစ္ရပ္၊ လူ႔အခြင့္အေရးမူဝါဒႏွင့္ ေလ်ာ္ညီ သည့္ ဥပေဒသစ္တစ္ရပ္ျပ႒ာန္းရန္ကို လည္း နိုင္ငံတကာကတိုက္တြန္းၾက သည္။ ထိုသို႔နိုင္ငံတကာေတာင္းဆိုမွု မ်ားကိုအေလးထားျခင္းႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရ သည္ အာဆီယံတြင္ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံ ျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို စစ္မွန္စြာျပရန္ အတြက္ ျပႆနာမ်ားကိုအၾကမ္းမဖက္ ဘဲ နိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းနိုင္ရန္မွာ အထူး အေရးႀကီးၿပီး အၾကမ္းဖက္မွုမ်ားႏွင့္သာ ေျဖရွင္းပါက နိုင္ငံတကာအပါအဝင္ အာဆီယံက ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လမ္းေပၚ ဦးလည္သြားသည္ဟုဆိုကာ ျဖစ္ထြန္းစ ျမန္မာနိုင္ငံေပၚယုံၾကည္မွုမ်ား ႐ုတ္ တရက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါလိမ့္မည္။

ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေသာ အာဏာ ရွင္လုပ္ရပ္ဟု နိုင္ငံတကာတြင္ တံဆိပ္ ကပ္ခံျခင္းကို ခံရပါလိမ့္မည္။ ထို႔အတြက္ ေၾကာင့္ ရိုဟင္ဂ်ာျပႆနာသည္ စစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွ ေျပာင္းလဲလာေသာ ျမန္မာအစိုးရကို ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံ စစ္ မစစ္ နိုင္ငံတကာက စမ္းသပ္ေသာ၊ လူ႔အခြင့္ အေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ နိုင္ငံတကာက မွတ္ခ်က္ေပးမည့္ နိုင္ငံတကာမွ အကဲ ျဖတ္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္လာနိုင္ေသာ ကိစၥ ျဖစ္ၿပီး မၾကာမီအာဆီယံအဖြဲ႕ႀကီး၏ ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ယူမည့္ ျမန္မာ နိုင္ငံက ယင္းကာလမတိုင္မီယင္းကိစၥ ကို မည္သို႔မည္ပုံေျဖရွင္းမည္ကို ေစာင့္ ၾကည့္ေနၾကမည္လည္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ နိုင္ငံတကာေတာင္းဆိုမွု မ်ားကို အေလးထားျခင္းႏွင့္ ျမန္မာ အစိုးရသည္ အာဆီယံတြင္ ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံ ျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို စစ္မွန္စြာၿပ ရန္အတြက္ ျပႆနာမ်ားကို အၾကမ္း မဖက္ဘဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ နိုင္ငံတကာ ခရီးစဥ္မ်ားအၿပီး ျမန္မာ နိုင္ငံသို႔ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံရန္ စိတ္ဝင္စား ေနၾကသည့္အေမရိကႏွင့္ ၿဗိတိန္တို႔မွ စီးပြားေရးအုပ္စုမ်ားကို လူ႔အခြင့္အေရး မ်ားခ်ိဳးေဖာက္ဆဲဟုဆို၍ အေၾကာင္းၿပ ကာ ရင္းႏွီးမွုမျပဳလုပ္ရန္ စပ်စ္သီးခ်ဥ္ သည္ ဥပမာကဲ့သို႔ အခ်ိန္ကိုက္လုပ္ႀကံမွု ႀကီးတစ္ရပ္လည္း အထူးျဖစ္နိုင္ေျခရွိ ပါသည္။

Saturday, July 14, 2012

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မွဳ ရွာပုံေတာ္ ( ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ ေခါင္းေဆာင္)


ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တစ္ေခတ္တြင္ တစ္ေယာက္ ေအာင္ျမင္မွဳရခဲ့ျခင္းမွာ သူသည္ သာမန္ေခါင္းေဆာင္ မဟုတ္ဘဲ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေခါင္းေဆာင္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ leader of leaders ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

အခ်ဳိ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ သူ႔ထက္ေတာ္မည္ဟု ထင္ရေသာသူမ်ားအား ေနရာေပးေလ့ မရွိ။ အေၾကာင္းမွာ သူ႔ထက္ သာလြန္ေတာက္ပသြားမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ လူေတာ္ကို ေနရာမေပးသည့္ အခါ၊ လူေတာ္လွ်င္ ေခ်ာင္ထိုး ထားတတ္သည့္အခါ တစ္ခါမဟုတ္ ႏွစ္ခါမဟုတ္ အစဥ္အလာသေဘာ ျဖစ္လာလွ်င္ အဖြဲ႔သားမ်ားက သိလာၿပီး အစြမ္းမျပ၊ မႀကိဳးစားေတာ့ေခ်။ အစြမ္းျပ ႀကိဳးစားပါက လမ္းေဘးေရာက္မည္ကို သိလာေသာေၾကာင့္ မိမိအရည္အခ်င္းကို ထုတ္မျပေတာ့ဘဲ လွ်ဳိထားတတ္ၾကသည္။

သို႔ျဖင့္ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းတြင္ “မလုပ္၊ မ႐ႈပ္၊ မျပဳတ္” စိတ္ထား မင္းမူလာေတာ့သည္။ လွ်ိဳထားသည္မွာ ၾကာလာသည့္အခါ တကယ့္အေရးအေၾကာင္းတြင္ပင္ အရည္အခ်င္းကို မထုတ္ႏုိင္ေတာ့ေပ။ ထိုသုိ႔ေသာ ခပ္ခ်ာခ်ာ အဖြဲ႕သားမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ အဖြဲ႔အစည္းသည္ ရည္မွန္းခ်က္ ေရာက္မည္မဟုတ္။ အခက္အခဲမ်ားကို ရင္ဆိုင္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ေပ။

ထိုေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးမ်ား ေအာက္လူကို ေနရာမေပးျခင္း၊ ေတာ္သူႏွင့္ လက္တြဲမလုပ္ရဲျခင္းမွာ သူတို႔၏ အရည္အခ်င္းကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သံသယ ဝင္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ေနာက္တစ္ခ်က္မွာ အဖြဲ႕အစည္း၏ ရည္မွန္းခ်က္ထက္ သူ၏ ပုဂၢလိက ရည္မွန္းခ်က္ကို ဦးစားေပးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ႏုိင္သည္။

အဖြဲ႕အစည္း၏ ရည္မွန္းခ်က္ ျပည့္ေစလုိသူသည္ ထိုရည္မွန္းခ်က္ျပည့္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းႏုိင္မည့္ပုဂိၢဳလ္မ်ား အဖြဲ႕တြင္း ေရာက္လာေရး၊ အဖြဲ႕တြင္းတြင္ အစြမ္းျပခြင့္ကို ေနရာေပး လိုသူ ျဖစ္သည္။ ေစာေစာက ေျပာခဲ့သည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးမွာမူ အဖြဲ႕အစည္း ညံ့သြား၊ မသြားကို စိတ္မဝင္စားဘဲ မိမိေခါင္းေဆာင္ေနရာ မလွဳပ္ေရးကိုသာ ဦးစားေပး စဥ္းစားေသာေၾကာင့္ “ေတာ္သူ” ကို မလုိလားျခင္း ျဖစ္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာမူ ထိုသို႔ေသာသူ မဟုတ္ဘဲ “လူေတာ္ကိုခ်စ္” သူျဖစ္သည္။ သူသည္ သူ၏ အဖြဲ႕ကို “ေက်ာ္စြာ” မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းလိုသူ ျဖစ္သည္။ ယခင္က ရန္သူျဖစ္ခဲ့ေသာ သူမ်ားကို လက္တြဲရန္ ဖိတ္ေခၚသည္။ အဖြဲ႔တြင္းတြင္ ေနရာေကာင္းမ်ားေပးသည္။ မိမိႏွင့္ လတ္တေလာ ၿပိဳင္ဘက္မ်ားကိုလည္း အဖြဲ႕တြင္းတြင္ ေနရာေပးသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ႏုိင္ငံ့အက်ိဳးႏွင့္ လုံးဝဖီလာ ဆန္႔က်င္ လာမွသာ ရင္နာနာႏွင့္ ေက်ာခိုင္းခဲ့ရသည္ကို ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအား ဖဆပလအဖြဲ႕တြင္းမွ ထုတ္ပစ္ခဲ့ျခင္း ဥပမာတြင္ ေတြ႔ရသည္။

သူသည္ လူေတာ္ကို မေၾကာက္ျခင္းမွာ သူကိုယ္တုိင္လည္း လူေတာ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကိုယ္သူ ယုံၾကည္ခ်က္ ရွိသည္။ မိမိကိုယ္ကို ယုံၾကည္ေသာသူသည္ မနာလိုဝန္တုိျခင္း နည္းသည္။ ေတာ္ေသာသူအား ေတြ႕ရလွ်င္ စိတ္မသက္မသာ ခံစားရျခင္း နည္းသည္။ ထို႔ျပင္သူသည္ မိမိအေရးထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ေသာ Greater Good ျဖစ္သည့္ ႏုိင္ငံအေရးကို ဦးထိပ္ထားသည္။ လူေတာ္မ်ားႏွင့္သာ ႏုိင္ငံ့လြတ္လပ္ေရးကို အရယူႏုိင္မည္ဟု သေဘာေပါက္သူပီပီ စြမ္းေဆာင္ရည္ ျမင့္ေသာသူမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လိုစိတ္ ျပင္းသူျဖစ္သည္။

ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေခါင္းေဆာင္ႏုိင္မွသာ လြတ္လပ္ေရးပန္းတိုင္သို႔ ေရာက္မည္ကို သိသည္။ ခပ္ခ်ာခ်ာမ်ားကို ေခါင္းေဆာင္ေနလွ်င္ မည္သို႔ ေပါက္ေျမာက္အံ့နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ရန္သူျဖစ္ခဲ့ဖူးသူမ်ားႏွင့္ပင္ အတူအလုပ္လုပ္ႏုိင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အဖြဲ႕အစည္း၏ ရည္မွန္းခ်က္ကို အဓိက ထားတတ္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ထက္သာလွ်င္ သူ႔အထက္က ေခါင္းေဆာင္ လုပ္လိုလုပ္၊ စိတ္မပ်က္ဘဲ က်ရာေနရာက တာဝန္ေက်ေအာင္ ထမ္းေဆာင္သူျဖစ္သည္။ မိမိ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ရမွဟူေသာ စိတ္ထားမ်ိဳးမရွိ၊ မိမိထက္ အဖြဲ႕ကို ဦးစားေပးသူ ျဖစ္ေၾကာင္း ေအာက္ပါ ဥပမာမ်ားက ထင္ထင္ရွားရွား ေဖာ္ျပသည္။

“၁၉၃၅-၃၆ ခုႏွစ္က်ေတာ့လဲ အမႈေဆာင္မ်ားအျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ခံၾကရတဲ့အခါ ေက်ာင္းသား ကိုေအာင္ဆန္းဟာ အေထြေထ ြအတြင္းေရးမွဴး အေနနဲ႔ အလုပ္ သိပ္လုပ္ျပခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြက သူ႔ရဲ့ ဆက္ဆံမႈကို အားမရေသးတဲ့ အတြက္ သူ႔ရဲ႕စြမ္းရည္ကို ကေလာင္ျဖင့္ျပေစဘို႔ အိုးေဝမဂၢဇင္း အယ္ဒီတာအျဖစ္ တာဝန္ယူေစတယ္။ လုပ္ျပခ်င္တာ မလုပ္ရလို႔ သူစိတ္ေကာက္ သြားသလား၊ မေကာက္ပါဘူး။ ထားတဲ့ေနရာကေန၊ သူ႔စြမ္းရည္ကို ျပၿပီး၊ ေက်ာင္းသား ကိစၥအဝဝကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ သာမန္အားျဖင့္ သာဆုိရင္ ငါေတာ္ရဲ႕သားနဲ႔ ငါ့ကို ေနရာ မေပးရေကာင္းလားဆိုျပီး စိတ္လုိက္မာန္ပါ ဂြလုပ္မွာဘဲ။” (ေအာင္သန္း၏ ေအာင္ဆန္း၊ ၄၁)

“ျပင္ပ ေက်ာင္းသားႀကီး တစ္ေယာက္ကို ဥကၠဌ၊ သူ႔ကို ဒုတိယဥကၠဌ ေနရာမွာထားၿပီး ေဆာင္ရြက္ၾကေစတယ္။ ဒီလိုလုပ္ရင္လဲ သူဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ စိတ္ကြက္ျခင္း၊ မင္းသားႀကီး မလုပ္ရလို႔ ပတ္မႀကီးကို ထိုးေဖာက္မယ္ေဟ့ဆုိတဲ့ စိတ္မ်ိဳးမထားဘဲ သေဘာထားႀကီးစြာ ၾကည္ျဖဴစြာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား စီစဥ္ေပးတဲ့အတိုင္း စြမ္းစြမ္းတမံ လုပ္ျပျပန္ပါတယ္။” ( ၄၂။ ေအာင္သန္း၏ ေအာင္ဆန္း)

မူလက သူသည္ ေခါင္းေဆာင္ငယ္မ်ားထဲမွ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈ အခန္းက႑သည္ ျမင့္မားသည္ထက္ ျမင့္မားလာခဲ့သည္။ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဂိုဏ္းဂ႑ေပါင္းစုံ ဖြဲ႕စည္းပါဝင္ေသာ ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္း Burma Freedom Bloc တြင္ နန္းရင္းဝန္ေဟာင္း ေဒါက္တာဘေမာ္က ဥကၠ႒ျဖစ္စဥ္ သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ႏွင့္အတူ ဘီအိုင္ေအဖြဲ႕ကာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္းသို႔ ဝင္လာအျပီး သူ၏ ေခါင္းေဆာင္မႈသည္ အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္အဆင့္သို႔ တက္လွမ္းလာခဲ့သည္။ ဂ်ပန္အထြက္၊ အဂၤလိပ္အဝင္တြင္မူ သူ၏ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ေနရာမွာ ပိုမို ပီျပင္လာခဲ့ကာ သူ႔ထက္ ဝါႀကီးေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားပင္ သူ၏ လက္ေထာက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားေနရာကို လက္ခံယူလာၾကသည္။

ထိုစဥ္က ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္မ်ား စာရင္းကိုၾကည့္ပါ။ သခင္ႏု၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္သိန္းေဖ (သိန္းေဖျမင့္)၊ ေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဗေဆြ၊ သခင္စိုး၊ သခင္ျမ၊ ဦးဘေဖ အားလုံး သူႏွင့္ ရြယ္တူတန္းတူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ သူ႔ထက္ ဝါမ်ားစြာရင့္ သူမ်ားလည္း ပါရွိသည္။ ဥပမာ ကိုႏု (ေနာင္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု) သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ကိုၾကီးႏုဟု ေခၚရသူျဖစ္သည္။ ၁၉၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ေမြးဖြားေသာေၾကာင့္ ၁၉၁၅ ဖြား ကိုေအာင္ဆန္းထက္ ၈ ႏွစ္ ႀကီးေပသည္။ သို႔ေသာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ အဆိုပါ ေခါင္းေဆာင္တကာတို႔၏ ေခါင္းေဆာင္ leader of leaders ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူသည္ ထုိေနရာကို အလြယ္တကူရခဲ့ျခင္း မဟုတ္၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၿပီး ထိုက္တန္ေသာေၾကာင့္သာ ရခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

လူေတာ္ကို မေၾကာက္သည့္၊ လူေတာ္တို႔ကို စုစည္းထားႏုိင္ေသာ ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ ေခါင္းေဆာင္ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္ တို႔၏ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ရေအာင္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏုိင္ခဲ့သည့္ တစ္ေခတ္တစ္ေယာက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့ေပသည္

Friday, July 13, 2012

၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ ယေန႔အထိ ဖံုးကြယ္ေဖ်ာက္ဖ်က္ထားျခင္းခံရေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ မိန္႔ခြန္း

 
ေအာက္ပါ မိန္႔ခြန္းမွာ ဂ်ပန္ေခတ္ ၁၉၄၄ -ခု မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔ နံနက္အခ်ိန္တြင္ မဂၤလာဒုံ ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းဆင္း ပြဲ၌ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ စစ္ေသနာပတိႏွင့္ စစ္ဝန္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာၾကားေသာ မိန္႔ခြန္းတရပ္ ျဖစ္ေၾကာင္း။ သူက်ဆုံးသြားခဲ့ရေသာ ဤဇူလိုင္လတြင္ သူ႔အား ျပန္ေျပာင္းသတိရမိသည့္အားေလွ်ာ္စြာ သူ၏ ေျပာင္ ေျမာက္ေသာ မိန္႔ခြန္းကို ရွာေဖြေဖာ္ျပလုိက္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း။။
(ဗိုလ္ဥတၱမေက်ာ္)
…………………………………………………………………….
ရဲေဘာ္တို႔
ယေန႔ ရဲေဘာ္တို႔ အစုအခ်ဳိ႕ဟာ စစ္ဗိုလ္ေလာင္းကေလးမ်ားအျဖစ္ ဘြဲ႔အဆင့္အတန္းကုိ ခံယူၾကရေတာ့မယ္။ ယေန႔ အထိ ရဲေဘာ္တို႔ဟာ ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္ၿပီး တာဝန္ရယ္လို႔ မိမိတို႔အေပၚမွာ မရွိၾကေသးဘူး။
ယေန႔ေက်ာင္းကထြက္ၿပီး ဗမာ့တပ္မေတာ္အသီသီး ႒ာနအသီးသီးမွာ ရာထူးအလုပ္ဝတၱရားမ်ားရတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ရဲ ေဘာ္တို႔ အသီးသီးမွာ ကိုယ့္တာဝန္ႏွင့္ ကိုယ့္ဝတၱရားႏွင့္ ျဖစ္သြားၿပီ။ ဒီလို ကိုယ့္တာဝန္ ကိုယ့္ဝတၱရားႏွင့္ ဗမာႏုိင္ငံ ေတာ္နဲ႔ ဗမာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ အမႈကိုထမ္းၾကတဲ့အခါ ရဲေဘာ္တို႔ကို မွာသင့္မွာရာ အခ်က္ေတြကို ငါတို႔မွာၾကားလုိတယ္။
ပထမဆုံး ရဲေဘာ္တို႔ကုိမွာခ်င္တာက ငါတို႔ အခု ဗမာႏိုင္ငံဟာ ကိုယ့္မင္းကိုယ့္ခ်င္းႏိုင္ငံ ျဖစ္တယ္။ ဒို႔တပ္မေတာ္ဟာ တႏိုင္ငံလုံးတမ်ဳိးသားလုံးရဲ႕ အက်ဳိးအတြက္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီႏို္င္ငံ ဒီအက်ဳိးကုိ ကာကြယ္ရမယ့္ ဗမာ့တပ္မေတာ္ ဟာလည္း ဗမာတႏုိင္ငံလုံး တမ်ဳိးသားလုံးအတြက္ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ နားလည္ရမယ္။
ဒီတပ္မေတာ္ဟာ လူတဦးတေယာက္အတြက္ တည္ေထာင္ထားတာမဟုတ္။ တႏိုင္ငံလုံး တမ်ဳိးသားလုံးအတြက္ ျဖစ္ တယ္။ ဒီတပ္မေတာ္ဟာ တဖြဲ႔တပါတီ လူတစုအတြက္ တည္ေထာင္ထား တာမဟုတ္။တႏို္င္ငံလုံးတမ်ဳိးသားလုံးအတြက္ ျဖစ္တယ္။
တကယ့္သစၥာျဖစ္ရမယ္
ဒီတပ္မေတာ္ဟာ ေရွးအဂၤလိပ္ လက္ထက္ကလို ေၾကးစားတပ္ မဟုတ္။ ႏိုင္ငံနဲ႔ အမ်ဳိးကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာင့္ဖို႔ ႏိုင္ငံ ႏွင့္အမ်ဳိးကို မတင္ေပးဖို႔ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီတပ္မေတာ္ဟာ ႏိုင္ငံနဲ႔အမ်ဳိး၏ သစၥာကို အျမဲေစာင့္ရမယ္။ ေရွးတုန္း ကလို တျခားႏုိင္ငံ တျခားအမ်ဳိးကို သစၥာေစာင့္တာမဟုတ္။ အဲဒီလိုေစာင့္တဲ့ သစၥာဟာ ဝတ္ေၾကတမ္းေၾကေစာင့္တဲ့ သစၥာ ျဖစ္တယ္။ အခု ငါတို႔ဟာ ငါတို႔အမ်ဳိး ငါတို႔ႏိုင္ငံကုိ သစၥာေစာင့္ရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ေစာင့္တဲ့သစၥာဟာ တကယ့္ သစၥာျဖစ္ရမယ္။ အေပၚယံသာျဖစ္တဲ့ သစၥာမျဖစ္ ရဘူး။ ဘယ္လုိေစာင့္ရမလဲ။ ယခုအခါ ရဲေဘာ္တို႔ေပၚမွာ နည္းလမ္းအ တုိင္း အဆင့္ဆင့္ခန္႔အပ္ထားတဲ့ အႀကီးအမွဴးအားလုံးေတြဟာ ဒီႏိုင္ငံ ဒီအမ်ဳိးရဲ႕ ကိုယ္စားေတြပဲ။ အဲဒီ ကိုယ္စား ႏုိင္ငံနဲ႔ အက်ဳိးကုိ သစၥာေစာင့္ျခင္းဟာ ကုိယ့္ႏိုင္ငံနဲ႔ ကိုယ့္အမ်ဳိးကို သစၥာေစာင့္တာပဲ။ ဒီေတာ့ ရဲေဘာ္တို႔ ေမးစရာ စကားတခြန္း ရွိတယ္။ တကယ္လို႔ ဒီအႀကီး အမွဴးေတြထဲက ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္ႀကိဳးငဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံနဲ႔ အမ်ဳိးကိုသစၥာမဲ့ၿပီး လုပ္ရင္ ဘယ့္ ႏွယ့္လုပ္မလဲ။ ဒီလုိ ကုိယ္က်ဳိးငဲ့ၿပီး လူမ်ဳိးရဲ႕အက်ဳိးနဲ႔ ႏိုင္ငံကုိ ဆန္႔က်င္တဲ့ အႀကီးအမႈးေတြ ဟာ ၾကာၾကာ မေနႏုိင္ပါဘူး။ အခ်ိန္တန္တဲ့အခါ ျပဳတ္က်မွာပဲ။ ရာဇဝင္မွာ ၾကည့္လို႔ရွိရင္ ဘယ္ေလာက္ ႀကီးတဲ့လူ ျဖစ္ျဖစ္ မတရားလုပ္တဲ့အခါ ျပဳတ္ က်တာခ်ည္းပဲ။ ဒီလုိမတရားတဲ့ အႀကီးအမႈးေတြ ရွိရင္ ရဲေဘာ္ တို႔ရဲ႕ အေပၚမွာလည္း တည္တယ္။ ဥပမာ မတရားတဲ့ အ ႀကီးအမႈးတေယာက္က ဝတၱရားနဲ႔ မဆုိင္တဲ့ ႏိုင္ငံႏွႈင့္ အမ်ားအက်ဳိးနဲ႔ မပတ္သတ္တဲ့ အမိန္ကမ်ဳိးေပးတဲ့အခါ အမိန္႔ဟာ နည္းက်မက် တရား မတရား ႏိုင္ငံနဲ႔ အမ်ဳိးမွာ အက်ဳိးရွိမရွိ ၾကည့္ရမယ္။ အဲသလုိၾကည့္တဲ့အခါ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ မရွင္းရင္ သူ႔ထက္ႀကီး တဲ့အႀကီး အမႈး တေယာက္ကို ျဖစ္ျဖစ္ အျခားအႀကီးအမႈးတေယာက္ ကိုျဖစ္ျဖစ္ သြားေမးရမယ္။ ဒီအခါမွာ ရဲေဘာ္တို႔ဟာ ဘယ္ဒင္း မွန္တယ္ မွားတယ္ သိႏိုင္ရမယ္။
ေတာ္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကပါ
က်ဳပ္အဖို႔ေျပာရရင္ ရဲေဘာ္တို႔ထဲကျဖစ္ျဖစ္ အခုတပ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ စစ္သားကေလးက စၿပီး အားလုံး ရဲေဘာ္ေတြထဲက ျဖစ္ ျဖစ္ က်ဳပ္ထက္ အရည္အခ်င္း အက်င့္စာရိတၱ အလုပ္အကိုင္ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္ အေျမာ္အျမင္ ရွိတယ္လို႔ ေတြ႔တာနဲ႔တၿပိဳင္ နက္ က်ဳပ္ဟာ အဲဒီလိုေတာ္တဲ့လူကို ထုိးတင္ၿပီး ေနာက္လုိက္လုပ္ဖို႔ အသင့္ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရဲေဘာ္တို႔ အားလုံး ႀကိဳး စားၾကပါ။ ေတာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါ။
ရာထူးအဆင့္အတန္း
ကေန႔ ရဲေဘာ္တို႔အားလုံးကုိ စိ္တ္ထဲမွာ ရွိသည့္အတုိင္းေျပာျပမယ္။ ယခုအခါ ငါတို႔အထဲမွာ ႏိုင္ငံအတြက္ အမ်ဳိးမ်ဳိး အ နစ္နာခံဘူးတဲ့ လူေတြရွိတယ္။ ငါတို႔ သိတာလည္း ရွိတယ္။ မသိတာလည္းရွိတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ေရွးကသာ ဒီလို အ နစ္နာခံၿပီး အခုအလုပ္မလုပ္ရင္ ဘယ္သူမွ မတုိးတတ္ႏိုင္ဘူး။ အကယ္၍ အခုလည္း အလုပ္လုပ္တယ္။ ေရွးကလည္း အနစ္နာခံဖူးတယ္ဆိုရင္ ဒီလိုလူမ်ဳိးဟာ လူမ်ားတကာထက္ တုိးတတ္မွာ အမွန္ပဲ။ ကေန႔ ဆိုင္ရာလူႀကီးေတြ မသိေသး လို႔ မတုိးတတ္ေသးရင္ ေနာက္တေန႔ တုိးတတ္မွာပဲ။ တကယ္ေတာ္တဲ့သူေတြဟာ ဘယ္သူမွ ႏွိမ္ထားလို႔ မရပါဘူး။ ကိုယ့္ကုိယ္ကိုလည္း သိဒၶိတင္ေနစရာမလိုဘူး။ လူႀကီးေတြကိုလည္း မ်က္ႏွာလုပ္စရာမလုိဘူး။ ဒါေပမယ့္ နီပြန္က ျပန္ လာလို႔ စစ္ေက်ာင္းကဆင္းလို႔ ေရွးက အနစ္နာခံဖူးလို႔ဆုိၿပီး ယခုအခါ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ရင္ ဘယ္သူမွတတ္ မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီ့ျပင္လူေတြအတြက္ က်ဳပ္မေျပာႏုိင္ေပမယ့္ ွဗမာ့တပ္မေတာ္မွာ က်ဳပ္အခုေနရာမွာ တာဝန္ယူေနသမွ် အခု က်ဳပ္ေျပာခဲ့တဲ့ စနစ္က တဆံျခည္မွ ခြာမသြားဘူး။ ေရြ႕မသြားဘူးဆုိတာ အားလုံးသိေစခ်င္တယ္။ ဒါက ရာထူးအ ဆင့္အတန္း တိုးတတ္တာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးရဲေဘာ္တို႔ကုိ သိဘို႔ေျပာျပျခင္းပဲ။
တန္ခိုးျပဘို႔မဟုတ္
တျခား မွာၾကားလုိတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ေျပာေနၾကစကားပဲ။ ဒါေပမယ့္ ထပ္ၿပီး အဓိပၸာယ္ ေလးနက္ေအာင္ ေျပာလိုက္ ဦးမယ္။ ငါတို႔စစ္တပ္ဟာ ႏို္င္ငံသူ ႏိုင္ငံသားေတြကုိ ညႇဥ္းဘို႔မဟုတ္။ လက္နက္အားကိုးတန္ခိုးျပဘို႔ မဟုတ္။ စစ္တပ္ဟာ ႏုိင္ငံရဲ႕ အေစခံျဖစ္ရမယ္။ ႏိုင္ငံဟာ စစ္တပ္ ရဲ႕ အေစခံ မျဖစ္ရဘူး။ ဒါက စကားရိုင္းရိုင္းနဲ႔ နားလည္ေအာင္ေျပာျပတာ ပဲ။ဒီစကားကုိ က်ဳပ္ေျပာတာက စစ္တပ္ကို က်ဳပ္ျပန္ႏွိမ္ခ်င္တဲ့ သေဘာနဲ႔ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔ဟာ လက္နက္ကိုင္ လူေတြျဖစ္ၾကေသာ္လည္း မတရား မလုပ္။ ႏို္င္ငံရဲ႕ ရန္သူေတြမဟုတ္။ ႏို္င္ငံရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြဆုိတာ အားလုံးသေဘာ ေပါက္ေအာင္ ေျပာျပျခင္းပဲ။ အမွန္ေျပာရရင္ လူေတြဟာပုထုဇဥ္ေတြဘဲ အားရွိတဲ့အခါ အားနည္းတဲ့လူေတြကို ညႇဥ္းခ်င္ တဲ့ စိတ္ရွိတယ္။ အားနည္းတဲ့သူေတြကလည္း အားနည္းတဲ့အခါတုန္းကေတာ့ အားႀကီးေနတဲ့လူကို လက္နက္ အားကုိး အာဏာအားကိုး လုပ္ခ်င္တယ္ေျပာၾကတာပဲ။ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ အားႀကီးတဲ့ေနရာ အာဏာရွိတဲ့ေနရာ ေရာက္တဲ့အခါက် ေတာ့ အရင္တုန္းကေျပာတာေတြေမ့ၿပီး တမ်ဳိးလုပ္ၾကတာပဲ။ ဒါထုံးစံဘဲ။ ငါတို႔က ဒီလုိမဟုတ္ အားနည္းတဲ့အခါလည္း အားႀကီးတဲ့လူကို မတရားရင္ မေၾကာက္။ အားႀကီးတဲ့အခါလည္း အားငယ္တဲ့လူကို မတရားမလုပ္ ဆုိတဲ့အတုိင္း လုပ္ခ်င္ တယ္။ ျပခ်င္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ စစ္တပ္ဟာ ႏို္င္ငံရဲ႕ အေစခံျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာတာဘဲ။ ႏို္င္ငံဟာ ဘာလဲ။ ႏိုင္ငံဟာ အ မ်ဳိးပဲ။ အမ်ဳိးဟာ ဘာလဲ။ အမ်ဳိးဟာ တႏုိင္ငံလုံးမွာရွိတဲ့ ႏိုင္ငံရဲ႕အက်ဳိးကိုလုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံရဲ႕အမႈကို ဘယ္ခါမဆို ထမ္းမယ္ ဆုိတဲ့လူ အားလုံးပဲ။ ဒီေနရာမွာ လူမ်ဳိးေရးတရားအစစ္ကို ေျပာျပခ်င္တယ္။
မွန္ကန္ေသာ လူမ်ဳိးေရးတရား
လူမ်ဳိးေရးတရားဆုိတာ ဘာလဲ။ ကိုယ့္အမ်ဳိးသာ ခ်စ္ၿပီး ဒီ့ျပင္ လူမ်ဳိးေတြကို မုန္းထားတာ လူမ်ဳိးေရး တရားဘဲလား။ မ ဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္အမ်ဳိးခ်စ္ယုံနဲ႔ ဒီ့ျပင္လူမ်ဳိးကုိလည္း မုန္းဘို႔မလိုဘူး။ သို႔္္္ေသာ္လည္း ကိုယ့္အမ်ဳိးအက်ဳိးကို လာထိတဲ့ လူေတြကိုေတာ့ အတြင္းကလူ ျဖစ္ျဖစ္ အျပင္ကလူ ျဖစ္ျဖစ္ တိုက္ခုိက္ႏွိမ္နင္းရမွာေပါ့။ ဒါက ငါတို႔အမ်ဳိးရဲ႕ ရန္သူ အျဖစ္ သာ ႏွိမ္နင္းျခင္းျဖစ္တယ္။ ဘယ္လူမ်ဳိး ဘယ္သူ ဘယ္ဝါဆိုၿပီး ႏွိမ္နင္းတာမဟုတ္ဘူး။ ရာဇဝင္ကိုၾကည့္ရင္ ကမၻာ့လူမ်ဳိး ေတြဟာ အခ်င္းခ်င္းတိုက္တဲ့အခါ တိုက္ၾကတာ ေတြ႔ရမွာပဲ။ မတည့္သည့္အခါ တုိက္ၾကတဲ့အခါ တုိက္ၾကရမွာေပါ့။ ဒါ ေပမယ့္ တျခားလူမ်ဳိးေတြကို မုန္းတာဟာ လူမ်ဳိးေ၇းလို႔ ထင္တာ တထစ္ခ်မွားတယ္။ က်ဳပ္တို႔ဟာ မဆုိင္တဲ့တျခားလူမ်ဳိး ေတြကုိ မုန္းဘို႔မလိုဘူး။ က်ဳပ္တို႔ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာလည္း တုိင္းရငး္သားအခ်င္းခ်င္း ဗမာပဲ ရွမ္းပဲ ကရင္ပဲ ခ်င္းပဲ စသျဖင့္ ခြဲစရာ မလိုဘူး။
ငါတို႔တေတြဟာ မွားၿပီးတာေတြကုိ ထပ္မမွားၾကရဘူး။ ငါတို႔ဟာ အမွန္နဲ႔အတု ဟုတ္တာနဲ႔ မဟုတ္တာ ခြဲျခားသိရမယ္။ လူမ်ဳိးေရးတရားျဖစ္ျဖစ္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ အမွန္တရားကို ယူတတ္ရမယ္။ ဒါက လူမ်ဳိးေရး တရားနဲ႔ပါတ္သတ္ၿပီး က်ဳပ္မွာခ်င္ တာပဲ။
ဇာတိမာန္ ေကာငး္ေကာင္းထားတတ္ေအာင္ လုပ္ၾကပါ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကုိ ခ်စ္ပါ။ ဗမာေတြက လူဖ်င္းေတြ လူပ်င္းေတြ လူ ေၾကာက္ေတြ လူပိုေတြ လူရုိင္းေတြ လူ႔ဂြစာေတြ လူ႔မတရားတာေတြ ဒီလို ကမၻာမွာ အထင္ခံရေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔။ ဗမာ ေတြဟာ ဒီလိုမဟုတ္ဘူးဆုိတာ အလုပ္လုပ္ၿပီး ဂုဏ္ယူၾကပါ။ အဲဒါ က်ဳပ္ လူမ်ဳိးေရးတရားနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး မွာခ်င္တာပဲ။
လူႀကီးဆုိတာ ဘာလဲ
ေနာက္ မွာခ်င္တာက ေရွ႕ကို ရဲေဘာ္တို႔ဟာ လူႀကီးျဖစ္ေနၿပီ။ လူႀကီးဆိုတာ ဘာလဲ။ အသက္ႀကီးတာကို ဆုိလုိတာ လား။ မဟုတ္ဘူး။ အသက္မႀကီးေပမယ့္ လုပ္တဲ့အလုပ္ႀကီးရင္ လူႀကီးဘဲ။ အခု ငါတို႔ ရဲေဘာ္တို႔ရဲ႕ အလုပ္ဟာ ငါတို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ဒါေတြကုိ ငါတို႔ ရင္ေျမကတုတ္လုပ္ၿပီး ကာကြယ္ဘို႔ပဲ။ ဒီ့ထက္ႀကီးတဲ့အလုပ္ ရွိႏိုင္ပါဦးမ လား။ မရွိႏို္င္ဘူး ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ဟာ လူႀကီးစိတ္ေပါက္ရ မယ္။ အစစ အရာရာ ဆင္ျခင္တတ္ရမယ္။ ေကာင္းသည္ မေကာင္းသည္ ေတာ္သည္ မေတာ္သည္ ဟုတ္သည္ မဟုတ္သည္ကုိ ဆင္ျခင္တုိင္းထြာႏိုင္ရမယ္။ အခု ငါတို႔ အခ်ဳိ႕အ လုပ္ေတြက သက္ေသျပေနတယ္။ ေဘးကလူေတြေျပာတုိင္း အရမ္းမယုံၾကနဲ႔။ စူးစမ္းဆင္ျခင္ၿပီးမွ ယုံၾကရမယ္။ ငါတို႔ ဝတၱရားနဲ႔မဆိုင္တဲ့ အက်ယ္အက်ယ္ ျဖစ္မယ့္ကိစၥဆုိရင္ ငါတို႔ေရွာင္ရမယ္။ ဘယ္လုိ ေဘးကလူက ဗိုလ္ႀကီးရဲ႕— ဘာ ႀကီးရဲ႕— နဲ႔ လာေျမႇာက္ေပးေပး ငါတို႔မပါရဘူး။ ဝတၱရားနဲ႔ ငါတို႔ေတာ့မဆိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္းတဲ့ကိစၥ တရားတဲ့ ကိစၥ လူအမ်ား ေက်းဇူးတင္မယ့္ ကိစၥဆုိရင္ ကိုယ္နဲ႔မဆုိင္ဘူးဆုိၿပီး လ်စ္လ်ဴမရႈ႕ပါနဲ႔။ ကူညီေပးၾကပါ။ ေဆြမ်ဳိးကိစၥ မိတ္ ေဆြကိစၥေတြဟာ ကိုယ္တာဝန္လုပ္တဲ့အေရးမွာ မေႏွာက္ယွက္ပါေစနဲ႔။
ဘယ္ေတာ့မွ သစၥာမေဖာက္
ေနာက္ၿပီးမွာခ်င္တာက ေျပာခဲ့တဲ့အတုိင္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အထင္မႀကီးပါနဲ႔။ ဒီမွာသင္လုိက္တာေတြဟာ ပညာကုန္ၿပီ မ ယူဆၾကနဲ႔။ ပညာဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ကုန္တယ္မရွိဘူး။ လူမ်ဳိးျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံျဖစ္ျဖစ္ လူတဦး တည္းျဖစ္ျဖစ္ တုိးတတ္မႈဟာ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ အားမရဘဲ တင္းမတိမ္ဘဲ ေရွ႕ဆက္လက္ ႀကိဳးစားမွသာ တိုးတတ္မႈျဖစ္ႏုိင္တယ္ဆိုတာ ရာဇဝင္ သမုိင္းေတြက ေကာင္းေကာငး္ျပထားတယ္။ ကုိယ္ပုိင္ဉာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားၾကည့္လည္း သိႏို္င္တာပဲ။ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ဟာကုိမွ ေလွနံဓါးထစ္ မယူပါနဲ႔။ အထင္မႀကီးပါနဲ႔။ ဒီ့ထက္တုိးေအာင္လုပ္ၾကပါ။ အခု ငါတို႔ႏိုင္ငံဟာ လြတ္လပ္တယ္ ဆုိေပမယ့္ ဟန္မက်တာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ က်ဳပ္မွာလည္း ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ေတြ႔ရွိတာဘဲ။ ကိုယ့္ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ကို ကိုယ္ျပင္ၾကရမယ္။
သို႔ေပမယ့္ က်ဳပ္ ရဲေဘာ္တို႔ကုိ ကတိတခု ျပဳမယ္။ ႏိုင္ငံနဲ႔ အမ်ားအက်ဳိးရဲ႕သစၥာကို က်ဳပ္ ဘယ္ေတာ့မွ မေဖာက္။ ရဲေဘာ္တို႔ထဲက ျဖစ္ျဖစ္ ဒီ့ျပင္ထဲက ျဖစ္ျဖစ္ က်ဳပ္ထက္ေတာ္တဲ့လူ ထြက္ျပ ႏုိ္င္ပါေစ။ က်ဳပ္ဖယ္ေပးဘို႔ အသင့္ပဲ။
စစ္သားမွစစ္သား ဆုိတဲ့စိတ္ကုိ ေဖ်ာက္ၾက
ေနာက္ဆုံးတခု မွာခ်င္တာက ငါတို႔သာ ႏို္င္ငံခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္မထားၾကဘို႔ပဲ။ ဒီႏို္င္ငံမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီ့ျပင္ႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ျဖစ္ စစ္သားေတြခ်ည္း ႏုိင္ငံခ်စ္တဲ့ လူေတြရွိၾကတာမဟုတ္ဘူး။ တျခားစစ္သားမဟုတ္ေပမယ့္ ႏို္င္ငံအတြက္ အမ်ဳိး မ်ဳိး အနစ္နာခံ အမ်ဳိးမ်ဳိးစြန္႔စား လုပ္ၾကတဲ့ လူေတြလဲရွိတာပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ စစ္သားမွစစ္သားဆုိတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းၾကရမယ္။ သို႔ေပမယ့္ တခုနားလည္ေစခ်င္တယ္။ က်ဳပ္ဟာ စစ္တပ္ကို မတရားႏွိမ္မယ္။ လူလည္လုပ္မယ္။ စစ္ တပ္ရဲ႕ အခြင့္အေရးမ်ားကို မတရားခ်ဳိးဖ်က္မယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစား တုိက္ဖ်က္မယ္ဆိုတာ ရဲေဘာ္တို႔ သိေစ ခ်င္ပါတယ္။
ကေန႔ ဒီမွာေျပာတာေတြကို အားလုံးစစ္သားေတြ သိပါေစ။ သိေအာင္ေျပာျပၾကပါ။ အဲဒါ ေနာက္ဆုံးမွာၾကားျခင္းပဲ။